อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 2 วันที่ 26 ก.ย. 55
เจนภพเดินผ่านมาได้ยินประโยคสุดท้ายของมุตตาพอดี เขายิ้มนิดๆ เริ่มคิดแผนการบางอย่าง...เย็นวันนั้น...วีกิจชวนมุตตาไปกินข้าวที่ร้านประจำในศูนย์การค้า มุตตานั่งทานเงียบๆ ไม่ได้ชวนวีกิจคุย
เหมือนเคย เขาไม่ทันสังเกตความเปลี่ยนแปลงนี้ แต่กำลังอยู่ในอารมณ์ซึ้ง มุตตาทำอะไรก็สวยน่ารักไปหมด“คุณตาผูกผมแบบนี้น่ารักดีนะฮะ เชือกผูกผมก็สวย คุณตาเข้าใจเลือก”
มุตตายกมือขึ้นแตะเชือกผูกผมแล้วยิ้มนิดๆ นึกถึงเจนภพ เมื่อวีกิจชวนเธอไปดูหนังและกินไอศกรีมต่อ
มุตตาจึงปฏิเสธ อ้างว่าเหนื่อยและอยากกลับบ้านไปเตรียมตัวสัมมนาในวันรุ่งขึ้น แต่จริงๆแล้วไม่อยากให้ความหวังวีกิจมากไปกว่านี้
“อ้อ พรุ่งนี้ตาต้องไปสัมมนาข้างนอก รถตู้กองจะมารับที่หอเลย คุณกิจไม่ต้องมารับนะคะ”
วีกิจยิ้มรับ ยังไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของมุตตา...
ooooooo
วันรุ่งขึ้น...วีกิจและประสิทธิ์ชัยทำงานง่วนที่แผนก ปริมเดินไปหาวีกิจเพื่ออวดน้ำหอมที่ซื้อมาจากเพื่อนในแผนก หล่อนถือโอกาสถามเรื่องคาใจที่ไม่เห็นเขามาทำงานพร้อมกับมุตตาหลายวัน วีกิจบอกว่ามุตตาไปสัมมนา มีรถตู้กองไปรับไปส่งอยู่แล้ว
ที่งานสัมมนา มุตตาตามเจนภพไปร่วมงานในฐานะเลขาชั่วคราว...หลายวันที่ทำงานด้วยกันทำให้ทั้งสองเริ่มมีท่าทีต่อกัน มุตตารู้สึกดีกับเจนภพมากขึ้นเรื่อยๆ เจนภพเองก็พอจะดูออก เขาจึงถือโอกาสรุกคืบขั้นต่อไปด้วยการใช้เวลาในวันหยุดมาหลอกถามวีกิจ เพื่อจับความรู้สึกของเขาที่มีต่อมุตตา ซึ่งคำตอบที่ได้ก็เป็นที่น่าพอใจ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ยังไม่คืบหน้าถึงขั้นแฟน
เจนภพยังคงซ่อนสีหน้าได้สนิท เขาหยิบหนังสือโรแมนซ์ที่วางอยู่ข้างหลานชายมาดู แปลกใจไม่คิดว่าจะชอบแนวนี้ วีกิจบอกว่าไม่ใช่ของเขาแต่เป็นเล่มที่มุตตาให้ยืมมา เขายังอ่านไม่จบเพราะมันหวานเกินไปไม่ใช่แนวที่ชอบ เจนภพบอกว่าผู้หญิงก็ชอบเพ้อฝันทุกคน
“แต่ผมว่าตาอาการหนักมากนะฮะ วันก่อนผมเห็นตาขนซื้อหนังสือโรแมนซ์ฝรั่งทีนึงเป็นตั้งๆ”
เจนภพยิ้มๆ ไม่พูดอะไร แต่แอบเก็บข้อมูลไว้ทั้งหมด...
