อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 5 วันที่ 13 ก.ค. 57
พิมพ์อรมองหน้าอยุทธ์ “พี่ยังเห็นเธอเป็นน้องอยู่เหมือนเดิม” หญิงสาวแสร้งทำเป็นถอนใจออกมาอย่างหนักใจ “แต่ในเมื่อคุณพ่อไม่ต้องการพบเธออีก เธอก็อย่าขัดใจท่านเลย ถ้าเดือดร้อนอะไรก็บอกชาคร พี่จะโอนเงินไปให้”พิมพ์อรตัดบทเสร็จ ก็กลับเข้าไปนั่งในรถ แล้วปิดประตูทันที
อยุทธ์เรียกพิมพ์อรเพราะอยากคุยให้รู้เรื่อง “เดี๋ยวสิพี่อร...”
ชาครรีบขวางอยุทธ์ไว้ “คุณอยุทธ์รู้มั้ยครับ ว่าการที่คุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยฆ่าคนตายคราวนี้ อาจจะทำให้คุณอรต้องพลาดโครงการสร้างตึกให้มูลนิธิแสงธรรมมูลค่าเป็นพันล้านก็ได้”
อยุทธ์รับฟังด้วยสีหน้าไม่สบายใจ
“เพราะเค้าเป็นองค์กรทางศาสนา ต้องรักษาภาพพจน์สะอาดคนที่มาทำงานให้กับเค้าจะพัวพันกับเรื่องเสื่อมเสียไม่ได้เด็ดขาด เค้าซีเรียสมาก คุณอยุทธ์อย่าทำให้คุณอรต้องลำบากใจอีกเลยนะครับ”
ชาครเดินกลับไปขึ้นรถ แล้วขับรถพาพิมพ์อรออกไป อยุทธ์ได้แต่มองตามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมทุกอย่างต้องมาลงที่ตนทั้งหมด
เจติยารูดม่านห้องพักผู้ป่วยเปิดออก พอหันกลับไป ก็เห็นลาภิณจะลงจากเตียง
เจติยารีบเข้าไปหาลาภิณ “จะเข้าห้องน้ำเหรอคะ”
เจติยาเข้ามาช่วยประคอง ลาภิณชะงักไปเล็กน้อย เหล่มองภรรยานิดนึง แต่ไม่ยอมลุก
เจติยามองลาภิณด้วยความแปลกใจ “อ้าว เป็นอะไรไปคะ”
ลาภิณเอียงหน้ามาสูดกลิ่นผมของเจติยา “ผมหอมจังเลย”
“แข็งแรงแล้วเดินเองละกัน” เจตยาพูดด้วยความหมั่นไส้จะเอามือลาภิณออก
แต่ลาภิณกอดเจติยาเอาไว้ เจติยาอายกลัวคนจะมาเห็นพูดปราม “คุณต้น เดี๋ยวพยาบาลเข้ามาเห็น”
“เห็นก็เห็นไปสิ นานๆ ผัวเมียเค้าจะได้มีเวลาอยู่ใกล้ชิดกันซะที”
“อยู่บ้านเดียวกัน ทำงานก็ที่เดียวกัน ตัวจะติดกันตลอดเวลาอยู่แล้ว”
ลาภิณ “แน่ใจนะว่าเจรู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ”
เจติยาชะงักไปกับคำพูดของลาภิณ
“ถึงเราจะทำงานที่เดียวกัน อยู่บ้านเดียวกัน แต่มันเหมือนไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันยังไงไม่รู้”
เจติยาพูดด้วยความรู้สึกแอบน้อยใจนิดๆ “พักนี้คุณต้นมัวแต่ยุ่งเรื่องสร้างตึกใหม่มั้งคะ เห็นคุยงานกับคุณพิมพ์อรแทบจะทั้งวัน”
