@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 13 วันที่ 3 ก.ค. 57

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 13 วันที่ 3 ก.ค. 57

สาวๆแต่ละคนส่ายหัวพร้อมกับมีใบหน้าซีดเผือดแล้วค่อยๆกราบลาย่าทะเลก่อนจะลุกหนีไป ลูกจันแอบหรี่ตาดูอีกทีพอเห็นทุกคนหนีไปหมดเธอก็แอบยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก ลูกจันทิ้งร่างหงายหลังผึ่งลงไปซะเฉยๆ ลูกจันแกล้งกระพริบตาถี่ๆ แล้วงัวเงียลุกขึ้นนั่งแบบงงๆ

ลูกจันพูดเสียงปกติ “นี่จันเป็นไรไปเนี่ย..จำได้ว่านั่งคุยกับอ้อยอยู่ แล้วจู่ๆก็วูบไปเฉยๆ...โอ๊ย...งง!!”
พอลทำหน้ารู้ทันความแสบของลูกจัน อ้อยยังวิตกกับย่าทะเลไม่หายจึงเล่าแบบละล่ำละลัก
“จันโดนย่าทะเลมาลงทรงน่ะสิ” อ้อยลูบแขนตัวเอง “อู๊ยยย..พูดแล้วขนลุกร้อยวันพันปีย่าทะเลไม่เคยลงใคร..จันนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ...ถ้ายังไงก็อโหสิให้ฉันด้วยนะที่ก่อนนี้ฉันเคยอยากได้พี่พรเป็นผัวเหมือนกัน แต่ตอนนี้ไม่เอาแล้วจ้ะ..เอ่อ..ฉันขอกลับบ้านก่อนนะจ๊ะ”


อ้อยกราบลูกจันปลกๆ ก่อนจะรีบเดินออกไป ลูกจันยิ้มกว้างที่ทำสำเร็จ ลูกจันหันมาสบสายตารู้ทันของพอลพอดี ลูกจันยิ้มแหะๆ แบบยอมรับแต่โดยดี
“ร้ายนักนะเรา” พอลว่า
ลูกจันทำหน้าเอาแต่ใจ
“ก็จันไม่อยากให้พวกนั้นมาเป็นเมียพรนี่..จันต้องเป็นเมียคนเดียวของพร”
ลูกจันพูดจบประโยคแล้วรู้สึกหยึยๆ เองจึงอึ้งไป พอลฟังคำพูดของลูกจันด้วยหัวใจพองโต เขามองลูกจันนิ่ง “จริงเหรอ?”
คำพูด "จริงเหรอ??" คำเดียวของพอลทำเอาลูกจันไปไม่เป็นเลยทีเดียว พอลมองท่า"ไปไม่เป็น"ของลูกจันด้วยความเอ็นดู ลูกจันทำหน้าแปลกๆ ก่อนคายหมากออกจากปาก
“พร..จันเป็นไรไม่รู้..มันแสบปากอ่ะ...เวียนหัวด้วย”
พอลตกใจจึงรีบเข้าไปประคองลูกจันที่ทำท่าเหมือนคนจะเป็นลม
หวินอธิบายให้ลูกจันกับพอลฟัง
“เค้าเรียกว่า"ยันหมาก"ครับ...ก็คือเมาแหละ..คนไม่เคยกินหมากแล้วดันกินซะเยอะก็เป็นแบบนี้แหละครับ...ส่วนเรื่องแสบปาก” หวินมองไปที่ลูกจันด้วยสายตาเวทนา “ปูนมันคงกัดเอาน่ะครับ”
หวินเห็นลูกจันนั่งปากบวมอยู่ข้างๆพอลก่อนจะส่งชามมะนาวผ่าซีกให้
“ยันหมากต้องกินของเปรี้ยวครับถึงจะหาย”
ลูกจันค่อยๆเอามะนาวมาบีบใส่ปาก เธอทำหน้าเปรี้ยวมาก

