@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 3 วันที่ 10 ก.ค. 57

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 3 วันที่ 10 ก.ค. 57

“เจติยาอีกแล้วเหรอ ฉันเกลียดนังผู้หญิงคนนี้จริงๆ คุณพ่อก็เหลือเกินยังจะไปชื่นชมมันอีก”
กสิณได้โอกาสยุยง “พ่อเธอกำลังป่วย ก็หลงผิดอย่างนี้แหละ ถึงได้มองข้ามลูกกตัญญูอย่างเธอไปได้”
พิมพ์อรเจ็บใจ สายตาเหี้ยมเกรียม “ถ้าฉันได้เป็นเจ้าของกล่องรากบุญเมื่อไหร่ ฉันจะกำจัดคนที่กวนใจฉันออกไปให้หมดเลย ทั้งเจติยา แล้วก็น้องชายงี่เง่าของฉัน”

กสินยิ้มพอใจกับจิตใจด้านมืดของพิมพ์อร ในถังขยะเห็นกระดาษจดหมายถูกขยำยับยู่ยี่โผล่ปลายกระดาษพอได้เห็นชื่อที่ลงท้ายข้อความบรรทัดสุดท้ายที่ว่า “รักและคิดถึงคุณพ่อเสมอ” ด้วยชื่อของ “อยุทธ์ ไกรวิน”



นที และพลอย กำลังช่วยกันเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าอย่างขยันขันแข็งที่ร้านข้าวแกงของมยุรี ทั้งคู่แต่งชุดนักศึกษาวิทยาลัยเตรียมจะไปเรียน โดยหลัวเป็นคนตักกับข้าว มยุรีนั่งคิดเงินอยู่ที่โต๊ะแต่สายตาเหลือบมองลูกชายกับพลอยตลอด ไม่ชอบที่เห็นพลอยมาสนิทกับลูกชายตนเพราะรับไม่ได้กับประวัติของพลอย
นทีเสิร์ฟอาหารเสร็จก็หันไปพูดกับพลอย“พลอย ได้เวลาไปเรียนแล้ว”
“รู้แล้วน่า” พลอยรับเงินจากลูกค้าเสร็จ ก็เอาไปให้มยุรี “หนูไปก่อนนะคะ” พลอยยกมือไหว้มยุรี
มยุรีรับไหว้อย่างเสียไม่ได้ “จ้ะ”
พลอยหันไปหามารดา “ไปนะแม่”
“เออๆ แล้วรีบกลับล่ะ อย่าเถลไถล”
นทีหยิบหนังสือของตน พร้อมกับหนังสือของพลอยมาให้พลอย นทียกมือไหว้มยุรีก่อนไป “หวัดดีครับแม่”
มุยรีพยักหน้ารับทราบ สีหน้าดูกลุ้มใจๆ
ขณะนทีและพลอยกำลังจะเดินออกจากร้าน เจติยาก็มาพอดี “อ้าวพี่เจ มาคนเดียวเหรอะ คุณต้นล่ะ”
“เค้าก็ไปทำงานน่ะสิ วันนี้วันหยุดพี่ ว่าจะมาช่วยแม่ขายของซะหน่อย”
“งั้นผมไปเรียนก่อนนะ”
พลอยไหว้เจติยา เจติยายิ้มแย้มรับไหว้มองตามนทีกับพลอยที่เดินคุยกระหนุงกระหนิงกันออกไป
มยุรีอยากคุยกับเจติยาตามลำพัง จึงบอกหลัว “หลัวจ๊ะ ไปล้างจานข้างในได้แล้วนะ จานเหลือน้อยแล้ว เดี๋ยวฉันดูหน้าร้านเอง”
“ค่ะคุณ” หลัวรีบเดินเข้าข้างในไป
พอหลัวไปมยุรีก็รีบเดินเข้ามาหาเจติยา ปรึกษาด้วยความเป็นกังวลทันที “แม่ไม่ชอบให้นทีไปสนิทสนมกับเด็กพลอยนี่เลย”
“เค้าสนิทกันมากเหรอคะ”
“โอ๊ย ห่างกันเฉพาะตอนอยู่บ้านเท่านั้นแหละ นอกนั้นตัวแทบจะติดกันอยู่แล้ว” มยุรีถอนใจ
“แม่ไม่ชอบพลอยเหรอคะ”
“เด็กใจแตก เจก็รู้ประวัติเด็กนั่นดีไม่ใช่เหรอ นทีเองก็ไม่เคยมีแฟน จะไปทันผู้หญิงกร้านโลกแบบนั้นได้ยังไง แม่กลัวว่าจะเลยเถิดจนนทีเสียอนาคตน่ะสิ”
พอดีมีเด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้าร้านพอดี เด็กสาวมองไปรอบๆเหมือนจะหาที่นั่ง เจติยาสบโอกาสในชิ่ง “ลูกค้ามาพอดี เจไปรับออเดอร์ลูกค้าก่อนนะคะ เดี๋ยวค่อยคุยกัน”
เจติยาเดินไปหาเด็กสาวที่เพิ่งเข้ามาลากเก้าอี้นั่งที่โต๊ะหนึ่ง มยุรีงง เมื่อเห็นเจติยาเดินไปยืนพูดคนเดียวที่โต๊ะว่างๆไม่มีคน เจติยายิ้มแย้มคุยกับลูกค้าเด็กสาว “รับอะไรดีคะ”
ทันใดนั้นเด็กสาวก็เงยหน้าขึ้นมา “บอกความจริง!!!” ก่อนที่หน้าจะกลายสภาพเป็นศพก่อนจะคอพับหักไปต่อหน้าต่อตา เจติยาร้องผวาออกมาด้วยความตกใจ