ooooooo
มุตตารอเจนภพเสร็จธุระจากงานสัมมนาจนดึก รถตู้กองกลับไปแล้ว เจนภพจึงอาสาไปส่ง เธอลังเลเล็กน้อยแต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธเจ้านาย มุตตาเข้าไปนั่งในรถของเจนภพ เห็นหนังสือโรแมนซ์วางอยู่ 3–4 เล่ม
จึงหยิบขึ้นมาดู เจนภพทำเป็นไม่สนใจ แต่แอบสังเกตท่าทีของเธอ
“ผอ. อ่านนิยายพวกนี้ด้วยหรือคะ”
“อ๋อ มันเป็นหนังสือนอกเวลาสมัยเรียนน่ะ วันก่อนผมไปเจอเลยซื้อมาระลึกความหลัง”
เจนภพแสดงละครได้แนบเนียน มุตตาตามเกมไม่ทัน ได้แต่แอบทึ่งและปลื้มที่เขาชอบอ่านหนังสือแนวเดียวกับเธอ เจนภพเห็นท่าทีของมุตตาแล้วยิ้มในหน้า ที่แผนสร้างความประทับใจเล็กๆน้อยๆของเขาประสบความสำเร็จ
เจนภพไม่ได้ตรงไปส่งมุตตาที่บ้าน แต่ชวนเธอไปทานข้าวที่ภัตตาคารในโรงแรมหรู มุตตาลังเลเล็กน้อย แต่เพราะบรรยากาศสุดอลังการทำให้เธอลืมทุกอย่าง มีแต่ความตื่นตาตื่นใจ ทั้งจากบรรยากาศและจากเจ้านายหนุ่มใหญ่ที่คอยส่งสายตาหวานอยู่ตลอดเวลา
เมื่อเขาชวนเธอดื่มไวน์ เธอบอกว่าดื่มได้นิดหน่อยแต่คงจะพิเศษมากไปสำหรับการเลี้ยงข้าวเลขา เจนภพคะยั้นคะยอให้ดื่ม มุตตาไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ได้แต่เลยตามเลย เจนภพสบโอกาสหลอกถามเธอว่ารู้สึกยังไงกับวีกิจ มุตตารีบบอกว่าเป็นแค่เพื่อนกัน แต่คนอื่นๆชอบคิดกันไปเอง เจนภพแอบดีใจแต่ยังรักษาอาการ
เจนภพเจอสรรค์เพื่อนสนิทโดยบังเอิญที่โรงแรมเดียวกัน สรรค์จูงมือมากับสาวสวยชื่อแอ๋ว ชื่อเดียวกับภรรยาตัวจริงแต่เป็นคนละคนกัน มุตตาจำได้ว่าสรรค์คือเพื่อนของเจนภพที่ขาหักเข้าโรงพยาบาล เธอถามสรรค์ถึงอาการที่ขา สรรค์งงเพราะไม่รู้ว่าเจนภพสร้างเรื่องให้ตนขาหัก เพื่อหาเหตุให้มุตตาช่วยเลือกดอกไม้ให้ พอเจนภพขยิบตาส่งซิก สรรค์เลยถึงบางอ้อรับมุกเพื่อนทันที
“อ้อ ใช่ๆ เพิ่งเอาเฝือกออก ยังเดินขัดๆอยู่นิดหน่อย ขอบคุณที่เป็นห่วงครับ”
เจนภพกลัวเพื่อนจะหลุด รีบชวนมุตตากลับบ้าน สรรค์แกล้งเดินขาเป๋นิดๆให้สมจริง มุตตาเห็นเจนภพกลั้นหัวเราะก็งง เจนภพกลบเกลื่อนว่าไม่มีอะไรแล้วพากันเดินออกไป...
เจนภพจอดรถหน้าหอพัก มุตตาถือถุงหนังสือของเขาลงมาด้วย เขาชวนคุยและแสดงความเห็นใจเธอที่ต้องอยู่ไกลบ้าน
“ผมเองก็มีลูกสาว ถ้าเป็นผม ผมคงไม่ยอมให้ลูกสาวมาอยู่ลำพังแบบนี้หรอกครับ”
เจนภพลากลับเมื่อส่งเธอที่หน้าประตู มุตตายิ้มมองตามหลังเขาไปอย่างสุดปลื้ม...
มุตตาก้าวเข้ามาในหอ หน้าแดงเพราะฤทธิ์ไวน์ หล่อนชะงักเล็กน้อยที่เห็นฤดี พร และศรีชะเง้อมองตาม
รถเจนภพ มุตตาแกล้งกระแอม สามสาวประจำหอเลยหันกลับมามองเธอด้วยแววตาอย่างรู้อยากเห็นแทน
“หนูตานี่มาแรงแซงโค้งจริง ทั้งหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่” ฤดีแซวยิ้มๆ
มุตตาทำหน้าไม่ถูก ขอตัวขึ้นไปนอน...เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องตามลำพัง เธอให้ความสนใจหนังสือที่เพิ่งได้มาและนึกถึงคนให้ด้วยใจที่เคลิ้มฝัน เจนภพ เจ้านายหนุ่มผู้แสนดี ชายในฝันสำหรับสาวช่างฝันอย่างมุตตา เขาเหมือนพระเอกในนิยายที่หล่อนชอบอ่านเสียจริงๆ ทั้งสุภาพ อ่อนโยน และเข้าอกเข้าใจ หล่อนมีความสุขที่คิดถึงเขา รู้สึกวาบหวามขึ้นในอก...หรือว่าหล่อนกำลังตกหลุมรักเข้าให้แล้ว...แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะเขาเป็นผู้ชายที่มีเจ้าของแล้ว! มุตตาน้ำตาคลอปิดหนังสือลง...
