อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 6 วันที่ 15 ก.ย. 55
“เศรษฐีอะไรมาเที่ยวบ้านกระจอกๆแบบนี้” โซว์ โพล่งออกมาทั้งยายขม ขิง ตุ๊ก และรุ้งหันขวับมามองหน้าเขา โซว์รีบปิดปากรู้ว่าพูดผิด ยายขมตัดบทให้ไปหาอะไรมาให้แขกของตนทานก่อน รุ้งบอกว่าไม่มีอะไรเหลือ ขิงยื่นเงินที่ขายขนมได้ให้ไปซื้อ โซว์ถามทำไมต้องเลี้ยง คนพวกนี้รวยเก่าเรา เลี้ยงเขาแล้วพวกเราจะเอาอะไรกิน
ยายขมหันมาสอน “จำไว้นะไอ้โซ่ คนไทยถือมากเรื่องน้ำใจ ต่อให้ยากดีมีจนแค่ไหน แต่ถ้าใครมาถึงเรือนชาน เราก็ต้องเอาน้ำท่า อาหารอย่างดีมาต้อนรับ”
“อ๋อ งั้นฉันก็คงเข้าใจผิดมาตลอด เรื่องที่คนไทยทำอะไรเพื่อหวังเงิน ขอโทษทุกคนด้วยนะที่คิดอย่างนั้น”
ขิงจะออกไปซื้อของ โซว์จึงขอไปช่วยถือของ รุ้งวิ่งตามไปด้วย ตุ๊กเดินมาแถวห้องน้ำต้องอุดจมูก เห็นปีเตอร์สะโหลสะเหลออกมาจึงรีบประคอง ปีเตอร์ขอแอมโมเนีย ตุ๊กบ่น กลิ่นขนาดนั้นไม่มึนก็แย่แล้ว ว่าแล้วก็ส่งยาดมให้พร้อมกับบอกว่า 20 บาท ปีเตอร์มองหน้าก่อนจะล้วงเงินออกมาส่งให้ ตุ๊กหัวเราะร่วน
“ผมล้อเล่นครับ แหม ผมไม่ใจดำขนาดนั้นหรอก แค่ยาดมปื้ดสองปื้ด ว่าแต่เจ้านายมาเที่ยวเมืองไทย ได้ของติดไม้ติดมือไปฝากมาดามที่บ้านหรือยังครับ ไม่ว่าจะสร้อยคอ กำไล ตะเกียบ พวงกุญแจ หรือแม้แต่ขนมหม้อแกง ผมบริการท่านได้ในราคาพิเศษสุดๆครับ”
ตุ๊กเอาของมาโชว์ ปีเตอร์รีบบอกว่าตนกำลังรีบ แล้วเดินมาหาพัชรีถามว่ารถมาหรือยัง พัชรีโทร.ไปถามคนขับ ได้รับคำตอบว่าจะเสร็จวันพรุ่่งนี้ ปีเตอร์ตกใจ ตุ๊กรีบเสนอที่พักที่บ้านให้ในราคาพิเศษ...พอได้เห็นสภาพห้อง ที่ทั้งแคบและสกปรก แถมราคา 200 ดอลลาร์ ปีเตอร์รับไม่ได้จะไปหาโรงแรมอยู่ ตุ๊กบอกว่ามีรถอีแต๋นพาไป ค่ารถพาไปราคาเดียวกัน ปีเตอร์เซ็ง...