ที่โรงพัก เจติยากำลังอ่านประวัติของปลาซึ่งเป็นเด็กสาวหน้าตาไม่สวย อายุประมาณยี่สิบปี โดยมีนวัชอยู่ใกล้ๆ
“น้องเค้าเกิดวันเดียวเดือนเดียวกับพ่อเจเลยค่ะผู้กอง ตกลงน้องเค้าเป็นอะไรตายเหรอคะ”
“ผูกคอตาย ตอนทิ้งตัวลงมา คอหักหมุนได้รอบเลย”
เจติยาหน้าเหยเกพูดเบาๆกับตัวเอง “มิน่าล่ะ”
“รายนี้นิติเวชยืนยันว่าฆ่าตัวตายจริงๆ ไม่มีอะไรแอบแฝงหรอก”
เจติยาแปลกใจ “เหรอคะ” เจติยาเหลือบไปเห็น ปลายืนจ้องหน้าตนอยู่ ปลามีหน้าขาวซีด ดวงตาเบิกโพลงราวปลาตาย
แต่พอดีมีคนเดินผ่านไปผ่านมาบังสายตาเจติยา พอคนเดินผ่านไปปลาก็หายไป เจติยาเห็นวิญญาณคาตา ทำให้มั่นใจว่าต้องมีอะไรซักอย่างกับปลาแน่นอน
“แต่ถ้าเจยังสงสัยเรื่องน้องคนนี้ ลองถามฐาเค้าดูก็ได้นะ เผื่อมีรายละเอียดอื่น”
เจติยาแปลกใจ “ฐารู้จักน้องปลานี่ด้วยเหรอคะ”
“น้องเค้าเคยโดนจับข้อหาขโมยของในห้าง มูลนิธิของฐาเค้าให้ความช่วยเหลืออยู่ ก็น่าจะมีข้อมูลอยู่บ้าง”
เจติยาคิดตามนวัชเริ่มมีหนทางที่จะสืบเรื่องนี้เพิ่มขึ้นแล้ว

พ่อแม่ปลา เปิดประตูห้องนอนปลา พาเจติยากับนิษฐาเข้ามาในห้องด้วยท่าทางหงุดหงิด
พ่อบ่นไม่พอใจ “จริงๆ ตำรวจก็มาเก็บหลักฐานไปแล้วนะ ไม่รู้มูลนิธิคุณจะมาวุ่นวายอะไรอีก”
แม่เครียด “หวังว่าคราวนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายซะทีนะ อยากเก็บรวบรวมหลักฐานอะไรก็รีบๆซะ ฉันจะรื้อทำห้องใหม่แล้ว”
นิษฐานหน้าเหย “ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”
พ่อกับแม่ของปลาออกจากห้องไปด้วยใบหน้าหงิกงอ
เจติยาไม่อยากเชื่อ “นี่มันอะไรอ่ะ ปลาใช่ลูกสาวเค้าแน่รึเปล่า”
นิษฐาถอนใจ “บ้านนี้เค้ามีลูกหลายคน เรียนดีทำงานดีๆกันทั้งนั้น มีน้องปลาที่ด้อยสุด เด็กมันก็เลยกดดันมาก คราวก่อนที่ขโมยของ ก็ทำไปเพราะอยากเรียกร้องความสนใจมากกว่า จริงๆฉันว่ามันเป็นการส่งสัญญาณเตือนแล้วนะ แต่ไม่มีใครใส่ใจ”
“งั้นรีบทำงานเถอะฐา จะได้กลับ”
เจติยา และนิษฐา รีบค้นของในห้อง เพื่อหาหลักฐาน รวมทั้งใช้กล้องถ่ายรูปสิ่งที่น่าสนใจในห้องไว้ด้วย สิ่งที่น่าสนใจคือ คอมพิวเตอร์โน้ตบุ้คของปลาที่วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ

หลังจากที่ออกมาบ้านของปลา เจติยาและนิษฐาก็แวะกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านข้างทาง เด็กเสิร์ฟเอาก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟให้
นิษฐาสังเกตสีหน้าเพื่อน “ฉันบอกแกแล้วว่าฆ่าตัวตาย ไม่มีเงื่อนงำอะไรหรอก”
เจติยาคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เราลองไปมหาวิทยาลัยที่น้องเค้าเรียนดีมั้ยฐา เผื่อจะได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติม”
“ก็ได้ ตามใจแก”
เสียงปลาดังลั่นเข้ามาเต็มหูเจติยา น้ำเสียงโกรธเกรี้ยวดุดัน “อย่าไป”
เจติยาตกใจหันไปมองตาม แต่ก็ไม่เห็นวิญญาณปลาแล้ว เจติยามีสีหน้าเครียด มั่นใจว่าต้องมีอะไรที่มหาวิทยาลัยแน่ๆ

ที่มหาวิทยาลัย เจติยา และนิษฐา สอบถามเรื่องของปลาจากอาจารย์ที่ปรึกษา
อาจารย์ก็เล่าเรื่องของปลาให้ฟังตามจริง “ปลาเค้าเป็นเด็กเรียนปานกลาง ค่อนข้างจะเงียบๆนะคะ ไม่เคยเห็นเค้าเข้าร่วมกิจกรรมอะไรเลย วันๆก็อยู่แต่ในห้องสมุดกับห้องคอมพิวเตอร์ ตอนที่รู้ว่าเค้าฆ่าตัวตาย ครูก็นึกไม่ถึงเหมือนกันค่ะ”
เจติยาถาม “อาจารย์พอจะรู้จักกลุ่มเพื่อนสนิทของน้องเค้าบ้างมั้ยคะ”
“อันนี้ครูก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะ” อาจารย์ชี้ไปทางกลุ่มของมิ้นที่จับกลุ่มคุยกันอยู่ “ลองถามกลุ่มนั้นดูสิคะ เค้าเรียนคณะเดียวกัน”
เจติยาไหว้ขอบคุณ “ขอบคุณมากค่ะอาจารย์”
เจติยา และนิษฐา เดินเข้าไปหากลุ่มของมิ้น
นิษฐาเอ่ยถามขึ้น “ขอโทษนะคะน้อง คือพวกพี่อยากจะถามเรื่องน้องปลา ที่ฆ่าตัวตายไปเมื่อเร็วๆนี้น่ะค่ะ”
มิ้น คุกกี้ และเด ตกใจหน้าซีดเผือดทันที โดยเฉพาะมิ้นมีท่าทางกลัวกว่าทุกคน
“พวกพี่เป็นตำรวจเหรอคะ” เดถามด้วยความหวาดระแวง
นิษฐาชี้แจง “ไม่ใช่หรอกค่ะ พวกเรามาจากมูลนิธิเพื่อนแท้ ต้องการมาหาข้อมูลเกี่ยวกับการตายของน้องเค้าน่ะค่ะ พวกน้องพอจะรู้..."
มิ้นสวนกลับด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ไม่รู้ เราไม่รู้อะไรทั้งนั้น เค้าฆ่าตัวตายของเค้าเอง พวกเราไม่เกี่ยวอะไรด้วย”
เจติยาแปลกใจ “เราก็ยังไม่ได้ว่าน้องเกี่ยวข้องอะไรนี่คะ”
มิ้นอึกๆอักๆ ดูมีพิรุธ ร้อนตัว
“ขอโทษนะคะพี่ พวกเรามีเรียน ไป” คุกกี้ดึงแขนมิ้นให้ไปกับตน โดยมีเดรีบเดินตามไป
เจติยามองด้วยความแปลกใจก่อนจะไปบอกนิษฐา “แปลกๆ นะแก”
“ฉันชักจะสงสัยตามแกแล้วสิเจ อาจจะไม่ใช่ฆ่าตัวตายธรรมดาก็ได้”
เจติยามองตามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด พยายามรวบรวมข้อมูลเต็มที่