ooooooo
เช้าวันรุ่งขึ้น แจงจิตยังไม่กลับมาทำงานที่กระทรวง งานของเลขาใหญ่จึงถูกโอนถ่ายไปยังมุตตา อรพิม และทิพอาภา มุตตาขยันขันแข็งช่วยงาน แต่ก็แอบเผลอใจลอยมองไปที่ห้องทำงานของเจนภพบ่อยๆ โดยไม่รู้ตัว...
บรรยากาศทำงานสบายๆ ตั้งแต่เช้าตึงเครียดลงทันทีที่นพนภาก้าวเข้ามา มุตตามองดูนพนภายืนเด่นในชุดหรูอย่างเกรงๆ นพนภาเองมองเห็นพนักงานใหม่หน้าตาสวยก็ชะงัก หล่อนเดินเข้ามามองใกล้ๆ
“มาใหม่หรือ ไม่เคยเห็นหน้า”
มุตตารับว่าใช่อย่างกลัวๆ เจนภพออกจากห้องพอดี ตกใจเล็กน้อยที่ภรรยามาหาไม่ให้รู้ล่วงหน้า นพนภามาบอกให้เจนภพไปงานเลี้ยงสำคัญของนภางค์ เจนภพอิดออดไม่อยากไปแต่โดนนพนภาบังคับ
“ต้องไปสิคะ งานสำคัญของคุณแม่ ไม่งั้นคนต้องถามแน่ๆ ว่าผัวฉันไปไหน”
เจนภพอับอายที่โดนภรรยาจิกต่อหน้าลูกน้อง
ทั้งแผนก นพนภาไม่สนใจ ปรายตามองมุตตาแล้วไล่เบี้ยเอากับเจนภพที่มีเด็กใหม่หน้าตาสะสวยมาทำงานแล้วไม่เห็นเคยบอก เจนภพตีหน้าซื่อบอกเมียว่ามุตตาเป็นแฟนกับวีกิจ นพนภาเลิกสงสัย เปลี่ยนสีหน้าท่าทางเป็นยิ้มแย้มทันที...
พักกลางวัน...มุตตา ทิพอาภา และอรพิมนั่งกินข้าวที่โรงอาหารกระทรวง อรพิมบอกว่ามุตตาโชคดีที่รอดตัวเรื่องเมื่อเช้ามาได้ มุตตางงว่ารอดจากเรื่องอะไร อรพิมเฉลยให้ฟังว่าเธอโดนนพนภาเขม่นเพราะเป็นพนักงานใหม่หน้าตาสวย แต่พอรู้ว่ามุตตาควงอยู่กับวีกิจก็เลยเปลี่ยนท่าทีเป็นชื่นชอบมุตตาขึ้นมาทันที
มุตตายังงงว่านพนภาจะมาเขม่นเธอซึ่งเป็นพนักงานใหม่ด้วยเรื่องอะไร เพื่อนสาวทั้งสองไขปริศนาให้ฟังว่า ก็เพราะนพนภาขี้หึงมาก เห็นพนักงานในแผนกหน้าตาดีหน่อยไม่ได้ หึงดะไปหมด เลขาผู้บริหารทั้งกระทรวงมีแต่สาวๆ สวยๆ แต่แผนกของเจนภพห้ามมีพนักงานสาวและสวย มุตตาแปลกใจเพราะไม่คิดว่าเจนภพจะเจ้าชู้จนภรรยาต้องระแวงขนาดนั้น เพื่อนสาวทั้งสองแอบเม้าท์เจ้านายว่า อย่างเขาน่ะไม่ต้องไปทำเจ้าชู้ก็มีผู้หญิงยินยอมพร้อมใจกันมาจนหัวกระไดแผนกไม่เคยแห้ง
“ที่เธอได้มาทำงานที่นี่น่ะ เพราะอะไรรู้ไหม” อรพิมเริ่มเปิดประเด็น “ก็ยายวิมาลายังไงล่ะ ตารู้มั้ยว่าทำไมยายวิมาลาต้องลาออก”
