อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 3 วันที่ 5 ก.ย. 55
พอได้กลิ่นขนมหอมฟุ้งไปทั่วบ้าน โซว์จึงเข้ามาขอช่วย ยายขมกำลังเจียดใบตองสำหรับห่อขนมตาล ขิงขูดมะพร้าวอยู่ จึงเสนอยายขมว่าให้โซว์ช่วยตำถั่ว พวกงานที่ต้องออกแรงยกให้เขาทำ ยายพยักหน้าอย่างเสียไม่ได้ โซว์ยกสากตำอย่างแรง ถั่วหกกระจายออกนอกครกยายขมเสียงเขียว “นี่ถามจริงเหอะวะไอ้หน้าวอก แกคิดว่าแกเป็นเจ้าชายมาจากเมืองไหนวะ ถึงได้ทำตัวไม่ติดดิน กะอีแค่ตำถั่วในครกก็ตำไม่ได้”
“เอาล่ะ ไหนๆยายก็รู้แล้ว ฉันจะบอกยายก็ได้ว่า ฉันน่ะเป็นเจ้าชายมาจาก...”
ตุ๊กโพล่งตัดบท “โดนหลอกด่าแล้วยังไม่รู้ตัวอีกไอ้โซ่”
โซว์ยืนกรานว่าตนเป็นเจ้าชายจริงๆ ยายขมหัวเราะเยาะและว่า “เออก็ดีนะ แหม...ข้าขาดเจ้าชายอยู่พอดีเลย เอ้...จะให้เป็นเจ้าชายอินทรชิต หรือเจ้าชายฟ้าลั่นป่านแดงดีหว่าข้าจะได้พาขึ้นโรงลิเกข้าซะเลย”
โซว์ไม่รู้จักจึงถามว่าลิเกคืออะไร ยายขมโกรธ อคติกับพวกฝรั่งอยู่แล้ว หาว่าทำเป็นอยากรู้เรื่องลิเกเอาใจ จึงสั่งขิงเอาโซว์ไปไกลๆตน โซว์ถือครกติดมือออกมา หน้าจ๋อยๆ ขิงเห็นแล้วสงสาร เขาเปรยว่ายายคงเกลียด
ตนมาก ทำอะไรก็ผิดไปหมด ขิงปลอบอย่าไปถือสา
“จะไปถือสาได้ไง ฉันต้องพึ่งพายายของเธอนะ แต่ฉันอยากรู้ว่าไอ้ที่ยายเธอพูด ลิ...ลิอะไรน่ะ มันเป็นยังไง”
ขิงอธิบายว่าศิลปะของไทยอย่างหนึ่ง มีทั้งร้อง และรำ โซว์บอกว่าตนเคยดูโขนกับรำไทย ขิงตอบว่า คล้ายๆกัน เพียงแต่ลิเกจะออกตลกกว่า ดูเข้าใจง่าย
โซว์อยากดูบ้าง ขิงสลดลงบอกว่ายายเลิกคณะไปแล้วโซว์เสียดายแทนทำไมต้องเลิก
“ก็เพราะไม่มีคนดู แล้วยายฉันก็หมดตัวเพราะลิเก ที่ฉันต้องหาเงิน ทำงานงกๆ อย่างนี้ ก็เพราะอยากหาเงินมาใช้หนี้ให้ยาย”
“พวกเธอลำบากกันมากอยู่แล้ว แต่ก็ยังต้องมารับ ภาระดูแลฉันอีก ฉันขอโทษนะที่เคยคิดว่าเธอทำทุกอย่าง ก็เพื่อเงิน”
“ช่างมันเถอะ ยังไงเราก็ลงเรือลำเดียวกันแล้วนี่”
ขิงเดินมาเอากะทิที่เย็นแล้วไปจะเทใส่หม้อเต้าส่วน โซว์ขอช่วย ขิงเห็นว่าไม่น่ายาก จึงบอกเขาว่า ให้ค่อยๆ ตักกะทิ 3 ทัพพีใส่หม้อและคนไปด้วยเบาๆตนจะไปดูขนม ตรงโน้น ขิงเดินไปแล้ว โซว์มองหาว่าทัพพีคืออะไร เขาไม่รู้จัก จึงตัดสินใจเทหมดชาม แล้วไปตักมาอีก จนครบ สามชาม ยายขมผ่านมาเห็นร้องลั่น
“เฮ้ย นั่นเอ็งทำอะไรวะ ไอ้หน้าวอก...”
