อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 2 วันที่ 27 ก.ย. 55
เนตรนภิศเม้มปากอย่างขัดใจ มีรถโฟร์วีลเข้ามาพอดี...พงศกร ชายหนุ่มมาดแมนสุดๆ เพื่อนสนิทของอมรนั่นเอง อมรตาเป็นประกาย รีบบอกเมียว่าตนมีนัดเล่นเทนนิสกับพงศกร แล้วจะซื้อของโปรดกลับมาฝาก...ooooooo
นพนภาต้องไปทัวร์กับนภางค์แทนเนตรนภิศที่ก่อเรื่องเช็คเด้งไว้ เธอขนเสื้อผ้ามากองบนเตียงที่มีกระเป๋าเดินทางยี่ห้อดังใบใหญ่วางอยู่ แต้วเด็กรับใช้คอยพับผ้าให้ เจนภพนั่งดูเมียเลือกเสื้อผ้าแล้วลอบถอนใจ ทัวร์ไฮโซของคุณหญิงคุณนายคงหนีไม่พ้นแต่งตัวไปอวดกันมากกว่าไปเที่ยว...
นพนภาบอกว่าเธอจะไปทัวร์สองอาทิตย์ เจนภพแสร้งทำเศร้าแต่ในใจลิงโลดที่เมียไม่อยู่ นพนภาเห็นสามีนั่งอ่านนิยายโรแมนซ์แทนที่จะเป็นตำราวิชาการก็แปลกใจ
“มันเกี่ยวกับการวิจัยน่ะ ความจริงก็ได้ความรู้ดีออก” ความรู้เรื่องมัดใจสาวช่างฝัน...เจนภพต่อให้ในใจ แววตารื่นรมย์ครุ่นคิดแผนการบางอย่าง...
รุ่งขึ้น...เจนภพและลูกๆ ในชุดนักเรียนพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหาร แต้วและยายแหวงยกอาหารเช้าแบบอเมริกันอย่างหรูมาเสิร์ฟ นพนภาในชุดเดินทางเต็มยศรัดติ้วเดินยุรยาตรลงมาดูแลลูกๆ เจนภพนิ่วหน้าที่เห็นชุดเมีย ต่อมองแม่ด้วยความชื่นชมเหมือนเห็นไอดอล แต่ต้อมแอบแขวะที่เห็นแม่นั่งตัวแข็งเหมือนหุ่น
ต้อมเอือมความเว่อร์ของแม่ บ่นอยากกินอาหารบ้านๆเหมือนสมัยเด็กๆ นพนภาหมั่นไส้บอกให้ไปหากินที่หลังครัวกับพวกขี้ข้า แต้ว ยายแหวงและนายชมคนขับรถที่เดินมาขนกระเป๋าได้ยินชะงักกึก สบตากันเจ็บใจที่ถูกเหยียดชนชั้น
เจนภพเดินออกมาส่งนพนภาที่หน้าประตูพร้อมลูกๆ นพนภาร่ำลาลูก บอกว่าจะซื้อของมาฝาก ยกเว้นของต้องที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันอยู่ ต้องน้อยใจแม่แต่ทำเป็นหยิ่งไม่สนใจ เจนภพสงสารลูกสาวคนโตพยายามพูดให้เมียสะกิดใจ แต่นพนภาไม่สนใจจะฟังแถมหันมาแขวะสามีอย่างรู้ทันว่าให้ใช้เวลาสองอาทิตย์สนุกให้เต็มที่ตามประสาชายโสด แต่ถ้าเธอกลับมาแล้วยังหลงระเริงไม่หยุด...เธอเอาตายแน่!
เจนภพตีหน้าเศร้าสะเทือนใจที่จะห่างเมีย แต่ในใจคิดแผนการใช้สองอาทิตย์นี้ไว้เรียบร้อยแล้ว...