ooooooo
ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 6
พวกขิงออกมาซื้อของที่ตลาด เจอแก้วกับยอดเข้ามาก่อกวน โซว์ปกป้องขิงชกหน้าแก้วหงายเงิบไป รุ้งเข้ามาเกาะแขนเขาแจคิดว่าปกป้องตน โซว์ดึงแขนออกแล้วย้อนถามว่าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า รุ้งยิ้มๆตอบว่าไม่ผิดหรอก ตนรู้ว่าเขาแอบหึงตน โซว์หันมาขอให้ขิงช่วย ขิงยักไหล่ไม่สนใจ เดินกลับเข้ามาในบ้าน เห็นปีเตอร์นั่งอยู่ก็แปลกใจ มองหน้าตุ๊กเชิงถาม“ลูกค้า รถเขาเสียก็เลยจะมาขอพักบ้านเรา 200 ดอลลาร์ ต่อคน ต่อคืน” ตุ๊กกระซิบบอก
ขิง ดีใจช่วยเชื้อเชิญ ปีเตอร์ขอเดินชมรอบๆ ขิงขยับให้ทาง โซว์เดินตามเข้ามาปะหน้ากับปีเตอร์ ทั้งสองตกตะลึง ปีเตอร์จะอ้าปากเรียกเจ้าชาย พัชรีเห็นว่าโซว์บังอาจมาชี้หน้าเจ้าชายจึงเข้ามาตีมือโซว์ หาว่าไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ปีเตอร์ตกใจรีบปิดปากพัชรีบอกว่าตนไม่ถือ
พัชรีดึงมือออกโวย “ไม่ถือไม่ได้เพคะ พัชรียอมให้ใครมาหมิ่นเกียรติพระองค์ไม่ได้ รีบก้มหัวขอโทษเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อยากตาย”
พัชรีกดโซว์จะให้ก้มหัว ปีเตอร์พยายามห้าม ขิงโวย กะอีแค่เรื่องชี้หน้าจะอะไรกันนักหนา ไม่ใช่ขนุนที่ชี้แล้วเน่าเสียหน่อย พัชรีหันมาโวยขิงหาว่าเอาเจ้าชายไปเปรียบกับขนุน
“เจ้าชาย...เจ้าชายอีกแล้ว มาจากลิเกคณะไหนเนี่ย” ตุ๊กหัวเราะ
“สงสัยจะพวกเลียนแบบ เห็นเจ้าชายของพวกเราดังก็จะเอาตามบ้าง อ้อ จริงๆแล้วพวกแกสองคน
มาสอดแนมคณะเราใช่ไหม” รุ้งทำท่าจะเอาเรื่อง
“โอ๊ย จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว งามสง่าขนาดนี้เนี่ยนะจะเป็นเจ้าชายลิเก จะบอกให้รู้เอาบุญ ท่านผู้นี้คือ เจ้าชายโซว์แห่งประเทศนิวแลนด์” พัชรีเหลืออด
ทั้งขิง ตุ๊ก และรุ้งหัวเราะกันใหญ่ หาว่าหน้าตาเหมือนปลาดุกจะเป็นเจ้าชายได้อย่างไร อมพระประธานมาพูดยังไม่เชื่อ ขิงนึกได้ว่าโซว์ก็มาจากประเทศนิวแลนด์ จึงถามว่าจริงไหม โซว์อึ้งไปซักพัก ก่อนจะคุกเข่าลงทำความเคารพปีเตอร์ ทุกคนหน้าเจื่อน ปีเตอร์ยิ้มแหยๆ
พัชรีถามจะเอาผิดพวกนี้อย่างไร ปีเตอร์ส่ายหน้าไม่เอาเรื่อง แล้วขอให้โซว์ไปคุยกันตามลำพัง ตุ๊กทำท่าสยอง โซว์เสร็จแน่คราวนี้
เมื่อ สองคนได้อยู่กันตามลำพัง ปีเตอร์ทรุดลงกอดแทบเท้าโซว์ คร่ำครวญ “เจ้าชายทรงปลอดภัย หม่อมฉันดีใจจริงๆ คิดว่าหัวไอ้ปีเตอร์จะหลุดออกจากบ่าซะแล้ว”