มุตตารู้ว่าตนมาทำงานแทนวิมาลา แต่ไม่คิดว่าสาเหตุที่พนักงานสาวคนเก่าลาออกจะเป็นเรื่องเชิงชู้สาวกับเจ้านายหนุ่มในฝันของเธอ อรพิมและทิพอาภาเล่าเรื่องวิมาลาให้มุตตาฟังว่า เจนภพเป็นคนเลือกเธอเข้ามาทำงานเอง เจ้าหล่อนปลอมตัวเป็นหญิงสาวที่เคร่งในศีล เหมือนเป็นแม่ชีประจำแผนก แต่แท้ที่จริงแล้วเป็นนางแมวยั่วสวาทที่ลักลอบเป็นชู้กับเจนภพอยู่เกือบปี ไม่มีใครดูออกแม้แต่นพนภา
“ผอ. เป็นคนวางแผนให้คุณวิมาลาแต่งตัวเป็นแม่ชีอย่างนั้นเหรอคะ” มุตตายังไม่อยากจะเชื่อ
“ถูกต้องจ้ะ ลงทุนเพื่อความเนียน” ทิพอาภายืนยันเพราะอยู่ในเหตุการณ์จริงๆ
อรพิมและทิพอาภารีบออกตัวกับมุตตาว่า ที่เล่าให้ฟังเพราะอยากให้เธอระวังตัวจากเจนภพให้มากขึ้น มุตตายังไม่เชื่อว่าชายในฝันของเธอจะกลายเป็นคนไม่ดีไปได้...
ตกเย็น...มุตตากลับบ้านกับวีกิจ เธอเล่าให้ฟังว่าได้เจอนพนภาเป็นครั้งแรกที่แผนก ถือโอกาสหลอกถาม
เรื่องสถานการณ์ความสัมพันธ์ของเจนภพกับนพนภา วีกิจไม่คิดว่ามุตตาจะมีเจตนาร้ายเลยเล่าไปตามจริงว่าเป็นคู่รักสามวันดีสี่วันไข้ ระหองระแหงกันตลอดเพราะนพนภาขี้หึงมาก มีลูกด้วยกันแล้วสามคนก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้น...
ooooooo
วันต่อมา เจนภพดำเนินแผนจีบขั้นต่อไป โดยการสร้างเรื่องให้มุตตาช่วยเลือกของขวัญวันเกิดให้ลูกสาว มุตตาลังเลเล็กน้อยแต่ก็ไม่อยากขัดใจเจ้านาย และลึกๆแล้วก็อยากอยู่ใกล้ เลยรับคำไปกับเขา เธอโทร.ไปยกเลิกนัดกับวีกิจ เขาไม่ติดใจอะไรเพราะมุตตาบอกว่ามีธุระส่วนตัว...
ตกเย็นเลิกงาน...มุตตานั่งรถไปกับเจนภพ ปริมเดินผ่านมาพอดีมองเห็นผู้อำนวยการคนดังขึ้นรถไปกับพนักงานสาวหน้าหวานศัตรูหัวใจของเธอก็แปลกใจ มองตามรถที่ทั้งคู่นั่งไปอย่างสงสัย...
เจนภพพามุตตามาที่ศูนย์การค้า วานเธอช่วยเลือกน้ำหอม มุตตายังมีท่าทีเกร็งๆ เจนภพมองออกแต่ก็ทำเฉยๆ รักษาระยะเพื่อให้เธอตายใจ มุตตาอดถามไม่ได้ว่าทำไมไม่ให้นพนภาเป็นคนเลือกให้ เจนภพตีหน้าเศร้าเล่นบทคุณพ่อแสนดีที่รักลูกสาวมากเพราะแม่ไม่มีเวลามัวแต่ไปสังสรรค์ มุตตาเลิกสงสัยเปลี่ยนเป็นเห็นใจแทน เธอเลือกน้ำหอมกลิ่นหวานๆเหมือนที่ตัวเองชอบ เจนภพไม่ว่าอะไรบอกว่าเชื่อมือเธอ มุตตายิ่งปลื้มที่เขาพอใจ...
