อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 4 วันที่ 7 ก.ย. 55
“ผมเข้าใจที่คุณยายบอกนะครับ แต่ผมปั้นวัวปั้นควายอะไรนั่นไม่เป็น ช่วยทำขนมน่าจะง่ายกว่า” โซว์ยิ้มแหยๆยายขมส่ายหน้าระอา “นี่ขนาดมันเข้าใจนะเนี่ย เอ้า...ถ้าอยากช่วย งั้นไปเอากะทิใส่หม้อสามทัพพี ถ้าใส่ผิดอีกคราวนี้จะเอาทัพพีฝังหัวแกเลย จะได้จำ”
โซว์รับรองคราวนี้ไม่ผิดแน่ ยายขมเริ่มรู้สึกดีกับเขา ขิงแอบมองยายกับโซว์ที่เข้ากันได้อย่างมีความสุข...พอทำขนมเสร็จ ยายขมกับทุกคนหอบขนมมาตั้งโต๊ะขายที่ตลาด ตุ๊กร้องเรียกคนเข้ามาซื้อ ไม่มีใครสนใจ แต่พอโซว์ยกของมาวางเพิ่ม สาวๆรุมล้อมเข้ามา ถามขิงกันใหญ่ว่าใคร พระเอกลิเกคนใหม่หรือ ขิงตอบว่าเพื่อน มาอาศัยอยู่ชั่วคราว รุ้งรี่เข้ามาประกาศว่า โซว์เป็นเจ้าชายของตน สาวๆยิ่งชื่นชมความหล่อของเขา
ผู้คนมุงเต็มร้าน แต่ไม่มีใครซื้อขนมสักคน ยายขมเริ่มเครียด บอกขิงกับตุ๊กให้เก็บของกลับ รุ้งยังเกาะแขนโซว์แสดงความเป็นเจ้าของ เขารำคาญสะบัดออก เข้ามาบอกยายขมว่าอย่าเพิ่งเก็บ ตนจะช่วยขายให้
ว่าแล้ว ตุ๊กก็จัดแจงคุมลูกค้าให้ต่อแถวอย่างเป็นระเบียบ ใครซื้อขนมถึงห้าสิบบาท จะได้หอมแก้มโซว์หนึ่งฟอด รุ้งแอบมาต่อแถว ขิงเอ็ดจะฟ้องยายว่าเธออู้ไม่ยอมทำงาน รุ้งกระฟัดกระเฟียดมาตักขนมให้ลูกค้าต่อ เวลาผ่านไปไม่เท่าไหร่ ขนมก็ขายหมดเกลี้ยง
โซว์กำเงินมาให้ยายขม แต่ยายไม่เอา “เฮอะ คิดว่าทำดีแล้วรึไง เที่ยวไปกอดจูบกันกลางตลาด ทำเหมือนขายตัวไม่มีผิด ใครจะเอาก็เอาไป”
โซว์หน้าเสีย ตนทำผิดอีกแล้วหรือ ขิงปลอบอย่าคิดมาก เจตนาดีแต่อาจจะผิดวิธี เขาจะไปขอโทษยายขม โซว์ยื่นเงินให้ตุ๊ก รุ้งแย่งไปเก็บในอกเสื้อ ขิงหันมาเอาเรื่อง จะคืนมาหรือจะให้ตนล้วงเอง รุ้งกลัวขิงอยู่กลายๆรีบหยิบเงินคืนให้
ขิงตามมาดูยายขมที่บ้าน เห็นยายยืนลูบไล้ภาพถ่ายตา รำพึงขอโทษที่รักษาคณะลิเกไว้ไม่ได้ ขิงเข้ามาถามว่ายายโกรธโซว์หรือ ยายถอนใจ
“ยายไม่ได้โกรธไอ้โซ่มันหรอก แต่ยายโกรธ
ตัวเองมากกว่า ที่รักษาสัญญาที่ให้ไว้กับตาไม่ได้”
“เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว ก็ให้มันผ่านไปเถอะ นะจ๊ะยาย”