ขิงรีบกลับมาเห็นกะทิเต็มหม้อเต้าส่วน ยายขมโวยอุตส่าห์กวนมาทั้งวัน เสียหายหมด ใครจะกินได้ เค็มขนาดนี้ ขิงต่อว่าโซว์มันยากตรงไหนแค่ใส่กะทิ 3 ทัพพี เขาตอบว่า ยากตรงที่ไม่รู้ว่าทัพพีคืออะไร ตุ๊กหัวเราะก๊าก กลายเป็นความผิดของขิงไป โซว์ขอโทษยายและรับรองจะชดใช้ให้ ยายขมด่ายกใหญ่ตามประสา โซว์เสียใจรู้ตัวว่าทำให้ครอบครัวนี้เดือดร้อนมามาก จึงขอลาไปจากที่นี่ ขิงรีบถามว่า ไม่มีเงินแล้วจะไปอยู่ไหนได้อย่างไร
“ถ้ามันอยากไปก็ให้มันไป ไม่ต้องไปง้อ” ยายขม หมั่นไส้ แต่ในใจก็ห่วงๆ
“ฉันขอโทษกับสิ่งที่ฉันทำ และขอบคุณสำหรับน้ำใจที่ยายช่วยเหลือ”
“โซว์ยกมือไหว้แล้วเดินออกไป ตุ๊กกับขิงตามมาห้ามอย่าไป แต่เขารู้ว่าอยู่ต่อไปก็จะเป็นภาระ ตนจะออกไปหางานทำเอาเงินมาใช้คืน ฝากบอกยายว่า ตนจะชดใช้ค่าเสียหายให้ทั้งหมด
ขิงเริ่มไม่พอใจ “อ๋อลืมไปว่านายมันคนรวยก็เลยชอบ แก้ปัญหาด้วยเงิน งั้นก่อนไป นายก็คืนเงินที่ติดฉันมาก่อนสิ”
โซว์รับปากจะคืนให้ ตุ๊กปรามอย่าพูดแบบนั้น ตอนนี้เงินไม่ใช่เรื่องสำคัญ โซว์ยังไม่เข้าใจความหมาย ขิงโกรธสะบัดหน้าเดินกลับไป เขางงว่าเธอโกรธอะไร
“นายนี่นะ มันซื่อบื้อไม่เข้าใจหัวอกผู้หญิงทั้งแก่ ทั้งสาวเล้ย ให้ตายสิ ไอ้โซ่เอ๊ย” ตุ๊กบ่น
ooooooo
พัชรีพาปีเตอร์เอาเอสดีการ์ดมาให้ที่ร้านซ่อม เขาไม่ให้เธอเปิดเผยว่าตนเป็นเจ้าชาย พนักงานขอเวลาวันสองวัน ปีเตอร์บอกว่าตนจะมารับเอง พัชรีทำทีน้อยใจว่าเขาไม่ใว้ใจ ฉะนั้นตนจะไม่ยุ่งเรื่องนี้อีกแล้ว ปีเตอร์ยังต้องการความช่วยเหลือจากเธออีก จึงตกลงให้เธอมาเอาให้ กำชับห้ามเปิดดูก่อน เธอรับปากแต่สายตามีเลศนัย
พอถึงเวลามาเอา พนักงานบอกพัชรีว่า เอสดีการ์ด เสียหายมาก ตนกู้รูปออกมาได้แค่รูปเดียว ว่าแล้วก็ยื่นซองรูปที่ปริ้นออกมาให้ เธอรับมาแล้วแอบเปิดออกดู
รูปไม่ค่อยชัด แต่มองออกว่าเป็นคนถือปืนจะยิงใคร ที่เห็นเด่นชัดคือแหวนมรกตที่นิ้วมือคนถือปืน...เงยหน้ามา พัชรีเจอปีเตอร์ยืนหน้าตึงอยู่ก็ตกใจ เขาต่อว่าที่เธอขัดคำสั่ง พัชรีทำเป็นร้องไห้น้อยใจ เขาใจอ่อนจนได้
ทั้งสองกลับมาที่โรงแรม ปีเตอร์ยอมให้พัชรีช่วยสแกนรูปเข้าคอมฯ แล้วขยายดู เห็นแหวนชัดเจนขึ้น ปีเตอร์บอกว่าต้องหาคนที่ใส่แหวนนี้ให้เจอ ถึงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...