ooooooo
วีกิจนั่งพักกับมุตตาในห้องแพนทรี่ที่กระทรวง เธอชงกาแฟให้เขาและชงเครื่องดื่มไม่มีคาเฟอีนสำหรับตนเอง วีกิจรีบดื่มทำให้กาแฟร้อนลวกปาก แต่ยังยิ้มชมว่าเธอชงอร่อยรสมือเดียวกับแม่เขา มุตตายิ้มรับ ชักเริ่มแน่ใจว่าเธอไม่รู้สึกอะไรกับวีกิจเกินคำว่าเพื่อน เขายังดูเด็กและเรียบง่ายเกินไปในสายตาเธอ
วีกิจเล่าให้มุตตาฟังว่านพนภาพูดถึงเธอเมื่อวันก่อน ชมว่าเธอสวยและเรียบร้อย มุตตางงว่าทำไมถึงชม วีกิจเลี่ยงที่จะเล่าเรื่องจริงที่ถูกซักเรื่องระหว่างเขากับเธอ เสอ้างไปว่าเพราะอาสาวเปรียบเทียบมุตตากับต้องลูกสาวคนโตสุดเฮี้ยว เปรี้ยวเข็ดฟัน มุตตาแปลกใจเพราะเคยได้ยินจากเจนภพว่าต้องเป็นเด็กเรียบร้อย วีกิจอึ้งไปนิด แต่ก็แก้ตัวให้ว่าเป็นเพราะต้องเป็นลูกรักของเจนภพ แต่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับนพนภา มุตตายิ้มในหน้านิดๆนึกถึงเจนภพในฐานะคุณพ่อที่แสนดีอย่างสุดปลื้ม...
วีกิจขับรถพามุตตากลับบ้านเหมือนเคย เขาหยิบหนังสือโรแมนซ์ที่เธอเคยให้ยืมมาคืน และบอกความจริงว่าอ่านไม่จบเพราะไม่ใช่แนวโปรด มันหวานซึ้งเพ้อฝันจนเกินไป
“คุณกิจไม่ชอบ แต่คนอื่นอาจจะชอบก็ได้ คนที่เขาชอบอะไรที่มันอ่อนโยน ลึกซึ้ง โรแมนติกน่ะค่ะ” มุตตายิ้มบางๆ แล้วเหม่อมองไปนอกหน้าต่างคิดถึงใครอีกคนหนึ่ง...
รถวีกิจแล่นออกไปแล้ว มุตตาถือถุงหนังสือเข้าหอ เจอฤดีและศรีที่ล็อบบี้ ศรีพอใจที่เห็นวีกิจเพราะปลื้มหนุ่มน้อยมากกว่าหนุ่มใหญ่ มุตตาบอกศรีว่าผู้ชายเด็กๆ อาจดูแลเราไม่ได้ ศรีบอกไม่แคร์เพราะจะดูแลเด็กเอง มุตตายิ้มอ่อนอกอ่อนใจแล้วก็เดินขึ้นห้องไป...
ooooooo
รุ่งขึ้น...วีกิจเดินถือถุงหนังสือของเขามาให้มุตตาที่ห้องทำงานแต่ไม่พบเธอ อรพิมและทิพอาภาบอกว่ามุตตาไปงานแสดงสินค้าที่อีสเติร์นซีบอร์ดตั้งแต่เช้า เจนภพเพิ่งจะตามไป วีกิจบอกว่าเขาไม่รู้เรื่องเลย มุตตาบอกแค่ว่าไม่ต้องไปรับตอนเช้า...
วีกิจคิดว่าเธออาจเคืองเพราะเขาชอบหนังสือแนวไซไฟไม่ใช่แนวเดียวกับเธอ จึงเอาหนังสือที่เขาชอบมาให้มุตตายืมบ้าง อรพิมกับทิพอาภาเซ็งวีกิจแทนมุตตา เตือนหนุ่มหน้าใสประจำกระทรวงให้ใช้มุกอื่นจีบหญิงได้แล้ว ขืนมัวแต่แลกหนังสือกันไปมา มีหวังได้กินแห้ว!
ออกจากงานแสดงสินค้า เจนภพพามุตตาไปร้านอาหาร ภาพท้องทะเลกว้างใหญ่และดวงอาทิตย์ที่จะลาลับขอบฟ้าสร้างบรรยากาศอบอุ่นชวนฝันได้เป็นอย่างดี เจนภพตัดสินใจเดินเครื่องจีบแบบจัดหนัก หวังเผด็จศึกมุตตาให้ได้...มุตตาเคลิ้มไปกับบรรยากาศและคำพูดหวานๆ เผลอตัวปล่อยใจไปกับเจ้านายหนุ่มใหญ่ เธอเล่าเรื่องที่บ้านและกิจการไร่ดอกไม้ พูดถึงพ่ออย่างเทิดทูนว่าพ่อคือผู้ชายแสนดี รักลูกรักเมีย เหมือนกับเขา...