“พอได้แล้ว เดี๋ยวใครก็มาเห็นเข้าหรอก ยืนขึ้น”
ปี เตอร์ยืนค้อมตัวจะร้องไห้ โซว์ห้ามร้อง ให้เล่าว่ามาที่นี่ได้อย่างไร เขาบอกเรื่องมันยาวแต่ก็เล่าอย่างละเอียดจนโซว์ฟังเสียเหนื่อย แล้วย้อนถามว่าเจ้าชายมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
“อย่าให้เล่าตอนนี้เลย คงจะยาวกว่าเรื่องนายหลายเท่า เอาเป็นว่า ต่อไปเราจะอยู่ที่นี่”
“เจ้าชายจะอยู่ได้ยังไง ที่นี่มันโทรมสุดๆ” ปีเตอร์ตกใจ
โซว์ ว่าตนอยู่ได้ แล้วถามเรื่องที่ให้ไปสืบ ปีเตอร์เล่ารายละเอียด โซว์ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นชรินทร์ ปีเตอร์เองก็ไม่อยากเชื่อ ถึงกำลังหาหลักฐานมายืนยัน
“แสดงว่านั่นไม่ใช่การฆ่าแบบธรรมดาๆ คงต้องมีเบื้องหลังอะไรบางอย่าง” โซว์คาดเดา
“เจ้า ชายไม่ต้องห่วง ตอนนี้นายชรินทร์พยายามจะเข้ามาพัวพันกับบริษัทเจริญวัฒน์ เพื่อต้องการซื้อหุ้นและทำการค้ากับนิวแลนด์ หม่อมฉันจะใช้โอกาสนี้สืบเรื่องทุกอย่างมาให้ได้”
“ท่าทางมั่นใจขนาดนี้เพราะมีผู้ช่วยดีรึเปล่า” โซว์แซว
ปี เตอร์เขินและแสร้งไม่เข้าใจ โซว์แขวะ ตัวเป็นๆ ขนาดนี้ยังจะไม่เข้าใจ แล้วถามว่าเธอเป็นใคร ปีเตอร์เอื้อนเอ่ยเรื่องมันยาวอีกแล้ว แต่จะเล่าสั้นๆ “เธอเป็นนักข่าวแอบมาทำข่าวเจ้าชาย แล้วด้วยความฉลาดและมีเสน่ห์ของ หม่อมฉัน ก็เลยจับได้ เธอเลยจะช่วยหม่อมฉันสืบเรื่องนายชรินทร์พะเจ้าค่ะ พัชรีเป็นผู้หญิงที่เก่งมาก ถ้าไม่ได้เธอ หม่อมฉันคงแย่”
โซว์เห็นสายตา เยิ้มของปีเตอร์ อดล้อไม่ได้ว่า รูปร่างหน้าตาแบบนี้ สเปกเขาเลย ปีเตอร์เขินอาย โซว์ ตัดบทบอกให้กลับไปก่อนที่จะมีใครสงสัย แต่ปีเตอร์กลับไม่ได้ เพราะรถเสีย
“เอาเป็นว่าคืนนี้ขอให้ปีเตอร์ได้อยู่ดูแลปรนนิบัติเจ้าชายซักคืนก็แล้วกัน นะเจ้าชายนะ”
โซว์ คิดสักครู่ถึงยอม นึกได้ถามว่าเขามีเงินบ้างไหม ปีเตอร์มองงงๆ...ขณะที่ขิง รุ้ง และตุ๊กพยายามแอบฟังว่าสองคนคุยอะไรกัน พอโซว์เปิดประตูห้องออกมา ทั้งสามล้มลงกองกับพื้น
ขิงลุกขึ้นเข้าไปกอดขาปีเตอร์ “เจ้าชายคะ อย่าลงโทษนายโซ่เลยนะคะ เขาโง่ เซ่อ ซื่อบื้อ เฟอะฟะ ไม่ได้เรื่องไม่เอาไหน ลงโทษไปก็เสียเวลาเปล่า ถือว่าเลี้ยงไว้ดูเล่นสักคนนะคะเจ้าชาย”
ปีเตอร์เหลือบมองโซว์ที่อมยิ้ม จึงแกล้งทำเสียงน่าเกรงขาม “เจ้าจะมาขอร้องทำไม คนไม่ได้เรื่องแบบนี้ อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์”