ในขณะที่โซว์เดินมาถึงท่ารถ ล้วงกระเป๋ากางเกงมีเศษเงินอยู่ไม่เท่าไหร่ เผอิญรุ้งหอบกระเป๋าลงจากรถสองแถว สวมแว่นดำอันโต เดินหลบๆมา แก้วกับยอดเห็นเข้าไปกวน
“จะไปไหนล่ะจ๊ะแม่รุ้งเจ็ดสี ไปกรุงเทพฯแล้วไม่ได้ดีเหรอจ๊ะ ถึงได้รีบกลับมา”
รุ้งด่ากลับ แก้วโมโหเข้าไปกระชากแว่นเธอออก เห็นตาช้ำปากช้ำเหมือนโดนตบตีมา รุ้งอายวิ่งตามจะเอาแว่นคืน จึงชนเข้ากับโซว์ กำลังจะด่า แต่พอเห็นหน้าเขา กลับตะลึงถึงกับเพ้อ
“เจ้าชาย เจ้าชายของรุ้ง”
โซว์ตกใจ เธอรู้ได้อย่างไรว่าตนเป็นเจ้าชาย...รุ้งพาโซว์มาเลี้ยงก๋วยเตี๋ยว เขากินเสียหลายชาม เขาถามทำไมเธอถึงเรียกตนว่าเจ้าชาย หรือรู้อะไรมา รุ้งตอบว่า หล่อขนาดนี้ไม่เรียกเจ้าชายจะให้เรียกว่าอะไร โซว์จึงเข้าใจแล้ว เขาถามเธอว่ามีที่พักฟรีๆที่ไหนบ้างไหม ตนทำกระเป๋าเงินและพาสปอร์ตหาย รุ้งรีบบอกว่าไม่มีปัญหา ชวนไปนอนบ้านตัวเอง
ด้านขิงให้ตุ๊กออกตามหาโซว์ด้วยความเป็นห่วง ขิงมาช่วยยายขมพับชุดลิเกลงกล่องเก็บ ตุ๊กกลับมารายงานว่าไม่พบ ยายขมหมั่นไส้บอกว่าไม่ต้องไปสนใจแล้ว เขาตัดสินใจไปเอง...ขณะเดียวกัน รุ้งพาโซว์นั่งแท็กซี่กลับมาที่บ้านยายขม โซว์ตะลึงพยายามจะบอกเธอว่าตนไม่เข้าไป แต่รุ้งก็ลากเขาเข้าไปจนถึงห้องพัก พยายามปลุกปล้ำ โซว์ร้องให้คนช่วย ยายขม ขิง และตุ๊กได้ยินเสียงตกใจรีบวิ่งมาดู เห็นโซว์กำลังยันรุ้งไว้
“คุณพระ คุณเจ้า ผีป่าเทวดาช่วยลูกช้างด้วย” ยายขมอุทาน
“ไอ้โซ่ ไอ้บ้า นายทำบ้าอะไรเนี่ย นายออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ”
“อย่าเพิ่งถามอะไรเลย ช่วยผมด้วย ใครก็ได้ช่วยเอาผู้หญิงคนนี้ออกไปที”
“เอ้า ยืนบื้ออยู่ทำไมวะ เอ็งสองคนไปช่วยมันสิ” ยายขมสั่ง
ขิงกับตุ๊กช่วยกันแยกรุ้งออกจากโซว์ ทั้งสอง
โดนยายขมเอาไม้เคาะหัว รุ้งร้องลั่น ยายขมเอ็ดตะโร ไม่ให้มาทำเรื่องอุบาทว์ในบ้านตน รุ้งอ้างว่าคนรักกันก็ต้องดู๋ดี๋กันบ้าง
“รักกันชอบกัน แกไปรักกับมันมาชาติไหนวะไอ้รุ้ง” ยายขมประชด