เจนภพตีหน้าเศร้าบอกว่าเขาไม่ใช่คนดี ชีวิตรักของเขากับนพนภาไม่ได้สวยงามเหมือนที่ใครๆ เข้าใจ
เขาเริ่มเรื่องรันทดยิ่งกว่านิยายน้ำเน่าเรียกคะแนนความสงสารจากมุตตา...เขาคือชายหนุ่มตระกูลขุนนางเก่าโดนพ่อจับแต่งงานเพื่อปลดหนี้ก้อนโตของครอบครัว เจนภพตีบทแตกสบตามุตตาเสียงสั่นพร่าว่าเขาทนอยู่ทุก
วันนี้ก็เพื่อลูก ความรักของเขาและนพนภามันไม่เคยมีมานานแล้ว มุตตาหลบตารู้สึกเห็นใจและสงสารเจนภพมากขึ้นอีก...
ooooooo
เจนภพขับรถพามุตตากลับตอนใกล้สี่ทุ่ม มุตตากังวลใจเพราะจิตสำนึกด้านดีเตือนว่าไม่ควรออกมาข้างนอกกับผู้ชายดึกๆ ดื่นๆ โดยเฉพาะกับผู้ชายที่มีเจ้าของแล้วอย่างเจนภพ เธอละอายแก่ใจที่แอบมีใจให้เขา ทันใดนั้นเอง...มีรถแล่นสวนพรวดออกมาจากข้างทาง
ตัดหน้ารถเจนภพอย่างกระชั้นชิด เขาหักหลบลงไหล่ทาง มุตตาร้องกรี๊ด...
ชั่วโมงต่อมา...มุตตานั่งเบียดกับเจนภพในรถลากจูงแบบปิกอัพของบริษัทคาร์คลับที่มาลากรถเบนซ์ของเจนภพ มุตตาประหม่าที่ต้องมาอยู่ใกล้เขาในสภาพนี้ เจนภพแกล้งทำตัวลีบเกร็ง ทั้งคู่หันมาสบตากันด้วยความรู้สึกแปลกๆ...
เจนภพพามุตตาไปค้างคืนที่บ้านเจ๊นาเพราะไม่มีรถกลับ เขาแนะนำว่าเจ๊นาเป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย ข้าราชการประจำท้องถิ่น เจ๊นาพามุตตาขึ้นบ้าน หันมายิ้มอย่างมีเลศนัยกับเจนภพที่ยิ้มตอบน้อยๆ
เจ๊นาเปลี่ยนท่าเป็นแม่เล้าทันทีที่เดินกลับมาหาเจนภพที่นั่งกระดกเครื่องดื่มย้อมใจอยู่
“แหม งานนี้ลงทุนเยอะนะคะ ผอ. ทั้งรถเสีย จ้างรถลาก เนียนเชียว ว่าแต่จะเชือดคืนนี้เลยหรือเปล่า”
เจนภพไม่ตอบแต่แววตายิ้มหมายมาดบางอย่าง เจ๊นาหัวเราะอย่างมีจริต...
เสียงฟ้าร้องทำให้มุตตานอนไม่หลับกระสับกระส่าย สักครู่ได้ยินเสียงลูกบิดประตูขยับ เธอรีบนอนหันหลังตัวสั่น เจนภพเดินเข้ามายืนข้างเตียง เธอเตรียมสู้หากเขาทำมิดีมิร้าย แต่กลายเป็นว่าเขาแค่ดึงผ้าห่มคลุมร่างให้เธออย่างแผ่วเบา ก้มลงจูบเบาๆที่ข้างแก้ม ก่อนออกจากห้องไป มุตตาลืมตาขึ้น ใจสั่นระรัว รู้สึกวาบหวามและมีความสุขมากอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน...
