อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 2 วันที่ 16 ก.ย. 55
เผด็จตั้งใจฟังด้วย ความสนใจ ต่างจากภคพงษ์ที่ฟังด้วยสีหน้าราบเรียบไม่บ่งบอกถึงความรู้สึกใดๆ รสา ปรายตามองเขาแล้วก็เซ็ง อธิบายไปอย่างเบื่อๆ“ส่วนทางเดินที่เป็นไม้เดิมผุเกือบหมด ดิฉันจะเปลี่ยนเป็นวัสดุเลียนแบบไม้ อาจจะไม่สวยเท่าไม้แต่ทนทานและราคาถูกกว่า”
พิทยาเห็นด้วยกับไอเดียของรสา แต่พอหันมาดูหน้าภคพงษ์แล้วก็หวั่นใจ เขาเหมือนไม่สนใจฟังแถมยังมีหาว
บ้างบางครั้งจนพิทยาแอบหน้าเสีย แต่ก็ต้องยิ้มให้กำลังใจรสาที่ยังคงพรีเซนต์งานต่อไป และท้ายสุดของการพรีเซนต์ รสาวางไอแพดที่โชว์ภาพบางส่วนของบ้านที่ออกแบบใหม่ไว้บนโต๊ะ
“นี่เป็นภาพจำลองของบ้านหลังจากตกแต่งเสร็จแล้วค่ะ”
เผด็จหยิบมาให้ภคพงษ์ดู แต่เขาแค่ชำเลืองมองแล้วบอกว่า
“ก็พอใช้ได้...แต่ดูเหมือนคนออกแบบไม่แยกแยะเรื่องงานออกจากเรื่องส่วนตัว”
“คุณหมายความว่ายังไงคะ” น้ำเสียงรสาบ่งบอกว่าไม่พอใจ จนพิทยาต้องสะกิดเตือนให้ใจเย็น
“เพราะคุณไม่อยากทำงานกับผม คุณเลยพูดเหมือนโดนบังคับให้พูด”
“คุณก็ฟังเหมือนโดนบังคับให้ฟัง”
“ก็เพราะคนพูดยังไม่ตั้งใจพูด แล้วทำไมผมจะต้องตั้งใจฟัง”
“ถ้าคุณคิดว่าการไม่แยกแยะของดิฉันจะเป็นปัญหา ดิฉันพร้อมจะพิจารณาตัวเอง และขอไม่รับงานนี้ และถ้าคุณสามารถแยกแยะเรื่องงานออกจากเรื่องส่วนตัวได้ กรุณาพิจารณาจากงานของดิฉัน และตัดสินว่าจะจ้างดิฉันทำงานต่อไปหรือเปล่า ดิฉันขอออกไปรอข้างนอกนะคะ...ขอโทษค่ะ”
รสาลุกขึ้นเดินออกไปเลย ภคพงษ์มองตามพลางคิดในใจว่ายโส ส่วนพิทยาหน้าซีดหน้าเสีย เอ่ยขึ้นด้วยความเกรงใจ
“คุณภคพงษ์ลองพิจารณางานดูก่อนนะครับ ส่วนเรื่องคนเดี๋ยวพิทไปจัดการเอง”
พิทยาลุกตามรสาออกไปแล้ว เผด็จหยิบไอแพดส่งให้เจ้านายของตนดูอีกที พร้อมกันนี้ก็เพ่งมองอย่างลุ้นๆ
รสาละเหี่ยใจกับลูกค้ารายนี้เสียจริง เธอเดินบ่นออกมาหน้าบ้านว่าทำงานไม่ได้หลับไม่ได้นอนสองวัน ยังไม่เหนื่อยเท่ากับมาคุยกับคนแบบนี้แค่ไม่กี่นาที พิทยาตามออกมาได้ยินรู้สึกเห็นใจลูกน้องของตนเหมือนกัน พอรสาหันมาเห็นก็ยกมือไหว้ขอโทษพิทยาที่เมื่อครู่ตนพูดออกไปแบบนั้น แต่มันเหลือทนจริงๆ
