@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 1 วันที่ 14 ก.ย. 55

อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 1 วันที่ 14 ก.ย. 55

รสานิ่งไปอย่างใช้ความคิด...ว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี?

ooooooo
ถึงวันนัดหมาย รสาตรงเวลาเป๊ะ เธออยู่ในชุด ราตรีสวยสง่าเดินเข้ามาทักทายทำความรู้จักเผด็จ ก่อนจะได้พบเจ้านายของเขาภายในห้องประชุมชั้น 3 ของโรงแรม

การเผชิญหน้ากันระหว่างนายจ้างหนุ่มกับลูกจ้างสาวสร้างความประหลาดใจให้ทั้งคู่อย่างเหลือเชื่อ...รสายืนอึ้งปนอึดอัดขัดใจ ขณะที่ภคพงษ์มองหน้าเธอแล้วเอ่ยขึ้นอย่างถือตัวกึ่งออกคำสั่ง

“เชิญนั่ง”

รสาไม่ชอบใจกับน้ำเสียงนั้น แต่ก็ฝืนใจไปนั่งตรงข้ามเขา

“ไม่คิดว่ามัณฑนากรที่ผมตามหาจะเป็นคุณ”

“ดิฉันก็ไม่คิดว่าลูกค้าคนสำคัญของเจ้านายจะเป็นคุณ”

“ที่ผมเรียกคุณมาพบ เพราะอยากรู้จัก และนัดวันเข้าไปดูบ้านที่จะตกแต่งใหม่”



“คุณพิทยาแจ้งจุดประสงค์นี้ให้ดิฉันทราบแล้วค่ะ”

“ทราบแล้วก็ดี ผมมอบแปลนบ้านให้คุณพิทยาไปแล้ว”

“ดิฉันได้รับแล้วค่ะ คิดว่าระบบไฟฟ้าและน้ำคงต้องทำใหม่ ดิฉันต้องสำรวจบ้านและวัดสัดส่วนของห้องใหม่ทั้งหมด คุณสะดวกให้ดิฉันเข้าไปดูหน้างานได้เมื่อไหร่คะ”

“พรุ่งนี้”

“พรุ่งนี้สิบโมงเช้าดิฉันจะเข้าไปที่บ้านของคุณ” รสานัดหมายรวดเร็วเสียจนเขาชะงัก

“ดูคุณรีบร้อน”

“ดิฉันต้องการให้งานชิ้นนี้เสร็จโดยเร็วที่สุดค่ะ... คิดว่าคงจบเรื่องงานแล้ว ดิฉันขอตัว” รสารวบรัดแล้วลุกขึ้นยืนทันที

“จากผลงานที่เห็น ผมนึกว่าคุณจะเป็นผู้ชาย”

“ถ้าคุณต้องการผู้ชาย ที่บริษัทมีมัณฑนากรชายฝีมือดีกว่าดิฉันอยู่มากมาย และถ้าคุณต้องการเปลี่ยนคนทำงานใหม่ล่ะก็...ดิฉันจะดีใจมาก”

ภคพงษ์ชักสีหน้ากับน้ำเสียงกระด้างของเธอ รสาไม่สนใจหันหลังให้และเดินออกจากห้องอย่างไม่ไยดี ครั้นออกมาเจอเผด็จตรงโซฟา เธอรีบปรับอารมณ์พูดคุยกับเขาเป็นปกติ

“คุณรสา...ทำไมคุยเร็วจังเลยครับ”

“ก็ไม่มีอะไรต้องคุยกันมากนี่คะ พรุ่งนี้เช้ารสจะ ขอเข้าไปดูบ้าน และเตรียมเสนอแบบ บางทีตอนนั้นคุณภคพงษ์อาจจะไม่อยากจ้างรสแล้วก็ได้”

“อ้าว...” เผด็จเลิกคิ้วแปลกใจ

“เขาอาจจะชอบงานของรส แต่ไม่ชอบที่จะร่วมงานกับรสก็ได้”

ยิ่งฟังเผด็จก็ยิ่งงง และไม่รู้จะพูดอะไรยังไงดี รสาจึงตัดบทยกมือไหว้แล้วบอกลาทันทีเลย ทิ้งความคลางแคลงใจไว้ให้เผด็จ ถึงกับพึมพำออกมา

“ปกติมีแต่สาวๆจะกรี๊ดกร๊าดเข้าใส่คุณภัค อยากจะอยู่ด้วยนานๆ แต่คุณรสาเป็นคนแรกที่ไม่ใช่...แปลกจริงๆ”