เจ๊นาเห็นเจนภพกลับออกมา สงสัยว่าทำไมไม่จัดการเสียเลย แต่พอฟังคำตอบว่าน้องเขาเด็กดี จะมาเร็วเคลมเร็วไม่ได้ หล่อนถึงกับร้องว้าว...ทึ่งในความแนบเนียนของหนุ่มใหญ่
ooooooo
หลังเหตุการณ์รถเสีย ความสัมพันธ์ระหว่างเจนภพกับมุตตาก็พัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะมุตตาที่รู้สึกดีกับเขามากขึ้นทุกวัน...
เช้าวันหนึ่ง...มุตตาจัดแฟ้มบนโต๊ะของเจ้านาย เจนภพเข้ามากอดจากด้านหลัง เธอตกใจร้องห้าม
แต่เขาไม่ปล่อย บอกว่าห้ามใจตัวเองไม่ได้ มุตตาหน้าแดงแล้วค่อยๆซีดลง ข่มความรู้สึกเบื้องลึกที่ไม่ต่างจากเขา...
เขาถามความในใจของเธอ เธอบอกว่ามันไม่สำคัญเพราะเป็นไปไม่ได้ มุตตาน้ำตาคลอ เจนภพซับน้ำตาแล้วดึงเธอมากอด คราวนี้เธอไม่ขัดขืน หลับตาปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา ทันใดนั้น ประตูก็เปิดออก ทั้งสองรีบผละออกจากกัน แจงจิตเดินเข้ามามองทั้งคู่แววตานิ่งแต่รู้ทัน หล่อนทักเจ้านายและลูกน้องสาวเสียงเรียบ ก่อนบอกมุตตาว่าขอทวงตำแหน่งเลขาคืน มุตตาหน้าเจื่อนทันที
แจงจิตเวทนามุตตาที่เป็นเหยื่อของเจนภพ เธอสอนงานและเตือนมุตตาให้ระวังตัว คิดให้ดีกับทุกเรื่อง เพราะถ้าพลาดไปมันอาจแก้ไขไม่ง่ายเหมือนงานที่เธอสอน มุตตาหน้าถอดสี เริ่มรู้สึกผิด...
แจงจิตไม่หายกลุ้มเรื่องมุตตา เลขาสาวใหญ่ตัดสินใจบอกเนตรนภิศให้ช่วยคุยกับนพนภาเรื่องเจน–ภพ เธอบอกเนตรนภิศว่ามุตตาเป็นเด็กดี ที่เกิดเรื่องเพราะรู้ไม่เท่าทันชั้นเชิงของเจนภพ เนตรนภิศรับปากแกนๆ บอกว่าจะช่วยพูดกับพี่สาวให้ แจงจิตโล่งใจแต่ยังไม่คลายกังวล...
เนตรนภิศนัดกับนพนภาที่สถาบันความงามหรูร้านประจำ เธอโดนพี่สาวแขวะและหยามไม่หยุดต่อหน้าพนักงานในร้านตั้งแต่ก้าวแรกที่เธอมาถึง เป็นที่อับอาย เธอโกรธจัดเผลอตัวแขวะพี่สาวกลับว่าชอบอวดความเว่อร์แข่งกับคุณหญิงคุณนาย นพนภาโมโหตาวาวที่โดนลูบคม กระโจนตบผัวะที่หน้าน้องสาวอย่างแรง เนตรนภิศหน้าซีดมือกุมแก้ม นพนภายังไม่หยุด คว้าอ่างน้ำล้างหน้าราดรดหัวเธอ แล้วตะโกนไล่ซ้ำจนเนตรนภิศอยู่ไม่ได้ วิ่งเซซังออกไปทั้งน้ำตา คับแค้นใจที่โดนพี่สาวทำร้ายและด่าประจานไม่ไว้หน้า...
“ดี! อย่ารู้เรื่องนังมุตตาเลย ให้ผัวมันสวมเขาแกไปแบบนี้ก็ดีแล้ว”
ooooooo
วีกิจอาสาจัดงานวันเกิดเล็กๆ ให้มุตตาที่บ้าน มีประสิทธิ์ชัย อรพิม ทิพอาภา และเพื่อนที่แผนกอีกสองคนเป็นแขกร่วมงาน สร้อยคำขอเป็นแม่งานใหญ่เพราะอยากเห็นหน้าสาวที่ลูกชายคนเดียวแอบชอบ...