ขิงหน้าเสีย “ใช่เพคะ นายนั่นอาจจะไร้ประโยชน์กับคนอื่น แต่...แต่เขาก็เป็นคำสำคัญกับพวกเราทุกคนที่นี่เพคะ”
โซว์ ฟังแล้วอมยิ้มอย่างภูมิใจ ตุ๊กกับรุ้งช่วยกันขอร้องปีเตอร์สั่งให้หยุด และเปรยว่าน่าอิจฉาจริงๆที่มี ผู้หญิงมาร้องไห้ขอร้องแทนแบบนี้ เอาเป็นว่าตนจะไม่ลงโทษ ขิงดีใจรีบบอกทุกคนให้ขอบคุณ เธอจับโซว์ให้ก้มหัว ปีเตอร์ขยับออกด้วยความกระดากใจ
ยายขมเดินมามองด้วยความแปลกใจ ปีเตอร์ยื่นเช็คเงินสดให้ยายขม และบอกให้เอาไปพัฒนาโรงลิเก ยายโชคดีมากที่ได้โซว์มาเป็นพระเอกลิเก ยายขมงง พอตุ๊กกระซิบบอกว่าปีเตอร์เป็นเจ้าชาย ยายขมถึงกับช็อกเป็นลมไปทันที
ooooooo
หลัง หมดเรื่องวุ่นวายในบ้าน ขิงนั่งคุยกับโซว์ริมน้ำ เธอถามเขาทำไมไม่ให้เจ้าชายช่วยเรื่องที่พวกเราถูกใส่ร้าย เขาตอบว่ายังไม่มีหลักฐาน และตนก็ไม่อยากให้เจ้าชายเดือดร้อน เพราะพวกนั้นเป็นพวกมีอิทธิพล ถ้าทำอะไรบุ่มบ่าม จะกระเทือนถึงความสัมพันธ์ระหว่างประเทศได้
“มันรุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ใช่ เธอคิดว่าการเป็นเจ้าชายมันง่ายนักรึไง อยากทำอะไรก็ทำ อยากลงโทษใครก็ทำงั้นเหรอ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก เจ้าชายก็ต้องอยู่ภายใต้กฎหมายเหมือนกัน”
“เข้าใจความรู้สึกของเจ้าชายจริงๆนะ จำไว้สินายน่ะ แค่เจ้าชายในลิเก ไม่ใช่เจ้าชายจริงๆ”
โซว์ ยิ้มๆขอบใจที่เตือน ขิงถามย้ำแน่ใจหรือไม่ให้เจ้าชายช่วย โอกาสดีๆมีไม่มาก โซว์ย้อนถาม อยากให้เรื่องจบไวๆเพราะอยากไล่ตนกลับบ้านใช่ไหม ขิง หมั่นไส้ตอบว่าใช่ เพราะเขาจุกจิก ขี้รำคาญ แถมขี้งอนเหมือนผู้หญิง
“เชอะ ถ้าเราไป รับรองใครบางคนแถวนี้ร้องไห้ขี้มูกโป่งแน่” โซว์กระเซ้า
“นายหมายถึงใคร”
“ก็คนที่กอดเจ้าชาย ร้องไห้อ้อนวอนอย่าให้ท่านทำอะไรฉันไง จำไม่ได้เหรอ”
ขิงอาย ไล่ตีโซว์ ปีเตอร์ยืนมองจากหน้าต่างบ้าน ครุ่นคิดด้วยสีหน้าหนักใจ พัชรีเดินมายืนข้างๆ ถามว่า วิตกกังวลเรื่องอะไร ปีเตอร์บ่นว่า ตนจะปล่อยเรื่องทุกอย่างไว้นานไม่ได้ กลับกรุงเทพฯ จะต้องรีบหาหลักฐานทันที เพราะความใกล้ชิดเป็นบ่อเกิดแห่งความรัก
พัชรีงงว่าหมายถึงใคร ปีเตอร์หันมามองแล้วบอกว่า ไม่ได้หมายถึงเธอ พัชรีชักไม่ค่อยแน่ใจ...ไม่ทันไร รุ้งเคาะประตูแล้วเปิดเข้ามาในชุดลิเกเต็มยศ ปีเตอร์ผงะ เธอถวาย บังคมแล้วร้องลิเก ทำนองขอถวายตัวให้เจ้าชาย เพราะคงเป็นบุพเพที่ทำให้ได้พบกัน ปีเตอร์รีบสะกิดพัชรีให้ช่วยด้วย พัชรีจึงผลักรุ้งออกไปจากห้องแล้วปิดประตูใส่หน้า รุ้งเสียใจแต่ไม่ย่อท้อ