ทันใดนั้นโทรศัพท์เผด็จดังขึ้น เขารีบรับแล้วเข้า ไปพบเจ้านายในห้อง ฝ่ายรสาก็ตรงดิ่งไปหาชีวินที่งาน เลี้ยงรุ่นในโรงแรมเดียวกัน แล้วบอกเล่าให้เพื่อนฟังว่าโลมกลมมาก นายภคพงษ์คือผู้ชายที่นั่งกินข้าวกับดาราที่เราเห็นเมื่อวันก่อน และเมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาตนก็เพิ่งเจอเขาอีกทีที่ระยอง

“อะไรนะ! ถามจริง แล้วไปเจอกันได้ยังไง”

“มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ รสก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร และเขาก็ไม่รู้ว่ารสเป็นใคร พอเจอกันวันนี้ก็ต่างคนต่างช็อก”

“แล้วเขาว่ายังไงบ้าง”

“ก็ไม่ว่าไง เย่อหยิ่ง ไว้ตัวเหมือนเดิม แถมยังมองเราด้วยสายตาที่สุดแสนจะดูถูก”

“บางทีเขาอาจจะคิดว่ารสอยากจะไล่จับเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นก็ได้ แค่นัดคุยงานจัดเต็มซะขนาดนี้ วินยังคิดว่ารสจะเอาชุดมาเปลี่ยน”

“ก็ใครจะคิดว่านายภคพงษ์จะเป็นนายคนนี้ ถ้ารู้จะบอกให้พี่พิทตี้ยกเลิกนัดไปเลย ทำใจร่วมงานด้วยไม่ไหวจริงๆ เราก็ลุ้นขอให้เขาขอพี่พิทเปลี่ยนคนทำงานใหม่ หรือไม่ก็เกลียดขี้หน้าเราจนไม่อยากอยู่ใกล้ไม่ต้องเจอกันได้ยิ่งดี”

ชีวินฟังแล้วอมยิ้มโล่งอกที่รสาไม่ชอบนายไฮโซหล่อรวยนั่น...เวลาเดียวกัน ภคพงษ์บอกกล่าวเผด็จว่าผู้หญิงคนนั้นจะเข้าไปดูบ้านตั้งแต่วันพรุ่งนี้ และตนอยากคุมงานเองทุกขั้นตอนอย่างใกล้ชิด เผด็จสงสัยว่าเขาไม่ไว้ใจอะไรหรือเปล่าถึงอยากดูแลใกล้ชิด

“ไม่ไว้ใจทุกอย่าง ผมเห็นมาเยอะแล้ว บ้านที่มัณฑนากรตกแต่งตามใจตัวเอง จนสุดท้ายเจ้าของบ้านก็อยู่ไม่ได้ ผมจะไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น”

“ได้ครับ...อาว่าทางคุณรสาคงไม่มีปัญหา”

“เขาต้องไม่มีปัญหา” ชายหนุ่มเน้นหนักแล้วเดินนำหน้าออกไป เผด็จก้าวตามพลางสังเกตว่าเจ้านายดูแปลกๆชอบกล

ขณะเดินตามกันมา เผด็จนึกบางอย่างได้ อยากเตือนเขาหลายครั้งแล้วเรื่องผู้หญิงที่มาเกาะแกะอยู่สองราย

“อาได้ข่าวว่าตอนนี้คุณภัคควงอยู่กับนักร้อง แล้วก็ดาราพร้อมๆกัน อาคิดว่าถ้าคุณภัคจะมาอยู่ประเทศไทยต้องระวังเรื่องนี้ สังคมที่นี่กับที่โน่นมันต่างกัน”

“แต่ผู้หญิง...ไม่ว่าจะที่ไหนก็ไม่เห็นจะต่างกัน”

“ก็ถูก...คุณภัคมีทุกอย่างที่ผู้หญิงส่วนใหญ่พร้อมเข้าหา แต่ความคิดของผู้คนที่นี่กับผู้คนที่โน่นมันต่างกัน ผู้หญิงที่โน่นอยู่กับคุณเป็นเดือนเป็นปี พอเลิกกันเขาก็ไป แต่คนไทย อย่าว่าแต่อยู่เป็นเดือนเลย แค่คืนเดียวเขาก็ร้องขอความรับผิดชอบแล้ว ถ้าเขาไม่ร้อง พ่อแม่พี่น้อง สังคมก็จะต้องเรียกร้อง ผมไม่อยากให้คุณภัคมีครอบครัวด้วยความจำเป็น ผมอยากให้คุณได้พบกับคนที่รักคุณจริงๆ จะได้ไม่ทุกข์ทรมานเหมือนกับ...พ่อของคุณ”

ภคพงษ์ชะงักกึก แววตาเศร้าลง บาดแผลในใจโดนสะกิด แต่เมื่อเผด็จย้ำว่าตนพูดเพราะเป็นห่วง เขาจึงรับคำว่าจะระวังตัว...