วีกิจเดินหาซื้อของขวัญวันเกิดให้มุตตาที่ร้านกิฟต์ช็อป แต่เพราะไม่สันทัดเรื่องจีบสาวเลยไม่รู้จะซื้ออะไร ประสิทธิ์ชัยเดินถือตุ๊กตาหมีเข้ามาแนะขำๆ ให้ซื้อกุหลาบแดงประดิษฐ์แจ้งรัก วีกิจไม่กล้าเพราะมันตรงเกินไป เขาหันไปมองตู้โชว์ของที่ทำจากคริสตัล ยิ้มในหน้า รู้แล้วว่าจะซื้ออะไร...
งานวันเกิดของมุตตาถูกจัดที่เทอเรซ มีโต๊ะยาววางอาหารและเครื่องดื่มหลากชนิด ทุกคนนั่งกินและเม้าท์มอยกันอย่างสนุกสนาน แต่บรรยากาศร่าเริงไม่ทำให้มุตตารู้สึกร่วมไปด้วย สร้อยคำและบัวที่คอยเดินดูแลความเรียบร้อยอยู่ก็สังเกตเห็นว่า มุตตานั่งเหม่อใจลอย มองไปที่บ้านใหญ่บ่อยๆ...
วีกิจเห็นมุตตาทำหน้าเบื่อเลยชวนไปเดินเล่นจนถึงสวนบ้านเจนภพ มุตตาชมว่าสวนสวยมาก วีกิจถามติดตลกว่าสวนไหน สวนของเขาหรือว่าสวนที่ออกแบบโดยนักจัดสวนมือหนึ่งของประเทศของบ้านเจนภพ มุตตาอึกอักบอกว่าสวยทั้งสองแบบ วีกิจหัวเราะ เปรยลอยๆว่ามุตตาคงชอบสวนบ้านเจนภพมากกว่า...
วีกิจและมุตตาเจอต้อง ต่อ และต้อมนั่งเล่นและทานอาหารที่แบ่งมาจากงานเลี้ยงอยู่ที่ศาลาสุดหรูในสวนบ้านเจนภพ โดยมีแต้วเดินถือจานอาหารบริการคุณหนูทั้งสามอย่างเหนื่อยหน่าย...
วีกิจแนะนำมุตตากับเด็กๆ ทั้งสาม ต้องนอนเหยียดยาวใส่เสื้อยืดตัวหลวมสีหวานหันมาไหว้และยิ้มตอบมุตตาอย่างเสียไม่ได้ ต่อซ้อมบาสอยู่หันมายิ้มให้วีกิจอย่างสนิทสนมและเผื่อแผ่มาถึงมุตตาด้วย มุตตาไม่รู้ตื้นลึกหนาบางในบ้าน ชมต้องว่าสวยเหมือนแม่ ส่วนต่อคงหล่อเหมือนพ่อ ต้องเชิดหน้า ส่วนต่อก็หุบยิ้มทันที มุตตาหน้าเจื่อนไม่เข้าใจว่าตนพูดอะไรผิด ต้อมวิ่งพรวดมาชนมุตตาโครมใหญ่จนตัวเองล้มหงายผึ่ง มุตตาจะช่วยประคอง ต้อมลุกขึ้นมาเองแล้วแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ แต้วสงสารมุตตาเดินมาพาต้อมออกไป วีกิจขอโทษมุตตาแทนเด็กๆ ทั้งสามที่ทำตัวไม่ดี มุตตาไม่ถือสาบอกว่าเข้าใจ...
เขาพาเธอไปชมห้องโถงบ้านเจนภพ มุตตามองความโอ่อ่าหรูหราด้วยความประทับใจ เคลิ้มมองเห็นตัวเองในบ้านหรูกับใครคนหนึ่ง...
วีกิจพามุตตากลับเข้าไปในงานเมื่อถึงช่วงเปิดของขวัญ อรพิมให้ชุดนอนสุดเซ็กซี่ ทิพอาภาให้หมอนอิง ลายเกาหลี ส่วนประสิทธิ์ชัยให้ตุ๊กตาหมีน้อยน่ารัก วีกิจหน้าบานที่เห็นมุตตาเปิดกล่องของเขา ดอกไม้คริสตัลส่งประกายระยิบระยับสวยงาม มุตตาแสร้งทำหน้าระรื่นขอบใจทุกคนแต่ตาเหม่อไปยังอีกบ้านหนึ่ง...