หลังจากนั้นเจนภพพามุตตาไปกินข้าวที่ภัตตาคารหรูร้านเดิม เขาหว่านล้อมและปรนเปรอเธอด้วยคำหวาน ทำให้เธอเคลิ้มกับบรรยากาศเหมือนอยู่ในนิยายโรแมนซ์ที่ชอบอ่าน มองเขาด้วยความหลงใหล
เจนภพเริ่มแผนเรียกความสงสารด้วยการเล่าเรื่องของตนกับนพนภาให้มุตตาฟัง เขาบอกว่าไว้ใจมุตตามาก และอยากจะเล่าเรื่องจริงเกี่ยวกับเขาที่ไม่เคยมีใครรู้ แม้แต่เพื่อนสนิทอย่างสรรค์ เขาเริ่มเล่าเรื่องเกี่ยวกับวิมาลาว่าเธอไม่ค่อยจะปกติ เธอปฏิบัติธรรมและเชื่อว่าเขาเป็นเนื้อคู่ของเธอมาแต่ชาติปางก่อน มุตตาได้แต่อึ้ง เจนภพตีหน้าเศร้าย้ำต่อไปว่าไม่อยากให้มุตตาเชื่อที่คนอื่นพูดมากนัก เพราะบางทีสิ่งที่เห็นอาจไม่ใช่ความจริงก็ได้...
มุตตางงและสับสนจากเรื่องที่เจนภพเล่า เพราะเป็นคนละเรื่องกับที่อรพิมและทิพอาภาเล่าให้เธอฟังก่อนหน้านี้ เจนภพดูออกว่ามุตตาเริ่มลังเลว่าที่จะเชื่อเขา จึงสัมทับว่าอาจมีคนพูดว่าเขาเป็นต้นคิดให้วิมาลาปลอมตัวเป็นแม่ชีเคร่งศีล มุตตาเชื่อสนิทใจทันทีว่าเจนภพถูกใส่ร้ายจากคนทั้งกระทรวง เธอยิ่งเห็นใจเขามากขึ้น เจนภพมองมุตตาอย่างขอบคุณที่เข้าใจ มุตตาขัดเขินแต่ก็พยายามข่มไว้...
เจนภพส่งมุตตาที่หน้าหอพัก มุตตาไม่ให้เขาลงไปเพราะเกรงสายตาสอดรู้สอดเห็น เจนภพยื่นกล่องน้ำหอม
ที่เธอเลือกให้ บอกว่าเป็นของขวัญสำหรับน้ำใจ มุตตารับมางงๆ แต่แอบปลื้ม เธอเดินเข้าหอ เจอกับพรสาวใหญ่เจนโลกที่เพิ่งกลับมาเหมือนกัน พรทันเห็นมุตตาลงจากรถคันหรูของหนุ่มใหญ่พร้อมกล่องของขวัญ เธอแซว
มุตตาขำๆ ว่าสงสัยหนุ่มน้อยคนก่อนจะตกกระป๋อง มุตตาหน้าเจื่อนเริ่มสับสนว่าควรจะทำอย่างไรกับวีกิจดี...
เจนภพกลับถึงบ้านก็เอาของขวัญให้ต้อง ต้องรับมาทั้งที่งุนงง ต่อที่ดูทีวีอยู่ข้างๆทำหน้ารังเกียจ หาว่าเป็นของอีหนูคนใหม่ของพ่อ เจนภพเลือกไม่ต่อล้อต่อเถียงกับลูก เขาบอกว่ามีเพื่อนให้มา ต่อไม่เชื่อ แต่ต้องไม่สนใจฉีกห่อของขวัญกระจาย พอเห็นว่าเป็นน้ำหอมเลยลองฉีดดู แล้วก็ร้องอี๊โยนทิ้งเพราะกลิ่นไม่โดนใจ...