กำลังจะเดินผ่านห้องจัดเลี้ยง ทั้งคู่มีอันต้องหยุดกึกเพราะเสียงเพลงอันสุดเพี้ยนของรสาดังทะลุทะลวงออกมา รสากำลังกรึ่มๆขึ้นเวทีร้องเพลงโดยมีชีวินเล่นกีตาร์อยู่ข้างๆ แวบหนึ่งรสามองออกมาเห็นภคพงษ์แต่เธอทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน เชิดใส่แล้วกอดคอชีวินร้องเพลงต่อไป ภคพงษ์เห็นแล้วยิ่งเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงปล่อยเนื้อปล่อยตัว

ooooooo

วันรุ่งขึ้น พิทยากับรสามาที่บ้านเถลิงยศก่อนเวลานัดหมายเล็กน้อย แต่ปรากฏว่าทั้งคู่ต้องนั่งคอยภคพงษ์อยู่นานสองนาน ซึ่งเผด็จที่รอต้อนรับขอโทษขอโพยและบอกว่านายของตนติดประชุมกับลูกค้าต่างประเทศไม่สามารถปลีกตัวออกมาได้ แต่จะพยายามหาทางออกมาให้เร็วที่สุด แล้วท่านจะเป็นคนพาสำรวจบ้านด้วยตัวเอง

รอไปรอมาจนถึงเที่ยงก็ยังไม่มีวี่แววของภคพงษ์ รสาเริ่มหงุดหงิดไม่พอใจ ขณะที่พิทยาร้อนใจเพราะมีนัดกับลูกค้าฝรั่งอีกราย ผ่านไปอีกห้านาทีเผด็จก็เข้ามาบอกว่าเจ้านายของตนมาแล้ว แต่พอภคพงษ์จะหย่อนก้นนั่ง รสากลับลุกยืนสวนขึ้นมา และกล่าวอย่างสุภาพว่า

“คุณมาช้าสองชั่วโมง คุณพิทยามีนัดกับลูกค้าคนต่อไปตอนบ่ายโมง เราไม่อยากให้เขารอเหมือนที่เรารอ ขอตัวนะคะ” รสาหยิบกระเป๋าสะพาย ภคพงษ์มองเธออย่างไม่พอใจแล้วหันมาทางพิทยา

“ผมต้องขอโทษคุณพิทยาด้วยนะครับที่มาช้า ผมปลีกตัวออกจากที่ประชุมไม่ได้จริงๆ”

“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ”

“เพื่อไม่ให้คุณเสียงาน เชิญคุณพิทยาไปพบลูกค้าท่านต่อไปได้เลยครับ สำหรับงานที่นี่ผมจะคุยกับรสาโดยตรง”

รสาชะงักกึก แต่พิทยายิ้มแต้ รีบฝากงานทางนี้ไว้กับรสาแล้วเย็นๆจะกลับมารับ พร้อมกันนี้ก็เปิดทางให้ นายจ้างด้วยว่า ต้องการอะไรสั่งรสาได้เต็มที่เลย ไม่ต้องเกรงใจ

เมื่อเผด็จเดินออกไปส่งพิทยา ในห้องจึงเหลือรสากับภคพงษ์ แทนที่เขาจะเริ่มคุยงาน กลับบอกว่าหิวข้าว พูดจบก็เดินลิ่วออกจากห้อง ทำเอารสาบ่นอุบอย่างหงุดหงิด

ในครัว ป้าสายใจเตรียมอาหารกลางวันพร้อมแล้ว จากนั้นก็เรียกปุยนุ่นกับเปลี่ยนมาช่วยกันยกไปตั้งโต๊ะให้เจ้านาย แต่สาวใช้กับคนขับรถมัวเม้าท์เรื่องที่มีสาวสวยมาที่บ้าน ก็เลยถูกสายใจด่าชุดใหญ่ก่อนจะช่วยกันลำเลียงอาหารออกไปด้วยสีหน้าตูมตึง

ครู่ต่อมา เผด็จเข้าไปในห้องอาหารเห็นภคพงษ์นั่งอยู่คนเดียวจึงถามหารสา แต่ก็ไม่ได้คำตอบใดๆ นอกจากใบหน้าอันนิ่งขรึมของเจ้านาย เผด็จค่อยๆถอยกลับออกมาตามหารสา ปรากฏว่าเธอยืนต่อคิวรอซื้อก๋วยเตี๋ยวป๊อกแป๊กอยู่หน้าบ้าน

อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 1 วันที่ 14 ก.ย. 55

ละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษม
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทโทรทัศน์โดย : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง กำกับการแสดงโดย : พีรพล เธียรเจริญ
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ดำเนินการผลิตโดย : อรพรรณ วัชรพล(โพลีพลัส จัดให้)
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และวันอาทิตย์ เวลา 20.25 น.
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