ลาภิณพาซื่อไม่รู้ว่าภรรยาหึงเลยว่ากระทบ “ก็คงงั้นมั้ง เจ็บตัววันนี้ถือว่าคุ้ม” ลาภิณหอมแก้มเจติยายิ้มกรุ้มกริ่ม
เจติยาเขิน “จะเข้าห้องน้ำมั้ยคะ ไม่เข้าเจจะลงไปซื้อของข้างล่างแล้ว”
“เข้าสิครับ”
เจติยาประคองลาภิณไปห้องน้ำแบบหมั่นไส้หน่อยๆ ลาภิณก็ออดอ้อนออเซาะ เอะอะหอมแก้ม ภรรยาตลอดเวลา
หน้าโรงแรมแห่งหนึ่งตอนหัวค่ำ
สิทธิพรกับประธานมูลนิธิแสงธรรมเดินคุยกันออกมาที่ล็อบบี้โรงแรม
“ผมต้องขอบคุณท่านมากนะครับ ที่ให้โอกาสบริษัทของผม”
“มูลนิธิของเราให้ความสำคัญกับเรื่องภาพลักษณ์มาก แล้วบริษัทของคุณก็ไม่เคยมีเรื่องเสื่อมเสีย แล้วทำไมผมจะไม่ให้โอกาสคุณล่ะครับ”
“ท่านไม่ผิดหวังแน่นอนครับ ผมรับรอง ว่าตึกใหม่ของมูลนิธิแสงธรรมจะต้องสง่างามสมราคาและไม่พัวพันกับเรื่องอื้อฉาวใดๆให้เสื่อมเสียเด็ดขาดครับ”
“ขอบคุณมาก”
สิทธิพรกระหยิ่มยิ้มย่อง ที่ได้งานประมูลรายสำคัญมาไว้ในมือ
ที่บ้านของพิมพ์อร พิมพ์อรปล่อยมือที่จับไว้จากมือของกสิณ หลังจากเห็นภาพทั้งหมดของสิทธิพร
“เป็นฝีมือมันจริงๆ มันปล่อยข่าวเรื่องอยุทธ์ เพื่อขโมยงานประมูลของเราไปหน้าด้านๆ ทุเรศที่สุด”
กสิณหน้านิ่ง อำมหิต “เธอสั่งมาเลย ฉันจะจัดการมันให้เอง”
พิมพ์อรเจ็บใจมาก “ไม่ต้อง คนอย่างมันแค่ความตายมันสบายเกินไป” หญิงสาวพูดด้วยความเคียดแค้น “ฉันจะสอนบทเรียนที่เจ็บแสบที่สุดในชีวิตให้กับมัน มันจะไม่มีวันโงหัวขึ้นมาได้อีกเลย” พิมพ์อรมั่นใจ “มันจะทำได้แค่นั่งมองดูความสำเร็จของฉันทั้งน้ำตา”
กสิณยุส่ง “ฉันเชื่อว่าเธอต้องทำได้อยู่แล้ว”
พิมพ์อรปรายตามองกสิณ “เธอเองก็อย่าพลาดเหมือนวันนี้อีกก็แล้วกัน รู้มั้ยว่าน้องต้นต้องเจ็บตัวขนาดไหน”
“ก็นายลาภิณเข้ามากะทันหัน ฉันไม่ทันระวัง แต่ถึงยังไง ฉันก็ยั้งมือไว้แล้ว ไม่ยังงั้นเค้าไม่เจ็บแค่นั้นหรอก”
พิมพ์อรหน้าบึ้งตึง ไม่พอใจ
กสิณยิ้มบางๆมองพิมพ์อร “ดูเธอจะแคร์เค้ามากเลยนะ ขนาดนี้แล้ว เธอจะยังลังเล อะไรอยู่อีก ทำตามใจปรารถนาของตัวเองเถอะพิมพ์อร”
พิมพ์อรหงุดหงิด “ฉันบอกเธอไปแล้วไง ฉันไม่อยากลดตัวไปแย่งของๆใคร”
“แล้วใครว่าเธอต้องลดตัวไปแย่งผู้ชายล่ะ ฉันสร้างโอกาสให้เธอกับลาภิณได้นะ” กสิณยิ้มเจ้าเล่ห์ “ถ้าลาภิณเปลี่ยนใจมาหาเธอเอง แบบนี้เรียกว่าแย่งไม่ได้หรอกนะ”