ตกเย็น โซว์ในชุดผ้าขาวม้า พาปีเตอร์ไปอาบน้ำ ตุ่มหลังบ้าน เขาแนะนำอุปกรณ์และวิธีอาบให้ฟังแบบที่ตุ๊กเคยอธิบาย ปีเตอร์รู้สึกสงสารเจ้าชายอย่างมาก
“เจ้าชายต้องทรงลำบากขนาดนี้เลยเหรอพระเจ้าค่ะ”
“ลำบากอะไร้ คนอื่นยังมีชีวิตอยู่อย่างนี้ได้ ทำไมเราจะอยู่ไม่ได้”
“ไม่ได้ หม่อมฉันจะปล่อยให้เจ้าชายลำบากไม่ได้ ถ้าหม่อมฉันอยู่ที่นี่ หม่อมฉันจะทำให้เจ้าชายสุขสำราญเอง” ปีเตอร์รีบตักน้ำราดตัวเจ้าชาย แล้วเอาผ้ามาถูหลังให้
โซว์ห้าม กลัวใครมาเห็น แต่ปีเตอร์ร้องไห้เพราะไม่ได้ทำมานาน โซว์จึงยอมนั่งลง ไม่ทันไร ตุ๊กกับขิงถือกาต้มน้ำ จะเอามาให้ปีเตอร์ผสมน้ำอาบ ทั้งสองเห็นปีเตอร์ถูหลังให้โซว์ก็ตกใจรีบหาที่ซ่อนแอบมอง ทั้งสองแปลกใจทำไมเจ้าชายเมืองนี้ไม่ถือตัว คิดกันไปต่างๆนานา พอสบโอกาสเห็นโซว์เดินอยู่ตามลำพัง ขิงกระโดดเข้ามาขวางหน้าเพื่อซักถาม
“บอกฉันมาตามตรงนะว่านายเป็นอะไรกันแน่ ทำไมเจ้าชายแห่งประเทศนิวแลนด์ต้องอาบน้ำถูหลังให้นายด้วย หรือว่านายเป็น...เป็น...”
โซว์ตกใจคิดว่าขิงรู้ความจริง จึงยอมรับ “ใช่เราเป็น...อย่างที่เธอคิดนั่นแหละ”
ขิงได้ฟังถึงกับทรุดลงไปกองกับพื้น โซว์เข้าประคองและปลอบอย่าตกใจ ที่ตนต้องปิดบังเพราะความจำเป็น ขิงผิดหวังเสียดาย
“จริงๆมันก็ไม่ได้มีอะไรน่าอับอาย เดี๋ยวนี้คนเป็นเกย์เขาก็เปิดเผยกันเยอะแยะ”
“ดะ...เดี๋ยว เธอว่าฉันเป็นอะไรนะ”
“นายเป็นเกย์ไม่ใช่เหรอ”
“เย้ย...ฉันเนี่ยนะเกย์ ออกจะแมนทั้งแท่ง” โซว์ ผละออกจากขิงด้วยความตกใจ
“ถ้านายไม่ใช่เกย์ ทำไมต้องถูหลังตอนอาบน้ำให้นายด้วย ฉันยังจำติดตาว่าหน้านายกับเจ้าชาย บ่งบอกอารมณ์เคลิ้มสุดๆ”
“บ้า บ้าไปใหญ่แล้ว แค่ถูหลังไม่เห็นจะต้องเป็นเกย์อะไรเลย ตรรกะมั่วๆ”
“ถ้าไม่ใช่ แล้วทำไมเจ้าชายต้องทำอย่างนั้นกับนายด้วย”
โซว์อึกอัก ก่อนจะแก้ตัวไปว่าเป็นการแสดงออกถึงความเท่าเทียมกันในสังคมของประเทศตน ขิงรู้สึกแปลกไม่น่าเป็นไปได้ โซว์กระเซ้า “ไว้วันหลังถ้าเราสองคนอยากแสดงความเท่าเทียมกัน เธอกับฉันมาผลัดกันถูหลังให้กันได้นะ”
“ไอ้บ้า ฉันไม่อยากจะเท่าเทียมกับนายหรอก เชอะ...” ขิงสะบัดหน้าเดินออกไป
โซว์ยิ้มมีความสุขมองตามหลังเธอ ก่อนจะหันมาเจอปีเตอร์ยืนกอดอกมองอย่างสงสัย
“เพราะผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม ที่ทำให้เจ้าชายไม่อยากจะไปจากที่นี่”