เจติยาเดินกลับเข้าบ้านมา
คนรับใช้รีบเข้ามารับหน้าด้วยความแปลกใจ “อ้าว ทำไมงานเลิกเร็วนักล่ะคะ”
เจติยาแปลกใจ “งานอะไรเหรอจ๊ะ”
“ก็งานประมูล...”
เจติยาตกใจนึกขึ้นได้สะดุ้งสุดตัว “ตายแล้ว เจลืมสนิทเลย”
ขาดคำ เสียงโทรศัพท์มือถือของเจติยาก็ดังขึ้น เจติยาดูเบอร์ใบหน้าจ๋อยสนิทกดรับสาย “ค่ะคุณต้น”
ลาภิณเดินคุยมือถืออยู่ในล็อบบี้โรงแรม “ถึงไหนแล้วเจ แขกผู้ใหญ่เริ่มทยอยมาแล้วนะ”
เจติยารู้สึกผิดสุดๆ “เจขอโทษค่ะคุณต้น เจลืมสนิทเลย”
ลาภิณหน้าเสีย “ลืมเหรอเจ ผมบอกคุณล่วงหน้ามาตั้งนานแล้ว งานนี้งานใหญ่ด้วย เมื่อคืนก็เพิ่งเตือนเจลืมได้ยังไง”
“เจขอโทษจริงๆค่ะ เดี๋ยวเจรีบแต่งตัว แล้วรีบออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะคะ” เจติยาหน้าแหย
“ไม่ต้องแล้วเจ กว่าเจจะมาถึง งานก็เลิกแล้วล่ะ ไม่เป็นไรผมออกงานคนเดียวก็ได้ ถ้ามีใครถาม ผมจะบอกว่าเจไม่สบายละกันนะ” ลาภิณตอบด้วยความเซ็ง
“เจขอโทษจริงๆ นะคะคุณต้น ค่ะ สวัสดีค่ะ” เจติยากดวางสายด้วยใบหน้าจ๋อยสนิท หันไปบอกสาวใช้ “ตั้งโต๊ะอาหารเย็นให้ฉันด้วยละกัน”
“ค่ะคุณเจ” คนรับใช้รับคำสั่งแล้วเดินเลี่ยงไป
เจติยาได้แต่บ่นกับตัวเองพร้อมเขกหัวตัวเอง “ไม่ได้เรื่องเลยเจ ลืมได้ยังไงเนี่ย”
ขณะนั้นเอง เจติยาก็เหลือบเห็นปลายืนดูรูปแต่งงานของตนกับลาภิณอยู่ เจติยาหันไปทัก “น้องปลา”
ปลาหันมองเจติยาหน้านิ่ง เจติยาเดินเข้าไปหาปลาเพื่อซักถาม “ปลามาก็ดีแล้ว ปลาให้พี่บอกความจริงเกี่ยวกับการตายของปลาไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึง ไม่ช่วยพี่เลยล่ะ แถมยังห้ามไม่ให้พี่ไปที่มหาวิทยาลัยอีก ตกลงน้องต้องการให้พี่บอกความจริงเรื่องอะไรกันแน่จ๊ะ”
ปลามีสีหน้าซึมๆหันไปมองที่รูปแต่งงานของเจติยา “สามีพี่หล่อดีนะคะ พี่เองก็สวย สมกันจังเลย”
เจติยายิ้มเขินๆ “ก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกจ้ะ พี่เองก็ไม่ใช่คนสวย..”
“อย่างพี่ไม่สวย อย่างหนูไม่อุบาทว์เหรอคะ” ปลาตวาดใส่เสียงโกรธ
เจติยาอึ้งไป “อย่าว่าตัวเองแบบนี้สิปลา”
สีหน้าแววตาปลาบ่งบอกถึงความเจ็บช้ำ “หน้าตาก็ไม่ดี เรียนก็ไม่เก่ง กีฬาก็ห่วยความสามารถพิเศษอะไรก็ไม่มีซักอย่าง ตายไปก็สมควรแล้ว”
เจติยาพยายามปลอบ “ทุกคนมีดีในตัวเองกันทั้งนั้นล่ะปลา แต่ที่ปลามองไม่เห็นก็เพราะปลามัวแต่ดูถูกตัวเองอยู่แบบนี้ไง”
ปลาตวาดแว๊ด “อย่างพี่จะมาเข้าใจอะไร ทำเป็นพูดดี ทั้งๆที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยซักอย่าง”
“แล้วทำไมต้องโกรธขนาดนี้ด้วย พี่พูดอะไรผิดเหรอ” เจติยารู้สึกแปลกใจกับอารมณ์ของปลาที่เปลี่ยนอย่างรวดเร็ว

อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 3 วันที่ 10 ก.ค. 57

ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณี
ละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