“ตาเขาตายเพราะคณะลิเกถูกยุบ ยายอุตส่าห์ปลุกปั้นคณะขึ้นมาใหม่เพื่อรำลึกถึงตา แต่ยายก็รักษามันไว้ไม่ได้อยู่ดี”
“ยายอย่าคิดมากสิจ๊ะ ขิงว่าเราต้องหาทางออกได้แน่ๆ” ขิงกอดยายน้ำตาไหล
โซว์ยืนมองภาพยายหลาน รู้สึกสงสารครอบครัวนี้มากๆ
ooooooo
เมื่อรอแล้วรอเล่า เจ้าชายก็ไม่มาหาติ๊งโหน่ง เลย เธอเสียใจเก็บตัวอยู่ในห้อง ไม่ยอมลงมาทานข้าวทานปลา ทำให้คุณหญิงฉาดประภาเป็นห่วงมาก เข้ามาดูลูกสาวแทบช็อกเพราะความที่เธอปล่อยตัวให้โทรม ขอบตาช้ำ ผมเผ้ากระเซิง ติ๊งโหน่งเอาแต่คร่ำครวญจะหาเจ้าชาย
คุณหญิงฉาดประภาร้อนใจรีบมาบอกชรินทร์ซึ่งกำลังนั่งคุยงานกับอำนวย ให้ไปดูลูกสาว ชรินทร์ซึ่งรักลูกมาก พอเห็นสภาพลูก ทนไม่ได้สั่งอาหารสารพัดชาติมาวางเรียงราย เธอก็ไม่ยอมกิน เขาจึงสั่งอำนาจกินและทำหน้าว่าดูเอร็ดอร่อย เธอเผลอจะหยิบกินแต่แล้วชะงัก
“ไม่ ติ๊งจะไม่กินอะไรทั้งนั้น ติ๊งจะกินแต่เจ้าชาย ได้ยินมั้ย ติ๊งจะกินแต่เจ้าชาย...เจ้าชายๆ”
และในคืนนั้น ปีเตอร์นอนหลับฝันไปว่า ติ๊งโหน่งแต่งตัวเป็นม้าร้องฮี้ๆ เข้ามาปลุกปล้ำ เขาร้องลั่นสะดุ้งตื่น มองซ้ายมองขวาในห้อง รู้ว่าฝันไป ก็อดใจหายไม่ได้...
เช้าวันใหม่ ที่บ้านยายขม แก้วกับยอดนำลูกน้องบุกเข้ามาขนข้าวของเครื่องใช้ในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นจานชาม แก้วน้ำที่ทุกคนกำลังกิน อ้างว่าเป็นดอกเบี้ย ยายขมโวยไหนว่าผัดผ่อนไปอีก
“จู่ๆก็อยากจะเปลี่ยนใจซะงั้นแหละ ยายจะทำไม ก็ทีน้องขิงสัญญาว่าจะแต่งงานกับพี่ ยังควงคนอื่นมาให้พี่แก้วบาดใจเลย” แก้วลอยหน้ากวนๆ
“แต่คุณทำอย่างนี้ไม่ถูก เจ้าหนี้ไม่มีสิทธิ์มายึดของลูกหนี้ตามอำเภอใจ ต้องมีคำสั่งศาลให้ขายทอดตลาดเท่านั้นถึงจะทำได้” โซว์ทนไม่ได้ลุกขึ้นท้วง
แก้วตวาดกลับ ที่นี่ใช้กฎหมู่ ถ้าไม่พอใจก็ไปแจ้งตำรวจ ตุ๊กโมโหออกท่าฟุตเวิร์กอดีตนักมวยเก่าท้าแก้วชก แต่ไม่ทันออกสักหมัดก็โดนแก้วชกเปรี้ยงหงายเงิบไป ยายขมโกรธใช้ไม้เกาหลังฟาดหัวแก้วไม่ยั้ง จนเขาต้องว่ิงหนีออกไปเพราะยังเห็นแก่ขิงไม่อยากทำร้ายคนแก่ แก้วและลูกน้องกลับไป ยายขมก็เป็นลมล้มพับ
ขิงกับตุ๊กช่วยกันปฐมพยาบาลจนยายขมฟื้น แกร้องไห้เสียใจ ไม่ยอมให้ใครมายึดบ้าน รุ้งถามว่ายายมีเงินหรือ ยายขมไปลากหีบเครื่องแต่งตัวลิเกออกมาเปิดให้ดู โซว์ตื่นตากับเพชรนิลจินดามากมาย ตุ๊กบอกเซ็งๆว่าเพชรเก๊ ยายขมโต้