พิมพ์อรมองกสิณนิ่งอย่างคิดตาม ชักเริ่มสับสน ลังเลตามแรงยุของกสิณขึ้นเรื่อยๆ
ลาภิณกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงคนไข้ เจติยากำลังห่มผ้าให้ เจติยาเช็คความเรียบร้อย ยิ้มสบายใจ เพียงหันตัวจะเดินกลับมานั่งที่โซฟา ก็ต้องร้องออกมาด้วยความตกใจที่เห็นเรนี่ยืนรออยู่แล้วข้างๆ
เรนี่ร้อนใจสุดๆ “ช่วยพ่อฉันด้วย เร็วๆเข้า”
“จะให้ฉันไปช่วยพ่อคุณที่ไหนล่ะ”
“ห้องผู้ป่วยรวม ไปเดี๋ยวนี้”
ขาดคำ วิญญาณเรนี่ก็เลือนหายไป เจติยารีบวิ่งออกจากห้องไปทันที
ในห้องผู้ป่วยรวมมีพ่อของเรนี่นอนอยู่คนเดียว หิรัญยืนมองเขาด้วยสายตาถมึงทึง พ่อเรนี่อาการหนัก มีอุปกรณ์ช่วยชีวิตติดอยู่เต็มไปหมด หิรัญเอื้อมมือไปที่อุปกรณ์ช่วยชีวิต เพื่อจะดึงสายอ็อกซิเจนออก
หิรัญจับไปที่สายอ็อกซิเจน แต่ทันใดนั้น เจติยาก็เปิดประตูเข้ามา หิรัญรีบปล่อยมือจากสายอ็อกซิเจนทันที
เจติยามองหิรัญด้วยสายตาหวาดระแวง “คุณเป็นญาติกับคนป่วยเหรอคะ”
หิรัญอึกๆ อักๆ ก่อนจะรีบเดินออกจากห้องไปทันที
เจติยาจะเดินตาม แต่ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงเรนี่ดังขึ้น “อย่าตาม เค้าเป็นตัวอันตราย”
เจติยาหันไปมองตามเสียง เห็นเรนี่ยืนมองพ่อตัวเองอยู่ ด้วยความห่วงใย
“เค้ามีความแค้นกับพ่อคุณเหรอ”
“เปล่าหรอก เค้าเป็นคนช่วยพาพ่อฉันมารักษาที่นี่เอง”
เจติยายิ่งงงๆหนักเข้าไปอีก
“ญาติฉันไม่มีใครอยากรับภาระ เลยปล่อยให้พ่อนอนป่วยหนักอยู่นานแล้ว” เจนี่น้ำตารื้นขึ้นมาด้วยความสงสารพ่อ “ไม่มีใครยอมบอกฉันซักคำ เพราะกลัวว่าฉันจะเอาเงินไปรักษาพ่อ แล้วไม่ส่งเงินมาให้พวกเค้าใช้”
“อ้าว ในเมื่อเค้าเป็นคนช่วยพ่อคุณเอาไว้ แล้วทำไมถึงคิดจะฆ่าพ่อคุณซะล่ะคะ”
“เพราะเค้าแค้นฉันไงคะ เค้าถึงได้พาลมาลงที่พ่อฉัน”
เจติยาได้ฟังเรนี่ก็ยิ่งงงหนักกว่าเดิม “แค้นคุณ”
“ค่ะ เค้าโกรธฉันมาก ถึงเค้าจะผลักฉันตกลงมาตายแล้ว แต่เค้าก็ยังไม่หายแค้น จนต้องตามทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันรัก เค้ารู้ว่าฉันรักพ่อมาก เค้าถึงได้ทำแบบนี้” เรนี่หันมองพ่อ น้ำตาไหลซึมออกมารู้สึกผิดที่ตัวเป็นต้นเหตุ
เจติยาตกใจสุดๆ “นี่คุณไม่ได้พลัดตกลงมาตายเอง แต่ผู้ชายคนนั้นเป็นคนฆ่าคุณเหรอคะ”