ooooooo
รุ่งขึ้น...นพนภาไปหาสร้อยคำที่บ้าน เอาขนมไปให้และถือโอกาสชวนคุยเรื่องวีกิจและมุตตา วีกิจถือจานเดินมาสมทบพอดีถึงกับสะดุ้งที่โดนแม่และอาเม้าท์
วีกิจออกตัวเขินๆว่าเป็นแค่เพื่อนกัน นพนภา
หาว่าวีกิจหัวโบราณ ชักช้าเดี๋ยวจะมีคนมาชิงปาดหน้า วีกิจไม่ว่าอะไร เขาขอแบบเรื่อยๆ เป็นคนหัวโบราณแบบเดิมดีกว่า
“อย่าหัวโบราณแบบอาเธอแล้วกัน แนวพระยาเท ครัวเมียน้อยเต็มบ้าน” นพนภาแอบแขวะถึงสามี
“นั่นยังดี ดูเหมือนสมัยคุณทวดแกน่ะ ปลูกเรือนให้เมียเล็กๆ อยู่เหมือนเรื่องนางทาสไม่มีผิด” สร้อยคำเสริม
“โอ๊ยตาย ไม่รู้เมียหลวงแต่ก่อนเขาทนกันได้ยังไง” นพนภาบ่นลอยๆ เป็นหล่อนล่ะก็ต้องตายกันไปข้างแน่ๆ
ขณะเดียวกันเจนภพนั่งจิบเบียร์อยู่ที่บ้านสรรค์ สรรค์ถามถึงความคืบหน้าเกี่ยวกับแผนจีบมุตตา เจนภพบอกว่ายังอยู่ในช่วงทำคะแนน สรรค์ชมว่ามุตตาสวย แถมยังดูบริสุทธิ์ไร้เดียงสาไม่เหมือนผู้หญิงสมัยนี้ สมแล้วที่เจนภพลงทุนสร้างเรื่องเป็นการใหญ่เพื่อเรียกเรตติ้ง เจนภพถามถึงแอ๋วเด็กใหม่ของสรรค์ที่เขาเจอพร้อมกับมุตตาที่โรงแรมวันก่อน สรรค์บอกว่าเจอกันตอนที่พาลูกค้าไปเอนเตอร์เทน เด็กเขารักสนุกไม่ผูกพันเขาชอบอยู่แล้ว เจนภพทำท่ารังเกียจ บอกว่าไม่ใช่สเปก สรรค์เตรียมจะแก้ตัวด้วยเหตุผลทะลึ่งๆ แต่แอ๋วเมียหลวงตัวจริงเดินออกมาเสียก่อนเลยอด...
ooooooo
บ้านเนตรนภิศ...นภางค์ปาเช็คสองใบใส่หน้าเนตรนภิศที่นั่งหน้าถอดสีอยู่บนโซฟาในห้องโถง
“เช็คหล่อนน่ะทาด้วยรกแกะหรือยะ มันถึงเด้งไม่รู้จักหยุดจักหย่อน”
“หนูแค่เอาเงินเข้าไม่ทัน แหม...คุณพิสมัยน่าจะติดต่อหนู ไม่น่าไปกวนคุณแม่”
“เขาไม่เอาแกเข้าคุกก็บุญแล้ว แกไม่ทำงาน แบมือขอผัวไปวันๆ ก็อย่ารสนิยมสูงนัก!”
นภางค์เดือดจัดเอือมสุดๆ กับพฤติกรรมใช้เงินเกินตัวของลูกสาว หล่อนบอกให้ลูกเอากระเป๋าหลุยส์ไปคืนที่ร้านแล้วเดินฉับๆออกไป เนตรนภิศโกรธหยิบ
เช็คขึ้นมาฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย อมร สามีสุดเนี้ยบของหล่อนเดินลงมาเห็นเข้าก็พอจะเดาเรื่องได้ พยายามปลอบให้เนตรนภิศใจเย็นๆ และเอากระเป๋าไปคืน แต่เนตรนภิศยังอิดออดเพราะกลัวเสียหน้า
“คุณนภิศ ผมหาเลี้ยงคุณได้นะ ถ้าคุณจะมีชีวิตแบบผม ไม่ใช่เอาอย่างพี่สาวคุณ” อมรพยายามกล่อม
เนตรนภิศเม้มปากอย่างขัดใจ มีรถโฟร์วีลเข้ามาพอดี...พงศกร ชายหนุ่มมาดแมนสุดๆ เพื่อนสนิทของอมรนั่นเอง อมรตาเป็นประกาย รีบบอกเมียว่าตนมีนัดเล่นเทนนิสกับพงศกร แล้วจะซื้อของโปรดกลับมาฝาก...
ooooooo
อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 2 วันที่ 26 ก.ย. 55
ละครเรื่อง แรงเงา บทประพันธ์โดย นันทนา วีระชนละครเรื่อง แรงเงา บทโทรทัศน์ : วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
ละครเรื่อง แรงเงา กำกับการแสดง : ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง แรงเงา ผลิต : บ. บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด โดย อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครเรื่อง แรงเงา แนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศวันจันทร์ และอังคาร เวลา 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง แรงเงา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555
[ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศต่อจาก หงส์สะบัดลาย]
ที่มา ไทยรัฐ