“ไม่ใช่สักหน่อย เจ้าก็รู้ว่าเรื่องผู้หญิง เราช่างเลือกขนาดไหน ยัยนั่นหน้าตาก็ธรรมดา รูปร่างก็อย่างกับผู้ชาย แถมนิสัยไม่ดีอีก เราจะไปชอบทำไม” โซว์พูดขึงขังแต่ไม่สบตา
ปีเตอร์รู้ทันจึงย้ำเตือน “ไม่ชอบก็ดี เจ้าชายจะได้ไม่ต้องเจ็บปวด เพราะพระองค์คงรู้ดีว่า เมื่อไหร่ที่คืนสู่ฐานันดรและกลับนิวแลนด์ เมื่อนั้นพระองค์จะต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่เหมาะสม ที่พระราชาทรงเลือกให้”
ooooooo
คนขับรถทิ้งปีเตอร์ให้อยู่ที่บ้านยายขม แล้วเอารถมาซ่อมที่ตลาด เผอิญมีคนเห็นและมารายงานลัด-ลดา เธอจึงรู้ว่าปีเตอร์ยังอยู่ที่เพชรบุรี แต่อยากรู้ว่าพักกับใคร จึงสั่งลูกน้องทุกคนว่า ถ้าใครสามารถเอาตัวคนขับรถมาพบตนได้จะมีรางวัลให้
วันรุ่งขึ้น พัชรีขอบคุณยายขมที่ให้ความช่วยเหลือ ขิงถามปีเตอร์ว่าจะกลับนิวแลนด์เลยหรือ เขาชำเลืองมองโซว์ก่อนตอบว่ายังมีธุระต้องสะสางให้เรียบร้อยเสียก่อน และย้ำกับทุกคน
“ฝากพลเมืองคนสำคัญของประเทศนิวแลนด์ ไว้กับพวกเจ้าทุกคนด้วย”
ตุ๊กพยายามจะขายของที่ระลึก ส่วนรุ้งก็เข้ามาเกาะแขน ยื่นกระดาษเล็กๆให้ปีเตอร์ บอกว่าเป็นอีเมล ของตน เขาไม่สนใจ คอยมองแต่โซว์ ทุกคนกำลังจะเดินลงจากบ้านเพื่อส่งปีเตอร์กับพัชรีที่รถ พอดีปีเตอร์เห็นโซว์กำลังก้มลงผูกเชือกรองเท้า ก็ลืมตัว ถลาเข้าไปลงนั่งผูกให้ พัชรีตกใจสะกิดเขาว่าทำอะไร โซว์รีบแก้ตัวแทน
“นี่เป็นการแสดงออกถึงความเท่าเทียมกันของประเทศนิวแลนด์ไง”
ปีเตอร์เออออไปด้วย ทุกคนพยักหน้า แล้วต่างก็ยื่นเท้าให้เขาใส่รองเท้าให้ รวมทั้งยายขมด้วย ปีเตอร์จำต้องทำให้ทุกคน แต่พอถึงของตุ๊กแทบอาเจียนเพราะรองเท้าทั้งเน่าและเหม็น
ไม่ทันท่ีปีเตอร์จะขึ้นรถ แก้วกับยอดขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดอย่างรวดเร็ว ใบหน้าแก้วมีปลาสเตอร์ปิดที่ดั้งจมูก เขาเข้ามาชี้หน้าจะเอาเรื่องโซว์ พร้อมกับเงื้อหมัดชก ปีเตอร์ตกใจ ยื่นหน้าไปรับหมัดแทน ล้มไปกองกับพื้น ทุกคนตกใจ ตุ๊กร้องลั่น
“ไอ้แก้วตายแน่ รับรองแกถูกประหารเจ็ดชั่วโคตรแน่”
แก้วท้าว่าไม่กลัวเพราะตนเป็นลูกกำนันเก่ง เขาหันมาจะชกโซว์อีก ปีเตอร์ลุกขึ้นจะขวาง แต่คราวนี้ ทั้งขิง พัชรี ตุ๊ก และรุ้งมาขวางก่อน หวยออกที่หน้าตุ๊กโดนหมัดจังๆ แก้วโมโห ยายขมจึงบอกเขาว่า รู้ไหมว่าคนที่เขาชกหน้าเป็นใคร แก้วโวยไม่สน และให้โซว์จ่ายค่าทำจมูกตน
โซว์ไม่จ่าย แก้วจะเอาเรื่องอีก ปีเตอร์ยื่นเงินให้สองหมื่นแล้วไล่ให้แก้วกลับไป แก้วยังกร่าง