งานวันเกิดเลิกรา วีกิจมาส่งมุตตาที่หอพัก ขณะเดินผ่านสวนหย่อมเล็กๆ มีน้ำพุและต้นไม้น้อยใหญ่ประดับไฟ เขาตัดสินใจจะขอมุตตาเป็นแฟน ชวนเธอคุยที่ม้าหินในสวน สารภาพว่าอยากขอคบกับเธอ มุตตาอึกอักจะปฏิเสธเพราะคิดกับเขาอย่างเพื่อนมากกว่า
คนรัก...
“มันอาจจะไม่ใช่ความรักก็ได้ค่ะ คุณแค่รู้สึกผูกพันกับตา เพราะถ้าเป็นความรัก คุณจะรู้ เพราะมันจะแรงกล้าคือทุกความรู้สึก ทุกลมหายใจเข้าออกและคือทั้งชีวิตของคุณ จนคุณสามารถยอมตายเพื่อมันได้...”
เธอปฏิเสธและให้เขาได้แค่ความเป็นเพื่อน เขาผิดหวังแต่ไม่เจ็บมาก คงเพราะพอเดาคำตอบได้จากท่าทีของเธอ เขาไม่อยากให้เธอลำบากใจ พูดตลกกลบเกลื่อน มุตตายิ้มขอบใจวีกิจที่เข้าใจเธอ...
มุตตาเขียนบันทึกส่วนตัวที่ห้อง เธอสงสารวีกิจแต่ก็แอบโล่งใจที่ได้บอกความจริงกับเพื่อนแสนดีอย่างเขา
เธอเก็บของขวัญทุกชิ้นในลิ้นชัก หยิบน้ำหอมที่เจนภพให้มาฉีดที่ซอกคอและร่องอก อ่านนิยายโรแมนซ์ของเจนภพและปล่อยใจเคลิ้มไปถึงเจ้าของ นั่งจินตนาการภาพตัวเองในห้องโถงสุดหรูในบ้านเจนภพ มีต้อง ต่อและต้อมนั่งอยู่รายรอบ เจนภพเดินมาในชุดขาวเหมือนเจ้าบ่าว เข้ามาสวมกอดหล่อนอย่างรักใคร่...
ฝ่ายวีกิจที่โดนสาวปฏิเสธความรัก เขากลับมานั่งซึมที่บ้านจนสร้อยคำสังเกตเห็น เมื่อลูกชายเล่าเรื่องราวให้ฟังและบอกว่าไม่เจ็บมาก สร้อยคำไม่เชื่อ มองลูกอย่างจับผิด
วีกิจเปิดอกคุยกับแม่ว่าเขาผิดหวังแต่ไม่ทุรนทุราย เขาอาจไม่ได้รักมุตตา ที่ผ่านมาเขาแค่เหงาและอยากมีใครสักคน มุตตาแค่ผ่านมาและทำให้เขาหวั่นไหว
สร้อยคำมองลูกอย่างค้นหา เธอโล่งใจที่ลูกชายยังมีสติ ไม่ได้หลอกตัวเอง แล้วปลอบลูกว่าทำใจให้สบายเพราะเรื่องของความรัก เรากำหนดไม่ได้ เมื่อถึงเวลามันจะมาเอง...
คืนเดียวกัน...เจนภพและนพนภากลับมาจาก
งานเลี้ยง นพนภาในชุดราตรีมีอาการมึนเล็กน้อย ต้องนั่งดูโทรทัศน์ช่องมิวสิกวีดิโออยู่ในห้องโถง...
นพนภาเมาแล้วหาเรื่องพาลเอากับต้อง เจนภพมองสองแม่ลูกเป็นไม้เบื่อไม้เมากันอย่างระอา ต้องเล่า
ให้พ่อฟังว่าเจอแฟนวีกิจที่บ้านเพราะสร้อยคำจัดงาน
วันเกิดให้ เจนภพชะงักเพราะไม่รู้เรื่องวันเกิดของมุตตา นพนภาไล่ลูกไปนอนแล้วหันมาบีบไหล่เอาใจสามี เจนภพปลดมือภรรยาแล้วลุกออกไปอย่างหัวเสียที่พลาดวันสำคัญ...
ooooooo
เช้าวันใหม่...มุตตาหอบเอกสารมาเจอวีกิจตรงทางเดิน เธออึดอัดและทำตัวไม่ถูกเพราะเพิ่งปฏิเสธเขาเมื่อคืนก่อน วีกิจมองมุตตาเศร้านิดๆ เพราะยังสะเทือนใจ...
