@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 13/5 วันที่ 5 ก.ค. 57

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 13/5 วันที่ 5 ก.ค. 57

กระสุนกำลังวิ่งไปที่ลูกจัน
“โชคดีที่ท้องจันใหญ่...กระสุนเลยแฉลบออกไป”
กระสุนแฉลบผ่านท้องปลอมของลูกจันไป แต่ลูกจันทำหน้าราวกับถูกยิงเข้าหัวใจก่อนจะล้มลง

พอลเล่าให้ลูกจันฟัง
“จันคงตกใจมาก..เลยเป็นลมไป”
ลูกจันค่อยๆขยับตัวขึ้นมานั่ง เธอเอามือลูบไล้ใบหน้าพอล
ลูกจันน้ำตาคลอ “ดีใจจังที่เราได้เจอกันอีก”
พอลน้ำตาไหลในความรักที่ลูกจันมีให้ แม้จะไม่รู้ว่าเธอมอบให้พีทหรือให้พอล พอลดึงลูกจันเข้ามากอด
“ขอบคุณนะลูกจัน”


พอลผละออกมามองตาลูกจันด้วยความรัก
“ผมรักคุณ”
ลูกจันปลื้มจนน้ำตาไหล พอลค่อยๆก้มลงไปเพื่อจะจูบลูกจัน ลูกจันหลับตาพริ้มพร้อมกับเงยหน้ารอรับจูบจากพอล
ลูกจันรำพึง “พีท”
พอลชะงัก เขาเปลี่ยนใจจูบหน้าผากลูกจันแทน ลูกจันมองพอลอย่างผิดหวัง พอลยิ้มเบาๆ เพื่อปลอบใจลูกจัน เพราะเขาทำใจจูบลูกจันในฐานะพีทไม่ได้จริงๆ
ณ หลุมศพณัฐ พีทเข้ามาวางดอกไม้หน้าเศร้า
พีทพูดเสียงเครือ “ผมอโหสิกรรมให้คุณ...ผมรักคุณนะ”
พีทน้ำตาร่วงให้กับคนที่รักที่สุดซึ่งเป็นคนที่ทำร้ายเขามากที่สุด พีทมองรูปณัฐอย่างอาลัยก่อนจะค่อยๆลุกแล้วเดินออกไป ลมพัดวูบ ใบไม้วนอยู่หน้าหลุมศพณัฐ ดวงวิญญาณของณัฐที่ดูเศร้าหมองกำลังมองไปทางพีท ณัฐมีแววตาสำนึกผิด เขาน้ำตาไหลพรากเพราะนึกเสียดายชีวิตที่ย้อนกลับมาไม่ได้อีกแล้ว

มินตรากำลังนั่งคอตกอยู่ข้างหน้าวิมาดา วิมาดาโกรธมาก
“ฉันเป็นคนให้โอกาสคน...แต่โอกาสที่ฉันให้ก็มีจำกัด”
มินตราเงยหน้ามองวิมาดาด้วยอาการตกใจ
“ขอโอกาสให้มินอีกสักครั้งเถอะค่ะ..มินจะทำให้ดีกว่านี้”
วิมาดาส่ายหัวอย่างไม่เชื่อใจ
“สายไปแล้วมินตรา...เธออย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ไม่เห็นเรื่องการทำงานของเธอ”
มินตราหลบตาวิมาดา
“บก.ที่เอาแต่ออกงานสังคมทุกวันจะมีเวลาที่ไหนมาทำงานของตัวเอง.ฉันไม่แปลกใจหรอกนะที่ตั้งแต่เธอมาเป็นบก. ยอดขายของเซเลบก็ตกลงทุกเล่ม” วิมาดามองมินตราอย่างเหยียดๆ “โดยเฉพาะเล่มที่เธอลงทุนใส่ชุดว่ายน้ำขึ้นปก ยอดขายต่ำสุดในประวัติศาสตร์เลยทีเดียว”
มินตราหน้าเสียด้วยความอับอาย วิมาดามองหน้ามินตราอย่างเย็นชา
“โตๆกันแล้ว..คงม่ต้องพูดอะไรกันมากหรอกนะ” วิมาดาว่า
วิมาดาหยิบซองขาวขึ้นมาวางไปตรงหน้ามินตรา มินตรามองซองขาวตรงหน้าแล้วก็น้ำตาร่วง

ทุกคนกำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน มินตราเดินน้ำตาร่วงออกมาจากห้องวิมาดาภายใต้บรรยากาศเงียบงัน ทุกคนมองมินตราอย่างเวทนาแต่ก็ไม่รู้ว่าจะปลอบยังไง
“ไปทำงานกันต่อเถอะพวกเรา” ต๋อยบอก
ทุกคนทยอยเดินออกไป
มินตราหน้าเศร้าที่แม้วันสุดท้ายของการทำงานก็ยังไม่มีใครอาลัย เธอกำลังจะเดินออกไป ทันใดนั้นเสียงปีโป้ก็ดังขึ้น “มิน”

มินตราหันกลับไป เธอเห็นปีโป้ยืนน้ำตาคลออยู่
“โชคดีนะ”
มินตรามองอย่างคาดไม่ถึงว่าปีโป้จะมาอวยพร
“ถ้าเดือดร้อนจริงๆก็โทรมาแล้วกัน..ฉันก็ไม่ค่อยมีเงินหรอก..แต่ก็พอจะแบ่งให้"เพื่อน"ได้”
มินตราน้ำตาร่วงในน้ำใจของปีโป้ เธอโผเข้าไปกอดปีโป้
“ขอบคุณนะปีโป้”
ทั้งสองกอดคอกันร้องไห้ด้วยความซึ้งใจที่อย่างน้อยการสูญเสียครั้งนี้ก็ทำให้มินตราได้เพื่อนแท้กลับคืนมาหนึ่งคน

พีทนั่งอ่านหนังสือพระโดยมีลูกจันนอนหนุนตัก ลูกจันกำลังนอนดูหนังสือเก่าๆที่พีทเคยถ่ายแบบด้วยท่าทางปลื้มปริ่ม
ลูกจันรำพึง “หล่อจัง...เท่จัง..รักอ่ะ”
พอลกระตุก!!!
ลูกจันอ้อน “ทำไมไม่รู้นะพีท..เมื่อก่อนตอนเป็นเพื่อนกันเวลาเห็นงานของพีทจันก็ปลื้มแล้วนะ...แต่ตอนนี้พอเรากลายมาเป็น” ลูกจันหยุดมองหน้าพอลอย่างหวานซึ้ง “เป็นแฟนกัน...จันยิ่งปลื้มพีทกว่าเดิมอีก” ลูกจันหยิบหนังสือขึ้นมาชูให้พอลดู “ดูดิ..แฟนจันล๊อหล่อเนอะ”
พอลแอบค้อนรูปพีทด้วยอาการหมั่นไส้
พอลพูดเสียงพาลๆ “ไม่เห็นหล่อเลย”
ลูกจันงงเพราะไม่เข้าใจว่าพอลโกรธอะไร พอลหยิบหนังสือปกที่ตัวเองถ่ายขึ้นมาส่งให้ลูกจัน
“อันนี้หล่อกว่าอีก!!”
ลูกจันมองหนังสือในมือพอลอย่างงงๆ พอลแอบผลักกองหนังสือพีทออกไปเพราะชักจะหึงฝาแฝดตัวเอง

วิมาดากำลังทำงาน ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
“ก๊อกๆๆ”
“เข้ามา”
วิมาดาเห็นอุ่นเรือนเดินเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าที่ตัดสินใจแน่วแน่แล้ว
“อุ่นมีเรื่องจะสารภาพค่ะ”
วิมาดามองอุ่นเรือนด้วยความสงสัย

พีทกับพอลนั่งเผชิญหน้ากันที่คอนโดมีเนียมป้าภา พีทมีสีหน้ายิ้มๆอย่างพอจะเดาเรื่องที่พอลจะพูดได้
ส่วนพอลทำหน้าตาจริงจังเหมือนเป็นเรื่องใหญ่มาก
“เอ้า...นายมีอะไรจะสารภาพก็ว่ามา” พีทว่า
พอลสูดหายใจเข้าเพื่อเรียกความกล้าหาญก่อนจะเอ่ยปากสารภาพ
“คือเรา” พอลข่มความเขินแล้วพูดออกมา “เรารักลูกจัน”
แล้วพอลก็เล่าตำนานรักของตัวเองกับลูกจันให้พีทฟัง