“ก็ตอนฉันไปกรุงเทพฯ ฉันก็ไปเจอ...เจ้าชายชื่ออะไรนะ” รุ้งหันไปถาม ตุ๊กตอบแทนว่า ชื่อโซ่ “อ๋อๆไปเจอโซ่เราสองคนก็รัก...เย้ย...ทำไมน้าตุ๊กรู้จักชื่อเขาล่ะ”
“เอ้า ก็ฉันกับไอ้ขิงเป็นเพื่อนมันน่ะสิ”
“งั้นก็แสดงว่า ยาย ขิง แล้วก็น้าตุ๊ก รู้จักพระสวามี ของฉันแล้วน่ะสิ ดีเลยจะได้ไม่ต้องแนะนำตัวกันให้เสียเวลา”
ทั้งตุ๊กและยายขมเอ็ดรุ้ง โซว์สั่งรุ้งอย่ามายุ่งเกี่ยวกับตนอีกเด็ดขาด เขาพยายามจะอธิบายกับยายขม แต่เธอเดินหนี โซว์เคืองลุกจะเดินออกจากบ้าน ตุ๊กห้าม เขา โพล่งขึ้นว่า
“ไม่ ฉันต้องไป สายเลือดกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ”
รุ้งมองอย่างประทับใจ ร้องลิเกประกอบการเดินจากไปของโซว์ ก่อนจะวิ่งตามไปเกาะแขน เขาพยายามสะบัดรุ้งออก เธอไม่ยอมเพราะกว่าจะเจอหล่อๆแบบนี้เสียที แก้วกับยอดผ่านมาเห็น แก้วไม่พอใจหาว่าโซว์จะกวาดผู้หญิงสวยๆไปหมดหมู่บ้าน จึงเบิ้ลเครื่องมอ– เตอร์ไซค์เข้าใส่ ตุ๊กกำลังเอ็ดรุ้งให้ปล่อยโซว์ พอเห็นรถแก้วพุ่งมาก็ร้องเตือนทั้งสองคนให้ระวัง
รุ้งปล่อยมือจากโซว์ เขาเบี่ยงตัวหลบ แต่ก็ยังโดนเฉี่ยวล้มกลิ้งไปตามถนน แก้วหัวเราะสะใจไม่ทันระวัง จึงชนเข้ากับต้นมะพร้าวตกไปในคูน้ำข้างทาง...ยายขมกับขิงได้ยินเสียงวิ่งออกมาดู ขิงเห็นโซว์นอนหมดสติกลางถนนก็ตกใจ วิ่งเข้าไปประคอง เขย่าให้รู้สึกตัว
“นายโซ่...ไอ้โซ่ นายอย่าเพิ่งมาตายนะ ไอ้โซ่...”
ทุกคนหน้าเสียตกใจเป็นห่วงโซว์...
ooooooo
อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 3 วันที่ 5 ก.ย. 55
ท่านชายในสายหมอก บทประพันธ์ โดย วรรณึกท่านชายในสายหมอก บทโทรทัศน์ โดย ปณธี-ภควดี
ท่านชายในสายหมอก กำกับการแสดง โดย ศุภฌา ครุฑนาค
ท่านชายในสายหมอกออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง 3
ท่านชายในสายหมอก เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555
ติตามชมละครเรื่องท่านชายในสายหมอก ได้ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