ตกกลางดึก อาร์ตคุยโทรศัพท์กับจุ้มจิ้ม
“อาร์ตเช็คไปที่เกาะแล้ว..พี่ลูกจันกับพี่พีทยังปลอดภัยดี”
จุ้มจิ้มยังมีท่าทางไม่สบายใจ
“แล้วเมื่อไหร่จะกลับมาได้ล่ะ”
“ก็คงต้องรอให้ตำรวจจับคุณณัฐได้ก่อน..เพื่อความปลอดภัย”
จุ้มจิ้มชักจะอารมณ์เสีย

“แล้วเราจะทำได้แค่รอเหรอ...ต้องรอถึงเมื่อไหร่..เกิดตำรวจเค้าหาคุณณัฐไม่เจอ..พี่ลูกจันกับพี่พีทก็ต้องหนีไปเรื่อยๆแบบนี้เหรอ”
อาร์ตพยายามปลอบจุ้มจิ้ม
“ใจเย็นๆนะจุ้ม...เราต้องอดทนอีกนิด..อาร์ตก็ห่วงพี่ลูกจันกับพี่พีทไม่แพ้จุ้มเหมือนกัน”
จุ้มจิ้มจิตตกขึ้นมาทันที
จุ้มจิ้มพูดด้วยเสียงประชด “จริงสินะ..เราลืมไปว่าว่านายรักและเป็นห่วงพี่ลูกจันมากที่สุด..ยังไงนายก็คงพยายามเต็มที่อยู่แล้ว”
อาร์ตงงกับความผันผวนของอารมณ์ผู้หญิง
“เปล่านะ..คืออาร์ต”
จุ้มจิ้มไม่ฟัง เธอตัดบททันที “แค่นี้นะ”
พูดจบจุ้มจิ้มก็วางสายไป จุ้มจิ้มน้ำตาคลอเพราะเศร้ามาก
อาร์ตก็เศร้ากับความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนแปลงไป

ดวงตาของลูกจันกลิ้งล่อกแล่กพร้อมเสียงหัวใจเต้น
“ตึ่กตั่ก..ตึ่กตั่ก..ตึ่กตั่ก”
พอลกำลังจ้องมองปากของลูกจันในระยะประชิดสุดๆ
ลูกจันอยู่ในสภาวะเหมือนจะหายใจไม่ออก ลูกจันเห็นพอลกำลังยื่นหน้าเข้ามาดูแผลที่ปากในระยะใกล้มากทำให้หัวใจลูกจันเต้นเร็วขึ้น
“ตึ่กตั่ก...ตึ่กตั่กๆๆๆ”
พอลพูดด้วยเสียงอ่อนโยน “เจ็บมั้ยจัน”
ลูกจันเห็นพอลค่อยๆประคองริมฝีปากของเธอเอาไว้โดยทำท่าเหมือนจะจูบ หัวใจลูกจันยิ่งเต้นไม่เป็นจังหวะ
“ตึ่กตั่กๆๆๆ”
พอลใช้ปลายนิ้วค่อยๆลูบไล้ยาที่ปากลูกจัน ลูกจันกำลังจะไม่ไหวแล้ว
หัวใจลูกจันเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ “ตึ่กๆๆๆตั่กๆๆๆ”
ทันใดนั้น ทุกอย่างก็ดับวูบกะทันหันเหมือนใครถอดปลั๊กทีวีพร้อมเสียงสุดท้ายที่ลูกจันได้ยินคือเสียงพอลที่ตะโกนด้วยอาการตกใจมาก “จัน!!”