เวลาผ่านไปครู่ใหญ่
พีทหัวเราะร่วน “ฮ่าๆๆๆ”
พีทกำลังนั่งหัวเราะอยู่ต่อหน้าพอล
พอลนั่งทำหน้ากึ่งเขินกึ่งโล่งใจที่ได้สารภาพ
“นายจะหัวเราะทำไมเนี่ย”
“ก็ขำนายไง...ไหนตอนแรกบอกว่าลูกจันน่ารำคาญ..ตอนนี้ดันรักเค้าซะแล้ว”
พอลพูดไม่ออกบอกไม่ถูกกับอุบัติเหตุรักที่เกิดขึ้น
“ก็...ก็ไม่รู้สิ..สงสัยผีผลัก” พอลว่า
“เหรออ?” พีทหัวเราะ “ลูกจันอีกคน..เป็นเพื่อนกันอยู่ดีๆ จะ กลายมาเป็นน้องสะใภ้เราซะแล้ว”
พอลค้อนพีทด้วยความหมั่นไส้
“ลูกจันเค้าไม่อยากเป็นน้องสะใภ้นายหรอก..เค้าอยากเป็นเมียนายตะหาก” พอลว่า
พีทหยุดร่าเริงราวกับติดเบรค
พีทตกใจปนอี๋ “บ้า...ผิดผีที่สุด!”
พีททำท่าขนลุกขนพอง

ลูกจันกำลังเล่าให้พอลฟังด้วยสีหน้ามีความสุข
“แอนนี่เค้าเข้าไปสารภาพความจริงกับคุณวิ..คุณวิเค้าก็เลยโทรมาขอโทษจันที่เข้าใจจันผิด..แล้วก็ชวนให้จันกลับไปทำงานที่เซเลบต่อ..เห็นบอกว่าช่วงที่จันไม่อยู่ยอดขายตกลงมากเลย”
“อ้าว..แบบนี้ถ้าจันกลับเข้าไปก็ต้องทำงานหนักน่ะสิกว่าจะกู้ยอดให้ กลับมาเหมือนเดิมได้” พอลว่า
ลูกจันยิ้มๆ “ก็คงงั้นแหละ”
พอลมองหน้าลูกจันอย่างไม่เข้าใจ
“แต่ถ้าจันทำได้..จันก็จะภูมิใจมาก”
พอลมองลูกจันพร้อมยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“จันทำได้อยู่แล้ว”
ลูกจันเอนกายหนุนตักพอล
ลูกจันอ้อน “ลูบหัวให้กำลังใจจันหน่อยสิ”
พอลค่อยๆลูบผมลูกจันเบาๆ พอลคิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเย็น

ภาพเหตุการณ์ในอดีต พีทกับพอลนั่งคุยกัน
“เราทนไม่ได้ที่จะต้องฟังลูกจันบอกรักนายทุกวัน”
พีทพยายามปลอบใจพอล
“บอกรักเราที่ไหน..ลูกจันอยู่กับนายก็ต้องบอกรักนายสิ”
พอลพูดเสียงเกเร “แต่ลูกจันเค้าคิดว่าเราเป็นนาย..แล้วก็เรียกชื่อนายตลอดเวลา.จนบางทีเราก็ชักหมั่นไส้อยากเตะนายขึ้นมาเหมือนกัน”
พีทสะดุ้งแล้วขยับออกห่างพอลอย่างไวเพราะกลัวโดนเตะ
“เอ่อ..ใจเย็นๆนะพอล...เดี๋ยวเราจะช่วยนายคิดแผนพิชิตใจลูกจันเอง” พีทบอก
พีทหลิ่วตาให้พอล พอลมองพีทด้วยแววตาจริงจัง
“ไม่เอาดีกว่าพีท...เราไม่อยากใช้แผนอะไรอีกแล้ว..มันเหมือนเราไม่จริงใจกับลูกจัน..เราคิดว่าเราจะบอกความจริงทั้งหมดกับลูกจันดีกว่า”
“แล้วนายไม่กลัวลูกจันจะโกรธเหรอ”
พอลกังวล “กลัวสิ...แต่เราไม่อยากโกหกคนที่เรารัก”
พีทมีสีหน้าเป็นห่วงการตัดสินใจของพอล พอลมุ่งมั่นกับการตัดสินใจ