“ถึงมันจะเก๊แต่มันก็มีค่ามาก ถ้าลองเอาของพวกนี้ไปขาย บางทีอาจจะได้เงินใช้หนี้ก็ได้”
“แต่ชุดพวกนี้มันเป็นสมบัติของตา แล้วยายก็รักและหวงมากไม่ใช่เหรอ” ขิงแย้ง
“แล้วจะให้ข้าทำยังไงวะ สมบัติที่ข้ามีก็มีแต่พวกนี้”
โซว์สงสัย “เป็นเจ้าของคณะลิเก แต่เอาอุปกรณ์เครื่องใช้มาขายหมด แล้วจะทำมาหากินอะไร แทนที่ยายจะขายของพวกนี้ ฉันว่ายายน่าจะตั้งคณะลิเกขึ้นมาใหม่จะดีกว่านะ”
ยายขมบ่นไม่มีเงิน ไม่มีคน รุ้งโพล่งออกมาว่ามีนางเอกหนึ่งคน ตุ๊กว่าตนเป็นตลก ขิงรีบเสริมว่าตนเป็นคนทำงานจิปาถะ แล้วมองโซว์ยิ้มๆก่อนจะบอกว่า ยังมีพระเอกอีกหนึ่งคนด้วย
“อ้าว งั้นก็ครบแล้วน่ะสิ แม่ ตั้งคณะลิเกได้แล้ว”
“ตัวอื่นข้าก็พอรู้ แต่พระเอกน่ะ ใครเหรอวะ” ยายขมยังงงๆ
ขิงยิ้มมองไปที่โซว์ ทุกคนมองตาม โซว์เหลอหลาตกใจ...หลังจากนั้นโซว์ดึงขิงมาโวยวายหลังบ้าน คิดอย่างไรจะมาให้ตนเล่นลิเก เพราะตนยังไม่รู้เลยว่าลิเกเป็นอย่างไร ขิงจึงเอาวีซีดีการแสดงลิเกมาเปิดให้เขาดู โซว์เห็นแล้วรู้สึกว่ามันคล้ายๆโอเปร่าที่เคยดูที่อิตาลี
“เชอะ...โอเปร่าอะไรนั่นจะสู้ลิเกได้ยังไง ก็แค่ยืนร้องเพลง ลิเกของคนไทยเจ๋งสุด ทั้งร้องทั้งรำ เห็นมั้ย” ขิงทำท่ารำให้ดู และร้องเสียงในคอจนไอแค่กๆ
จนเย็นย่ำ โซว์ยังนั่งดูวีซีดีลิเกจนลืมมากินข้าว ขิงบอกยายขมว่า คณะเราจะมีจุดขายเพิ่มขึ้นที่ฝรั่งมาร้องลิเก รุ้งตื่นเต้นจะได้แสดงคู่กับโซว์ รีบออกตัวว่าตนยอมลดค่าตัวครึ่งหนึ่ง ยายขมครุ่นคิด เห็นลูกหลานท่าทางจริงจัง จึงยอมว่าอย่างไรว่าตามกัน
ooooooo
จากนั้น ทุกวันยายขมจะดัดมือให้โซว์ และฝึกซ้อมให้ตั้งแต่ท่าเบสิก เขาโดนยายเคาะด้วยไม้เกาหลังจนเขียวช้ำไปทั้งตัว ทนไม่ไหวขึ้นมาก็วิ่งหนี ทำให้ยายขมฟาดโดนตุ๊กกับขิงวุ่นวายไปหมด หลายวันผ่านไป ทุกคืนขิงต้องเอายามาทาแก้เขียวช้ำให้เขา โซว์เริ่มจะท้อ
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวข้าจะช่วยติวเรื่องร้องลิเกเอง ข้าไม่อยากจะคุย ข้านี่ตัวพ่อเลยนะเว้ยจะบอกให้ ยิ่งยงยังต้องชิดซ้าย พีสะเดิดยังต้องชิดขวา ไมค์ ภิรมย์พรยังต้องบอกลา เพราะข้า...”