“ไอ้หัวแดง แกคิดว่าแกเป็นใครวะ ทำมาอวดเบ่งอวดรวยคิดว่าพวกฉันจะกลัวเหรอ”
“ฉันว่านายควรจะกลัว เพราะคนที่นายกำลังพูดลบหลู่อยู่เนี่ย เป็นเจ้าชายแห่งนิวแลนด์” ขิงเตือนแก้ว แต่ท่าทางเขาไม่เชื่อ ยังปากเสียอยู่โดยมียอดคอยยุ
พลันมีขบวนรถหรูประดับธงชาตินิวแลนด์เข้ามาจอดหน้าบ้านยายขม คนที่ลงจากรถใส่ยูนิฟอร์มยืนเป็นแถวต้อนรับ ปูพรมแดงเป็นทางมาแทบเท้าปีเตอร์ อีกคนเป่าแตรนำเสด็จ
ลัดลดาลงจากรถวิ่งเข้ามาเกาะปีเตอร์ มองว่าทำอะไรกัน “เจ้าชาย เจ้าชายอยู่นี่เอง ดาด้าตามหาแทบแย่ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น”
แก้วกับยอดหน้าถอดสี ทรุดลงนั่งยกมือไหว้ด้วยความกลัวสุดๆ ปีเตอร์ปั้นหน้าดุขู่ว่าตนจะไม่เอาเรื่อง แต่ทั้งสองต้องห้ามยุ่งกับโซว์อีกเด็ดขาด ถ้าเขาเจ็บเพียงแค่ปลายเล็บพวกเจ้าหัวขาด สองคนรับปากแข็งขัน ยายขมเอาไม้เกาหลังเคาะไล่ให้สองคนกลับไป
ลัดลดามองหน้าโซว์แล้วสะดุดตาในความหล่อของเขามากๆ พอได้ยินพัชรีบอกว่าจะคอยควบคุมดูแลเรื่องนี้ ก็รีบแทรกว่าตนก็จะคอยดูแลประชาชนชาว
นิวแลนด์อย่างเต็มที่ พัชรีสะกิดปีเตอร์ให้กลับ ลัดลดาร้องห้าม ขอให้ไปพักที่โรงแรมตนก่อน
“ไม่ได้ เจ้าชายยังมีธุระที่ต้องทำอีกเยอะ”พัชรีแย้ง
“แล้วหล่อนเป็นใคร เจ้าชายยังไม่ทันปฏิเสธฉัน เธอมีสิทธิ์อะไรมาบอกแทน”
“ฉันเป็นคนสนิทของเจ้าชาย”
“ผู้หญิงที่จะใช้คำว่าสนิทกับเจ้าชายในประเทศนี้ มีฉันได้คนเดียวเท่านั้น” ลัดลดาโวย
ปีเตอร์เอือม บอกลัดลดาว่าพัชรีเป็นผู้ช่วยตน
เธอยังหาว่าพัชรีขี้โม้ เป็นแค่ผู้ช่วยมาอ้างเป็นคนสนิท พัชรีโต้ ยังดีกว่าผู้หญิงที่ไล่จับผู้ชาย ลัดลดาโกรธจะเอาเรื่อง ปีเตอร์ตัดบท
อ่านละคร ท่านชายในสายหมอก ตอนที่ 6 วันที่ 15 ก.ย. 55
ท่านชายในสายหมอกนำแสดงโดย: หลุยส์, พั้นช์ วรกาญจน์, ลิฟท์ สุพจน์, ซานิ, ปาล์ม ณัฐดนัยท่านชายในสายหมอกอำนวยการผลิตโดย: บริษัท ทีวีธันเดอร์ จำกัด
ท่านชายในสายหมอก บทประพันธ์ โดย วรรณึก
ท่านชายในสายหมอก บทโทรทัศน์ โดย ปณธี-ภควดี
ท่านชายในสายหมอก กำกับการแสดง โดย ศุภฌา ครุฑนาค
ท่านชายในสายหมอกออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัสบดี เวลา 20.30 น. ทาง ช่อง 3
ท่านชายในสายหมอก เริ่มออกอากาศตอนแรกวันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555
ติตามชมละครเรื่องท่านชายในสายหมอก ได้ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