พอลตัดสินใจจะสารภาพความจริงกับลูกจัน
“ลูกจัน...คือว่า...”
พอลก้มลงจะคุยกับลูกจัน แต่ลูกจันหลับพับคาตักพอลไปซะแล้ว พอลถอนหายใจพลางคิดในใจว่าหลับง่ายจริงแม่คู้ณ
เช้าวันใหม่ พอลผุดลุกผุดนั่งชะเง้อไปทางบันได พอลเดินไปชงกาแฟมาดื่มฆ่าเวลา เวลาผ่านไป พอลยังเดินวนไปมาชะเง้อคอรอลูกจันลงมา พอลกำลังจะกลับไปชงกาแฟแก้วที่ 2
เสียงลูกจันดังขึ้น “โห..ตื่นเช้าจังเลย”
พอลหันไปตามเสียงก็เห็นลูกจันยืนยิ้มหวานอยู่ที่ริมบันได พอลเดินเข้าไปหาลูกจัน
“ลูกจัน...”
ลูกจันไม่พูดพล่ามทำเพลง เธอรีบเขย่งตัวไปจุ๊บแก้มพอลก่อนเลย
“มอร์นิ่งจ้ะ”
พอลอ้าปากจะสารภาพ
“ลูกจัน...คือ...”
ลูกจันหันไปเห็นกาแฟที่พอลถืออยู่
“หอมจัง...ขอจันแก้วนึงสิ..นะๆๆ”
พอลอัดอั้นตันใจแต่ก็ต้องพยักหน้ารับคำขอของลูกจัน

พอลยื่นแก้วกาแฟให้ลูกจัน ลูกจันยิ้มหวานรับแก้วกาแฟ
“ขอบใจจ้ะ”
ลูกจันจิบกาแฟอย่างชื่นใจ
“อืม...กาแฟที่พีทชงเนี่ยอร่อยที่สุดเลย...พีทต้องชงให้จันกินตลอดชีวิตเลยน้า”
ลูกจันออดอ้อนพอล พอลทนไม่ไหวแล้วเพราะยังไงก็ต้องสารภาพความจริง
“ลูกจัน..คือว่า...”
ลูกจันนิ่วหน้า “โอ้ย”
พอลตกใจกับอาการของลูกจัน
“เป็นอะไรไปน่ะ”
“ปวดท้องอ่ะ...โอ้ย...ไม่ไหวแระ..ขอไปห้องน้ำก่อนนะ”
ลูกจันวิ่งหน้าตั้งขึ้นบันไดไปเข้าห้องน้ำ พอลมองตามอย่างงงๆ ว่าทำไมอุปสรรคเยอะจังวะ

ป้าภากำลังทำความสะอาดคอนโด พีทที่แต่งตัวเรียบร้อยเดินมาหาป้าภา
“พีทคงกลับช้าหน่อยนะครับป้า..นั่งสมาธิเสร็จแล้วกะจะช่วยทำความสะอาดวัดด้วย”
ป้าภาปลื้มใจ “จ้ะ..อยู่นานๆได้เลยลูก จิตใจจะได้สงบ...ฝากกราบพระแทนป้าด้วยนะ”
“ครับ”

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 13/5 วันที่ 5 ก.ค. 57

อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ แนว:โรแมนติก-คอมเมดี
ละคร รักนี้เจ้จัดให้บทประพันธ์โดย จากเค้าโครงเรื่องของ อิสย่าห์-พิมพิสุธญ์
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ บทโทรทัศน์โดย จอมยุทธ เคน-นายนุกูล
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ กำกับการแสดงโดย เสกวสุ, สิปปกร ภควัชร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ผลิตโดย บริษัท พุด-เดิ้น จำกัด โดยผู้จัด : ปาจรีย์ ณ นคร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ออกอากาศ ทุกวันศุกร์–อาทิตย์ เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2557
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