เรนี่พยักหน้ารับด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย นึกย้อนไปเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น
หลายวันก่อน เรนี่กำลังเดินคุยโทรศัพท์มือถือด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ขอบใจมากนะบุ๋ง ให้คอนโดซุกหัวนอนแล้วยังให้ยืมรถใช้อีก ได้จ้ะ เดี๋ยวฉันไปเยี่ยมพ่อแล้วเราค่อยนัดทานข้าวกันนะ” เรนี่ฟังอีกฝ่ายแล้วขำๆ “นี่ตกลงอยากเจอเพื่อนหรือผู้ชายของเพื่อนกันแน่ยะ ย่ะ เดี๋ยวโทรนัดกันอีกที”
เรนี่ยิ้มๆ กดตัดสาย พอหันกลับมาต้องตกใจหน้าซีดเผือดไป เมื่อเห็นหิรัญยืนมองตนอยู่ พร้อมกับเคี้ยวหมากฝรั่งไปด้วย “คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
“เราอยู่ใกล้เธอตลอดแหละเรนี่ เรารักเธอนะ”
เรนี่อ้อนวอนอย่างกลัวๆ “เราไปกันไม่ได้หรอก ปล่อยเราไปเถอะนะ”
หิรัญตะคอกกลับเสียงดัง “ปล่อยให้เธอไปเสวยสุขกับไอ้อยุทธ์น่ะเหรอะ ฝันไปเถอะ”
เรนี่กลัวจนหน้าซีด หิรัญเห็นเรนี่หน้าเสียเริ่มชะงัก น้ำเสียงอ่อนลง “เราขอโทษเรนี่ เราไม่ได้ตั้งใจ เรารักเธอมากนะ เธอก็รู้ว่ามีแต่เราที่ดูแลเธอได้ ดูอย่างพ่อเธอสิ พอเรารู้ว่าเค้าป่วย เราก็ให้คนรับตัวเค้ามารักษา ค่าใช้จ่ายเราก็ออกให้หมด จะมีใครหน้าไหนทำเพื่อเธอได้แบบเราบ้าง”
“นี่เป็นฝีมือเธอเองเหรอ เธอหลอกให้เรากลับมาเมืองไทย”
“ถ้าไม่ทำยังงี้ เราก็ไม่ได้เจอเธอน่ะสิ” หิรัญเข้าไปจับมือเรนี่ “เราดีกันเถอะ นะเรนี่ ไอ้อยุทธ์มันหลอกเธอ เราสืบมาหมดแล้ว มันถูกพ่อมันเฉดหัวออกจากบ้าน มันเหลือแต่ตัว”
เรนี่กลัว พยายามดึงมือออก “เราไม่สนใจเรื่องเงินทองหรอกนะ..อยุทธ์เค้าเป็นคนดี เค้าไม่เคยทำร้ายเรา”
“มันดีแล้วเราไม่ดีอย่างงั้นเหรอะ เธออยากได้อะไรบอกมาสิ เราให้เธอได้ทุกอย่าง”
“งั้นก็ปล่อยเราได้แล้ว เราไม่อยากเจอเธออีก”
“ไม่ปล่อย มึงคิดว่ากู จะยอมให้มึงทิ้งกูไปง่ายๆงั้นเหรอะ ถ้ามึงไม่คืนดีกับกู กูจะฆ่ามึง แล้วกูจะทำลายทุกคนที่มึงรักให้หมด”
หิรัญเข้าบีบคอเรนี่ทันที เรนี่กลัวสุดๆพยายามดิ้นรน มือปัดป่ายไปที่ใบหน้าหิรัญ แต่ก็สู้แรงไม่ไหว แถมถูกบีบคอทำให้ส่งเสียงขอความช่วยเหลือไม่ได้
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 5 วันที่ 13 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