ลูกจันกำลังนั่งเหม่อลอยครุ่นคิดเรื่องความรู้สึกใหม่ที่เกิดขึ้น แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน
ลูกจันรำพึงด้วยเสียงนางเอก “เราเป็นอะไรไปนะ..ทำไมเราต้องใจเต้นทุกทีที่อยู่ใกล้พีท”
เสียงลูกจันที่เป็นนางร้ายดังขึ้น “เธอรักเค้าไง!”
ลูกจันนางเอกสะดุ้งก่อนจะรีบหันไปทางต้นเสียง เธอเห็นลูกจันนางร้ายยืนสง่าทำหน้าฉลาดอยู่ตรงหน้า ลูกจันนางเอกไม่ได้แปลกใจอะไรเลยที่จู่ๆตัวเองก็มีฝาแฝดเพราะเธอยังคงโฟกัสเรื่องความรักอยู่
ลูกจันพูดด้วยเสียงนางเอก “ใช่..พีทเป็นเพื่อนรักฉันมานานแล้ว..แต่ฉันไม่เคยรู้สึกแปลกๆแบบนี้มาก่อนเลยนะ”
ลูกจันนางร้ายทำหน้าเบื่อหน่ายก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ลูกจันอีกนิด
“เฮ้อ...อย่าหลอกตัวเองสิลูกจัน...เธอก็รู้ว่าตอนนี้เธอไม่ได้รักพีท"แบบเพื่อน"แล้ว”
ลูกจันนางเอกทำหน้ารับไม่ได้ก่อนจะส่ายหัว
ลูกจันพูดเสียงนางเอก “ไม่จริ๊ง”
ลูกจันนางร้ายทำหน้าแบบคนถือไพ่เหนือกว่า
“ตอบฉันมาซิว่า...เธอห่วงพีทมั้ย?”
ลูกจันนางเอกคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา
ลูกจันนึกถึงตอนที่เธอป้อนโจ๊กให้พอล
นึกถึงตอนที่เตรียมยาให้พอล
นึกถึงตอนที่เช็ดตัวให้พอล
นึกถึงตอนที่คอยลูบหลังลูบไหล่ให้พอลตอนเขาไอหนักๆ
นึกถึงตอนที่ป้อนยาแก้ไอให้พอล
นึกถึงตอนที่ทำน้ำผึ้งมะนาวร้อนๆ แล้วมายื่นให้พอล

ลูกจันมองหน้าพอลแล้วก็น้ำตาไหลไม่หยุด
“ก็ฉันดีใจนี่..แกไม่รู้หรอกว่าตอนแกป่วยฉันทรมานใจแค่ไหน” ลูกจันจับแขนพอลแล้วลูบเบาๆ “ดีใจจังที่แกไม่เป็นไร”
ลูกจันสะอื้นเหมือนเด็ก

ลูกจันนึกถึงวันหนึ่งตอนที่ฟ้าครึ้มฝน ฟ้าผ่าดังเปรี้ยง
ลูกจันที่กำลังยืนชะเง้อคอยพอลสะดุ้งอย่างใจหายเพราะเหมือนมีลางสังหรณ์อะไรบางอย่าง เธอวิ่งออกไปดูพอลที่หน้าบ้าน
ลูกจันเห็นแต่ความเวิ้งว้างว่างเปล่า ลูกจันเครียดมาก เธอเดินกลับมานั่งที่หน้ากระท่อม ลูกจันน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเป็นห่วงพอล
“แกสัญญากับฉันแล้วนะ...แกห้ามเป็นอะไรนะ”
ลูกจันค่อยๆสะอึกสะอื้นเหมือนเด็กหลงทาง

ลูกจันนางเอกคิดประมวลเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้วตอบลูกจันนางร้ายด้วยความหนักแน่น
ลูกจันนางเอกพยักหน้า “ห่วงสิ...ห่วงมากด้วย”
ลูกจันนางร้ายยิ้มมุมปากก่อนจะจู่โจมด้วยคำถามต่อไป
“แล้ว"หวง"พีทมั้ย?”
ลูกจันนางเอกคิด

ภาพในอดีตย้อนกลับมา ลูกจันกำลังยื่นเซ็นเอกสารให้พนักงานอยู่มุมหนึ่ง เสียงหัวเราะต่อกระซิกอย่างมีความสุขของมินตรากับพอลดังเข้ามา ลูกจันนิ่วหน้าแล้วหันขวับไปดู ลูกจันเห็นมินตราเดินมาคู่กับพอลอย่างมีความสุข โดยมีพอลถือของพะรุงพะรังมาด้วย ลูกจันจี๊ดขึ้นมาในใจอย่างไม่มีเหตุผลจึงทำหน้าหงิก

ลูกจันนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตตอนคุยกับพอล
“แกก็รู้ว่ามินตราไม่ถูกกับฉัน...แล้วปกติแกก็ไม่ชอบคุยกับมินตรา..แต่ทำไมวันนี้แกถึงต้องทำตัวสนิทสนมกับเค้า”
พอลทำเสียงระอา “สนิทอะไร ก็แค่บังเอิญเจอกันก็เลยช่วยพาเค้ามาส่ง..ก็” พอลอึกอักก่อนจะหลบตาลูกจันด้วยความรู้สึกเขินนิดๆ “ก็..จะได้มาหาแกด้วยไง”
ลูกจันยังหน้ามืดอยู่จึงไม่ได้สังเกตอาการพอล “เหรอ...แล้วต้องช่วยหอบข้าวหอบของมาให้ขนาดนั้นเลยเหรอ”
“อ้าว...ก็มันเป็นหน้าที่ของสุภาพบุรุษ” พอลบอก
ลูกจันชักจะกระตุกขึ้นเรื่อยๆ จึงพูดพาลๆ “แกไม่ใช่สุภาพบุรุษ..แกเป็นเกย์”
พอลมองลูกจันนิ่ง “ลูกจัน..จะเพศไหนก็ควรมีน้ำใจกับคนอื่นทั้งนั้นแหละ”
ลูกจันรู้สึกน้อยใจวูบขึ้นมากระทันหัน
“เดี๋ยวนี้แกเข้าข้างคนอื่นมากกว่าฉัน..แกไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย”
พอลเห็นลูกจันมองมาอย่างตัดพ้อในสภาพน้ำตาคลอเต็มสองตา
ลูกจันนางเอกแอบหลบตาลูกจันนางร้ายพร้อมตอบเบาๆอย่างไม่ค่อยมั่นใจ
“เอ่อ...กะกะก็..หวงนะ”
ลูกจันนางร้ายมองลูกจันนางเอกด้วยสายตาจิกทะลุถึงหัวใจ
ลูกจันนางร้ายพูดด้วยเสียงนางร้าย “หึๆ..หวงรึ"หึง"?”
ลูกจันนางเอกสะดุ้งกับคำถามแทงใจ ลูกจันนางเอกย้อนคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ขึ้นมาอีกครั้ง

เหตุการณ์ในอดีตย้อนกลับมา
ลูกจันพูด “แกต้องสัญญาว่าแกจะเห็นผู้หญิงคนไหนดีกว่าฉัน”
พอลยิ้มก่อนจะพยักหน้าเบาๆ “อือ”
“แล้วแกก็ต้องรักฉันที่สุดด้วย”
พอลเขินแต่ก็พยักหน้า “อืม”
ลูกจันยิ้มสบายใจที่ได้เป็นที่หนึ่งของพีท

ภาพเหตุการณ์ในอดีต อ้อยมองพอลหัวจรดเท้าด้วยสายตาพอใจ
“แหม...น้ามีญาติหล่อขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย”
ลูกจันกระตุกเพราะรู้สึกหึงปรี๊ดขึ้นมาเลย
ลูกจันแกล้งกระแอม “แค่กๆๆๆ”
อ้อยหันไปมองลูกจัน
อ้อยหันไปถามหวิน “แล้วนี่..?”
ลูกจันรีบเข้าไปควงแขนพอลเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของทันที
ลูกจันชี้ตัวเอง “เมีย...” ลูกจันชี้พอล “ผัว....” ลูกจันเอามือตบท้องตัวเอง “อันนี้ลูก”
อ้อยเห็นท่าลูกจันแล้วก็ถึงกับถอดใจจึงยิ้มแหยๆ
“แหม...ครบเลยนะ”
ลูกจันทำหน้าคล้ายจะบอกว่าผัวข้าใครอย่าแตะ

ภาพเหตุการณ์ในอดีต ลูกจันเห็นพอลกำลังเดินมาโดยมีสาวๆล้อมหน้าล้อมหลัง3คนเหมือนหวินเป๊ะ ในขณะที่อ้อยมองอยู่เหมือนกัน
อ้อยขำ “ท่าทางจันก็จะได้คนมาช่วยทำมาหากินเร็วๆนี้แหละ”
ลูกจันหึงปรี๊ดขึ้นมาทันที