“เฮ้อ...จริงๆก็โกรธนะ แต่มันเป็นความโกรธบนความเข้าใจ ถ้าพี่เป็นคนพรีเซนต์เห็นลูกค้านั่งฟังไปหาวไป บางทีพี่อาจจะปรี๊ดยิ่งกว่ารสก็ได้...รสทำดีที่สุดแล้ว งานที่ออกแบบมาทั้งสวยทั้งได้ประโยชน์ใช้สอย และที่สำคัญช่วยเขาประหยัดไปตั้งเยอะ ก็อย่างที่รสว่า...ให้คุณภัคพิจารณาที่งานก็แล้วกัน ถ้าได้ก็ดี แต่ถ้าไม่ได้...เราก็แค่หางานใหม่”
ฟังพิทยาแล้วรสาแอบหวั่นใจ บอกไม่ถูกว่าอยากจะให้นายไฮโซนั่นชอบหรือไม่ชอบงานของตัวเอง ทั้งที่ไม่อยากได้งานนี้แต่เธอก็แอบลุ้นอยู่ในใจไม่ได้
หลังจากภคพงษ์ใช้เวลาไม่นานในการพิจารณาภาพแบบบ้านที่รสาทำไว้ในไอแพดทั้งหมดก็ตัดสินใจได้ เผด็จจึงรีบออกมาบอกรสากับพิทยาที่หน้าบ้าน
“ผมต้องแสดงความเสียใจด้วยนะครับ ที่คุณภัคชอบงานคุณรสามาก บอกให้คุณรสาทำตามแบบที่เสนอมาโดยไม่มีการแก้ไขเลยครับ”
พิทยาเหมือนไม่เชื่อหูตัวเอง ย้อนถามเผด็จทันที
“จริงเหรอครับ”
“ครับ...เสียใจด้วยนะครับคุณรสา ผมรู้ว่าคุณอาจจะไม่สบายใจที่ต้องทำงานกับคุณภัค แต่คุณคงจะหนีไปไม่ได้แล้วล่ะครับ”
รสาอึ้งไปอย่างงุนงง ยิ้มเจื่อนๆให้เผด็จ ต่างจากพิทยาที่ยิ้มแฉ่งดีใจ จะรีบกลับไปร่างสัญญาและทำใบเสนอราคามาให้ พอได้ยินเผด็จบอกว่าหลังจากสัญญาเรียบร้อยตนจะจ่ายเงินก้อนแรกให้เลย พิทยาก็ยิ่งเริงร่า ลั้นลาพารสากลับไปเปิดแชมเปญฉลองที่ออฟฟิศ ท่ามกลางความยินดีของพนักงานอีกหลายคน
ขณะที่พิทยารินแชมเปญแจกลูกน้องอย่างมีความสุขสนุกสนาน รสากลับยืนนิ่งขรึมเหมือนวิตกกังวล ชีวินแอบสังเกตก่อนเข้ามาถามเธอว่า ไม่ดีใจเหรอ?
“มันก็ดีใจ แต่มันดีใจแบบไม่สุดยังไงไม่รู้”
“คิดมาก...วินว่าการที่คุณภคพงษ์ยอมรับแบบของรสโดยไม่แก้แม้แต่นิดเดียว แสดงว่าเขายอมรับฝีมือรสในระดับหนึ่ง วินว่ามันน่าจะทำให้การทำงานง่ายขึ้น”
“แต่เราคิดว่าไม่น่าจะง่าย” รสายังคงกังวลกับสิ่งที่ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าคืออะไร?