มุตตาขอโทษเขาอีกครั้ง เธอมองข้ามไหล่เขา เห็นเจนภพเดินมา เธอบอกให้เขาเลิกรับส่งเพราะไม่อยากให้ใครเข้าใจเธอผิด แล้วขอตัวเดินไป เจนภพทันได้ยินประโยคของมุตตา เดินหน้าระรื่นตีหน้าซื่อทักวีกิจเรื่องจัดงานวันเกิดให้มุตตา วีกิจหน้าตึงบอกว่าเขาทำด้วยใจไม่ได้หวังอะไร เจนภพมองตามหลานชายที่เดินออกไปด้วยแววตาของผู้ชนะ
ตกบ่าย...อรพิมกับทิพอาภานั่งดูนิตยสารและทานของว่างอยู่ใกล้ๆมุตตาที่นั่งทำงานอยู่ อรพิมอ่านคอลัมน์ดวงแล้วหันมาเตือนมุตตาที่อายุครบ 25 ปี เข้าวัยเบญจเพส เพราะดวงจะแรง บางคนชะตาขาด บางคนเจอเนื้อคู่ มุตตาชะงักนิ่งฟังอย่างสนใจ สองสาวเช็กดวงให้มุตตา บอกว่าเธอจะเจอเนื้อคู่ มีทั้งหนุ่มและแก่มาให้เลือก แต่เหมือนคนแก่จะมีภาษีดีกว่า มุตตาตาเป็นประกาย ใจประหวัดนึกถึงใครคนหนึ่ง...
เจนภพชวนมุตตาฉลองวันเกิดย้อนหลัง เขาบอกให้เธอรอที่ลานจอดรถหลังเลิกงาน ระวังอย่าให้ใครเห็นเพราะอาจมีคนเข้าใจเธอผิด มุตตาดีใจแต่ต้องข่มไว้เพราะยังละอายแก่ใจที่แอบมีใจให้คนมีเจ้าของแล้ว...
ที่ภัตตาคารหรู...เจนภพพามุตตาไปนั่งในมุมลับตา บนโต๊ะมีแชมเปญ แจกันดอกไม้และแสงเทียนมลังเมลืองช่วยสร้างบรรยากาศโรแมนติก...
เขาให้ของขวัญแทนใจเป็นสร้อยมุกเส้นยาวที่มีจุดเด่นตรงมุกเม็ดใหญ่ล้อมด้วยเพชร มุตตาตะลึงพูดไม่ออก เขาสบตาหวานฉ่ำดึงมือเธอไปกุม พร่ำรำพันถึงความรักที่มีต่อเธอ มุตตาน้ำตาเอ่อปลื้มปีติที่รู้ว่าเขามีใจ แต่ยังข่มใจบอกปัดเขาเหมือนนางเอกในนิยายน้ำเน่าว่ารักแท้คือการเสียสละและทำแต่สิ่งที่ถูกต้อง เจนภพมึนกับความอ่อนต่อโลกของมุตตาแต่ยังยิ้มพลางส่งแก้วแชมเปญสีหวานให้ เขาแค่จิบๆ เธอดื่มรวดเดียวหมดแก้ว เขาปรนเปรอเธอด้วยคำหวานมากมายและปล่อยให้เธอ
เพ้อต่อไปเพราะสิ่งที่เขาหวังใกล้จะสำเร็จแล้ว...
อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 2 วันที่ 27 ก.ย. 55
ละครเรื่อง แรงเงา บทประพันธ์โดย นันทนา วีระชนละครเรื่อง แรงเงา บทโทรทัศน์ : วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
ละครเรื่อง แรงเงา กำกับการแสดง : ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง แรงเงา ผลิต : บ. บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด โดย อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครเรื่อง แรงเงา แนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศวันจันทร์ และอังคาร เวลา 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง แรงเงา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555
[ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศต่อจาก หงส์สะบัดลาย]
ที่มา ไทยรัฐ