เหตุการณ์ตอนที่ลูกจันแกล้วทำเป็นแม่เฒ่าย้อนกลับมา
“แม่หนูคนนี้เค้าเป็นเนื้อคู่ หนังคู่ กระดูกคู่กันมากับเจ้าหนุ่มคนนี้”
ลูกจันเอามือชี้ไปที่พอล
“ถ้าใครจะมาคิดแบ่งบุญวาสนาของแม่หนูคนนี้ด้วยการมาเป็นเมียน้อยของเจ้าหนุ่มนี่....ย่าจะบอกให้เลยว่าคนๆนั้นมันจะต้องมีอันเป็นไปใน3วัน7วัน”

ลูกจันนางเอกเงียบเพราะเถียงไม่ออก ลูกจันนางร้ายได้ทีก็ขยี้ทันที
ลูกจันนางร้ายพูดเสียงนางร้าย “ทั้งห่วง ทั้งหวง ทั้งหึงแบบนี้...ฉันฟันธงเลยว่าเธอรัก พีท!!”
ลูกจันนางเอกเพิ่งตั้งสติได้ก็พยายามปฏิเสธทันที
ลูกจันปฏิเสธเสียงนางเอก “ไม่..ฉันรักพีทไม่ได้..ฉันตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่รักผู้ชายคนไหนอีก”
ลูกจันนางร้ายทำหน้าเจ้าเล่ห์
ลูกจันนางร้ายพูดด้วยเสียงนางร้าย “แล้วพีทเป็นผู้ชายรึเปล่า?”
ลูกจันนางเอกพูดเสียงนางเอก “เปล่า..พีทเป็นเกย์”
พูดจบลูกจันนางเอกก็ทำหน้าคิดได้
ลูกจันนางเอกถาม “หมายความว่า...?”
ลูกจันนางร้ายพูด “หมายความว่าเธอสามารถรักกับพีทได้โดยไม่ผิดอุดมการณ์..เพราะเธอตั้งใจไว้ว่าจะไม่รักผู้ชาย..แต่ไม่ได้บอกนี่..ว่าจะไม่รักเกย์”
ลูกจันนางเอกทำหน้าลิงโลดที่จะไม่ต้องผิดอุดมการณ์
ลูกจันนางเอกพูด “จริงด้วย”?ลูกจันนางเอกทำหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างได้ก็ทำหน้าจ๋อยลงกะทันหัน “แต่พีทเค้าชอบผู้ชายนี่..เค้าคงไม่ยอมเป็นแฟนฉันแน่ๆเลย”
ลูกจันนางร้ายทำหน้าระอาใจ
ลูกจันนางร้ายถาม “ลืมแล้วเหรอว่าเธอเป็นใคร..เธอคือจันทร์เคียงดาว มันตรากุล..ผู้หญิงที่ทั้งสวย รวย เก่ง และฉลาด”
ลูกจันนางเอกค่อยๆเชิดหน้าด้วยความมั่นใจขึ้นเรื่อยๆตามคำบิวท์ของลูกจันนางร้าย
ลูกจันนางร้ายบิวท์ต่อแบบเล่นใหญ่มาก “ดึงความสามารถทั้งหมดของเธอออกมาสิลูกจัน...เธอต้องพิชิตใจพีทให้ได้”
ลูกจันนางเอกมีแววตามุ่งมั่น
ลูกจันนางเอกพูดด้วยเสียงนางร้ายตามลูกจันนางร้าย “ใช่..ฉันต้องพิชิตใจพีทให้ได้”

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 13 วันที่ 3 ก.ค. 57

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ แนว:โรแมนติก-คอมเมดี
ละคร รักนี้เจ้จัดให้บทประพันธ์โดย จากเค้าโครงเรื่องของ อิสย่าห์-พิมพิสุธญ์
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ บทโทรทัศน์โดย จอมยุทธ เคน-นายนุกูล
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ กำกับการแสดงโดย เสกวสุ, สิปปกร ภควัชร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ผลิตโดย บริษัท พุด-เดิ้น จำกัด โดยผู้จัด : ปาจรีย์ ณ นคร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ออกอากาศ ทุกวันศุกร์–อาทิตย์ เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2557
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