“ตุ๊กตัวเหม็นกำลังจะมา” รุ้งเสริมต่อให้ด้วยความหมั่นไส้
ตุ๊กโวยที่รุ้งทำเสียหมด รุ้งเข้าไปออเซาะโซว์ ไม่ต้องไปฟังตุ๊ก ตนจะติวให้เอง ติวที่ไหนเมื่อไหร่ก็ได้ สองต่อสอง โซว์ทำหน้าอึดอัด หันไปถามขิงว่า จะช่วยติวอะไรให้ตนบ้าง ขิงเบ้หน้าบอกว่าตนทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง โซว์ไม่เชื่อ ขิงยักไหล่
“แต่ฉันว่าเธอเล่นละครเก่งออก ขนาดแต่งตัวเป็นผู้ชาย ฉันยังเชื่อสนิทเลย ลองเล่นดูสิ เอาบทนางเอก ก็ได้”
รุ้งโวย “ไม่ได้ค่ะ เจ้าชายขา...คนที่คู่ควรกับบทนางเอกลิเกและนางเอกในชีวิตจริงของเจ้าชาย ก็คือรุ้งคนเดียวเท่านั้น”
โซว์ขยับหนีรุ้งที่กระแซะเข้ามา ขิงมองอย่างหงุดหงิดลุกเดินหนี โซว์ลุกตาม รุ้งเลยหน้าคะมำ ตุ๊กหัวเราะเยาะอย่างสะใจ
ขิงเข้ามาในบ้าน นั่งลงข้างยายขมแล้วบอกกับยายว่า ตนจะไปเจรจาต่อรองกับแก้ว ให้ยืดเวลาใช้หนี้ ออกไปอีก ยายขมเห็นว่าไม่มีทางที่แก้วจะยอม แต่ขิงมั่นใจว่าตนทำได้
ooooooo
วันรุ่งขึ้น ขิงนัดแก้วมาพบที่ริมบึง แก้วตื่นเต้นดีใจคิดว่าขิงต้องมาบอกว่ายอมแต่งงานกับตน ขิงยิ้มให้ก่อนจะคว้ามือแก้วมาลูบ
“จ้ะ แต่...ฉันมีข้อแม้ ถ้าพี่แก้วเลื่อนเวลาการใช้หนี้ของยายฉันออกไป ฉันก็จะแต่งงานกับพี่ทันที”
อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 4 วันที่ 7 ก.ย. 55
ท่านชายในสายหมอก บทประพันธ์ โดย วรรณึกท่านชายในสายหมอก บทโทรทัศน์ โดย ปณธี-ภควดี
ท่านชายในสายหมอก กำกับการแสดง โดย ศุภฌา ครุฑนาค
ท่านชายในสายหมอกออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง 3
ท่านชายในสายหมอก เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555
ติตามชมละครเรื่องท่านชายในสายหมอก ได้ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