ooooooo
และแล้วในวันรุ่งขึ้นที่รสาเริ่มงานวันแรกที่เรือนเล็กของภคพงษ์อย่างตั้งอกตั้งใจ แต่ไม่นึกว่าจะมีปัญหาเกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วน เมื่อพักตร์วิมลโผล่เข้ามา หลังรู้จาก ปุยนุ่นปากไวว่าภคพงษ์กำลังซ่อมแซมเรือนหลังเล็ก
พักตร์วิมลกวาดสายตาไปรอบบ้านด้วยความชื่นชอบ แล้วแสดงอำนาจราวกับตัวเองเป็นเจ้าของบ้านด้วยการกระชากเสียงถามรสาที่ก้มหน้าก้มตาทำงานว่าเป็นใคร เข้ามาที่นี่ได้ยังไง
รสาสะดุ้งนิดๆ เงยหน้าขึ้นเห็นพักตร์วิมลยืนจิกตาใส่ คิดทบทวนครู่เดียวก็จำได้ว่าเธอคือผู้หญิงที่กินข้าวกับภคพงษ์ตอนที่เจอกันครั้งแรก
“ฉันถามว่าเธอเป็นใคร ไม่ได้ยินหรือไง” พักตร์วิมลขึ้นเสียงใส่...รสาตั้งหลักระงับอารมณ์เซ็ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่าตนเป็นมัณฑนากร “หน้าอย่างเธอเนี่ยนะ มัณฑนากร”
“หน้าอย่างฉันนี่ล่ะค่ะ ถ้าคุณไม่เชื่อสอบถามไปที่บริษัทฉันได้ ฉันไปทำงานก่อนนะคะ”
“เดี๋ยว!! ในเมื่อเธอเป็นมัณฑนากร ฉันขอดูแบบบ้านหลังนี้หน่อย หน้าตาเหมือนเพิ่งจบ ออกแบบมั่วหรือเปล่าก็ไม่รู้”
“ฉันคงให้คุณดูไม่ได้”
“นี่เธอกล้าขัดคำสั่งฉันเหรอ”
“ฉันไม่ได้ขัด ฉันแค่ไม่ทำตาม ฉันจะให้คุณดูได้ก็ต่อเมื่อได้รับความยินยอมจากเจ้าของบ้านเท่านั้น”
พักตร์วิมลโกรธจี๊ด เชิดหน้าถามเธอว่า รู้ไหมว่าตนเป็นใคร รสาตอบทันควันว่าไม่ทราบ...แค่นั้นเองดาราดังก็ตาโตเท่าไข่ห่าน พูดจาเหยียดหยันคนอื่น ยกตัวเองลอยเลิศแทบยืนไม่ติดพื้น
“มองหน้าฉันให้ดี แล้วใช้สมองที่อาจจะมีไม่มากนักทบทวนดูอีกทีสิว่าฉันเป็นใคร”
รสาสีหน้าเบื่อหน่าย เอ่ยขึ้นอย่างไม่สนใจว่าตนมีเรื่องสำคัญมากกว่านี้ที่ต้องทำ พักตร์วิมลไม่พอใจแผดเสียงดังลั่น
“ฉันชื่อพักตร์วิมล เป็นแฟนของภคพงษ์”
ที่หน้าห้อง ภคพงษ์เดินมาได้ยินพอดี เขาหยุดชะงักไม่เข้าไป พร้อมกับยกมือห้ามเปลี่ยนกับปุยนุ่นที่วิ่งตามมาเกาะติดสถานการณ์ด้วยความตื่นเต้น
“ภคพงษ์เป็นเจ้าของบ้านนี้ ฉันเป็นแฟนเขาก็เท่ากับเป็นเจ้าของบ้านเหมือนกัน เอาแบบบ้านมาให้ฉัน ดูเดี๋ยวนี้” พักตร์วิมลวางมาดกรีดกรายเข้ามายื่นมือรอ แต่รสายังนิ่งเฉยไม่ยอมให้
“ถึงคุณจะเป็นแฟนเจ้าของบ้าน ฉันก็ให้คุณดูไม่ได้ เพราะบริษัทของเราทำสัญญากับคุณภคพงษ์ ไม่ใช่คุณภค–พงษ์และแฟน เพราะฉะนั้นเราไม่จำเป็นต้องทำตามความ ต้องการของคุณ”
พักตร์วิมลอ้าปากค้างพูดไม่ออก ภคพงษ์ยังฟังอยู่เงียบๆ ถึงกับอมยิ้มกับความฉลาดของรสา
“ที่ฉันทำแบบนี้เพราะต้องการรักษาผลประโยชน์ให้แฟนคุณ เพราะถ้าฉันยอมให้ผู้หญิงทุกคนที่อ้างว่าเป็น แฟนคุณภคพงษ์ดูแบบหรือแก้แบบ มันคงจะวุ่นวายมาก”
ภคพงษ์ยิ้มพอใจกับเหตุผลของรสา เปลี่ยนกับปุยนุ่นต่างมองเจ้านายของตนด้วยความแปลกใจ พลันทั้งคู่ก็สะดุ้งโหยงกับเสียงกรี๊ดแปดหลอดของพักตร์วิมล
“นี่หล่อนหาว่าฉันแอบอ้างเป็นแฟนภัคหรือไงฮึ”
“ฉันแค่พูดตามความเป็นจริง ถ้าคุณอยากจะดูแบบจริงๆ ก็กรุณาไปขอดูจากแฟนคุณ เพราะเขาเองก็มีอีกหนึ่งชุด แต่ถ้ามาขอจากฉัน...ฉันคงให้ไม่ได้ ขอตัวก่อนนะคะ ฉันเสียเวลามากแล้ว”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ เธอไม่มีสิทธิ์หันหลังให้ฉัน”
รสาส่ายหน้าไม่สนใจ เดินไปทำงานต่อ แต่พักตร์วิมลยังราวีไม่เลิก จะเอาแบบบ้านให้ได้ถึงขนาดกระชากไอแพดจากมือรสา โชคดีรสาระวังตัวอยู่แล้วจึงไม่ปล่อยไปง่ายๆ
“นี่คุณจะทำอะไร”
“เอามาให้ฉันดูเดี๋ยวนี้นะ เอามาสิ”
ทันใดนั้น เสียงภคพงษ์ดังขึ้นจนสองสาวชะงักกึก “พอได้แล้ว ผมไม่ชอบความวุ่นวาย”
พักตร์วิมลหน้าเสีย แต่พริบตาเดียวก็รีบปรับอารมณ์แสดงละครอย่างมืออาชีพ “ภัคคะ...คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะ แพตไม่ได้สร้างความวุ่นวาย แต่แพตทำไปด้วยความหวังดี แพตอยากจะช่วยคุณนะคะ คือว่าแพตพอจะมีความรู้เรื่องการออกแบบอยู่บ้าง อาจจะไม่ได้เรียนมาโดยตรง แต่ตอนเรียนการแสดงก็ต้องเรียนการออกแบบฉากละครด้วย แพตก็เลยคิดว่า...ถ้าได้ดูแบบบ้านอาจจะช่วยคุณได้ ที่จริงถ้ามัณฑนากรของคุณให้แพตดูแบบดีๆ เรื่องมันก็ไม่วุ่นวายแบบนี้”
“เป็นความผิดของฉันเหรอเนี่ย” รสาถามกึ่งบ่น
“เธออาจจะไม่อยากยอมรับ แต่ใช่จ้ะ เธอผิด”
อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 2 วันที่ 16 ก.ย. 55
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษมละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทโทรทัศน์โดย : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง กำกับการแสดงโดย : พีรพล เธียรเจริญ
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ดำเนินการผลิตโดย : อรพรรณ วัชรพล(โพลีพลัส จัดให้)
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และวันอาทิตย์ เวลา 20.25 น.
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